حسین حیدری : ترکشی به اندازه یک عدس من را به افتخار جانبازی نایل کرد

 

 

تاریخ 09/08/1360 با بدرقه خانواده و مردم فهیم شهر نراق به سمت جبهه های جنگ بدرقه شدیم . مجموعا 25 نفر از سلحشوران شهر نراق در این اعزام حضور داشتند . در جبهه محمدیه دارخوین در جاده آبادان و در سنگرهای کنار رودخانه کارون استقرار یافتیم . هنوز 25 روز از اولین بار جبهه من نگذشته بود که شبی تصمیم گرفتند به سمت عراقی ها که آنسوی رود کارون بودند و فاصله فی مابین 200 متر هم نمی شد آتش تهیه بریزند .در اثنای آتش سنگین ؛ ترکش خمپاره ای به اندازه یک عدس وسط پیشانی من اصابت کرد و من را مجروح ساخت .

احمد خسروی فرزند قنبر علی به جای اینکه ابتدا آمبولانس را خبر کند من را از توی سنگر محافظت شده به وسط جاده خاکی انتقال داد تا آمبولانس بیاید. خدا خواست در آن شلوغی انواع و اقسام موشک و خمپاره آسیب مجددی به من نرسد .بیمارستان سجاد تهران پس از رفع مشکلات حاد استقامتی من و بهبودی نسبی گفتند همین ترکش کوچک باعث قطع نخاع و فلج شدن نیمی از بدن شما شده و ما از این مقدار توان بیشتری برای توان حرکتی شما نداریم و خدا خواست در شمار جانبازان با اقتدار قرار گیرم و سند افتخاری گردد تا بلکه بتوانم برای قبر و قیامتم حداقل کاری کرده باشم.

 

حسین حیدری فرزند محمد علی اهل شهر نراق 16/09/1390