زمان اسارتم 65 کیلو، وقتی بازگشتم 45 کیلوگرم بودم

پس از دو بار اعزام به جبهه و یک بار مجروحیت به فرمان مقتدایمان امام خمینی و فراخوان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شهرستان محلات ، تحصیل در مقطع دریافت دیپلم را رها کرده و به همراه بیست نیروی سلحشور بسیج مجددا از شهر نراق عازم جبهه های نبرد حق علیه باطل شدیم .

تاریخ 2/1/1361 طی عملیات فتح المبین نبرد سخت و حماسی در جبهه روستای زعن در منطقه شلش در شهرستان شوش دانیال استان خوزستان به وقوع پیوست . مجموعا از منطقه محلات 34 نفر شهید و 22 نفر پس از مجروحیت به اسارت ارتش عراق در آمدند . از این تعداد چهار شهید و سه اسیر سهم شهر نراق بود .من هم یکی از اسرا بودم .روزی که به جبهه اعزام می شدم خودم را وزن کردم ترازو 65 کیلوگرم را نشان می داد ولی پس از هشت سال اسارت وقتی به میهن اسلامی و زادگاهم نراق بازگشتم 45 کیلو بودم .

         

                                                                                                                                   نمونه نامه های زمان اسارت

بازخوانی و تفهیم گذاری نامه اسارت :

محمد از ایران به اردوگاه موصل عراق

بسم الله الرحمان ارحیم

حضور محترم دوست و برادر عزیزم عباس باقری

سلام علیکم ؛ امیدوارم که حالت خوب باشد و ملالی در بین نباشد . و از حال حقیر هم بخواهی به شکر الله خوبم و دعاکوی شما عزیزان می باشم .چندین نامه برایت نوشته ام و جوابی نیامده ( عراقی ها برای فشار روحی روانی اجازه ارسال همه نامه ها را نمی داد) ولی جای نگرانی نیست . بارها در نامه نوشته ام که حرف و حدیث زیاد است ولی جا کم و باید ساده هم نوشت ( به گونه ای نوشته شود که عراقی ها اجازه انتقال نامه را بدهند) . اینجا الحمدالله گرم و پر شور است (مبارزه و دفاع مقدس) و اطمینان کامل می رود که قطعی است (پیروزی) .دوستان و آشنایان سلام می رسانند . حسین نباتی ، سید حسن باشی ، سید ابوالفضل بابایی ، سید مهدی موسوی(فرزند سید احمد) ، اسماعیل عضایی ، حسن ترابی ، اسماعیل حبیبی ، نصرالله حیدری و خانواده خودم و خودت سلام می رسانند .از قول حقیر دوستان (اسرای شهرستان محلات) و قدرت الله ایزدی و احمد ابوالحسنی را سلام برسان . جهت اطلاع ، حقیر نیز در خانه قبلی محمد قجری هستم( یعنی در محل شهادت محمد قجری در کردستان انجام وظیفه می کنم) ولی در کل جای اطمینان بخشی است(رزمندگان در حال پیشرفت و پیروزی هستند).قاسم جعفری(بعدا به شهادت رسید ) نیز حالش خوب و سلام می رساند .آرزوی موفقیت از خدا برایت تمنا دارم و از شما هم می خواهم که بنده را فراموش نکنی . 15/12/1364

///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

پاسخ عباس باقری از عراق به ایران

سلام علیکم – خدمت برادر مهربانم دوست با وفایم سلام

ضمن عرض سلام سلامتی شما و همگی عزیزان را از خداوند یکتا خواهان و خواستارم . به حضور شما و خانواده محترمتان سلام عرض دارم . از راه دور درود گرم به گرمی خورشید ، سلامی که از اعماق جان و برخواسته از قلب است . قلبی روشن و امیدوار به دیدن شما(اطمینان از پیروزی و آزادی اسرای ایرانی) و پر از مهر و محبت لایزال دارم .نامه شما به دستم رسید . نامه ای که مرا مسرور کرد و جان تازه بخشید . با دیدن خط شما بر روی صفحه ذهنم آینده روشن و درخشانی را برایتان تصور و سعادت و خوشبختی شما را در ذهنم ترسیم کردم .چرا که می دانم در اوج نشاط و قوتی و صاحب یک دنیا اراده و در معنویات قوی و استوار و صبورانه همچنین به کار خود ادامه می دهی . ضمنا موفقیت و کامیابی شما را از ذات اقدس حق طلب می کنم و امیدوارم که در همه کار هایتان به خدا متوسل شوید . اگر انسان در کارهایش به خدا تکیه کند و از او کمک بخواهد ، خداوند دستش را می گیرد و توفیق عطایش می نماید . زیادی سرت را درد نمی آورم . از اینکه در این پناهگاه هستی(در حال خدمت به نظام جمهوری اسلامی در کردستان) که حافظ همان پناهگاه اصلی یعنی آخرت است خوشحالم . در پایان سلام ناقابل این حقیر را پذیرفته و با زبان گویایت به خانواده ات و خانواده ام و جمیع همکاران و دوستان و اقوام برسان . از اینجا هم دوستان شما ( اردوگاه اسرای عراق)سلام می رسانند.

عباس باقری خداحافظ 3/8/1365

به تاریخ مکاتبات فی مابین که توجه شود به دلیل کوتاهی نیروهای عراق و ایجاد جنگ روانی و فشار روحی به اسرا و خانواده آنان ، پاسخ نامه پس از هشت ماه و نیم اجازه ارسال به ایران یافته است .

 

 

آزاده جانباز عباس باقری فرزند حسینعلی اهل شهر نراق 08/05/1391