پیاده روی عزاداران شهر نراق از نجف تا کربلا در اربعین حسینی
از هنگامی که نخستین زائر مضجع منور اباعبدالله الحسین(ع)، جابر بن عبدالله انصاری(16 – 78 قمری) در روز اربعین سال 61 قمری از مدینه به سمت کربلا رهسپار شد تا کنون 1373 سال میگذرد.
در این سالها علما و اولیای الهی برای زیارت سیدالشهدا(ع) در روز اربعین اهمیت و جایگاه والایی قائل بودند و با پای پیاده از نجف اشرف به سوی کربلا رهسپار میشدند،این سنت حسنه نیز در سالهای حضور ائمه معصومین(ع) با وجود حکومت سفاک و خونریز اموی و عباسی انجام شده است.
امام صادق(ع) درباره ثواب زیارت امام حسین(ع) با پای پیاده میفرماید:کسى که با پای پیاده به زیارت امام حسین(ع) برود، خداوند به هر قدمى که برمیدارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو مىفرماید و یک درجه مرتبهاش را بالا مىبرد، وقتى به زیارت رفت، حق تعالى دو فرشته را موکل او مىفرماید که آنچه خیر از دهان او خارج میشود را نوشته و آنچه شر و بد است را ننویسند و وقتى برگشت با او وداع کرده و به وى می گویند: اى ولىّ خدا! گناهانت آمرزیده شد و تو از افراد حزب خدا و حزب رسول او و حزب اهلبیت رسولش هستی، به خدا قسم هرگز تو آتش را به چشم نخواهی دید و آتش نیز هرگز تو را نخواهد دید و تو را طعمه خود نخواهد کرد.(کامل الزیارات ص134)
پیاده روی مراجع و علما و مردم تا زمان حکومت صدام حسین ادامه داشته است، اما از زمانی که او در سال 1358 (1400 قمری)به ریاست جمهوری عراق رسید تا زمانی که در سال 1381 شمسی (1424) قمری سقوط کرد، وقفهای در اجرای مراسم عزاداری با شکوه و پیادهرویهای دسته جمعی ایجاد شد . اما مردم شیعه عراق با سقوط صدام، بار دیگر عشق و علاقه وصفناپذیر خود به امام حسین(ع) را طی این 10 سال به جهانیان ثابت کردهاند که در کنار دیگر محبان و شیعیان اهلبیت از کشورهای مختلف مراسم اربعین حسینی را با شکوهتر از سال قبل اجرا میکنند.
پیاده روی حضرت آیت الله شیخ میرزا جواد تبریزی
از شهر نجف در استان نجف تا کربلا در استان کربلا حدود 80 کیلومتر مسافت است . تیرهای برق این محور با علامت گذاری مشخص شاخصی است که زائران مسیر را تشخیص و مسافت را تخمین بزنند . فاصله تیرهای برق از یکدیگر حداکثر 55 متر و شمارش آن 1460 تیر می باشد که عرب ها با آن عمود می گویند .
اولین حرکت پیاده روی محبان حسین ابن علی(ع) از شهر مذهبی نراق در استان مرکزی که جملگی از بسیجیان و رزمندگان دفاع مقدس بودند از شهر نجف اشرف تا کربلا در اربعین سال 1390 با حضور ده نفرشکل گرفت و بیش از چهل و پنج کیلومتر انتهای مسیر را طی نمودند . چند نفر نیز مسافت کمتری را پیمودند .
اسامی افراد : سید عباس جوادی فرزند سید ماشاءالله – اسماعیل حبیبی فرزند اکبر – قدرت الله آقاصادقی فرزند علی محمد – سعید ایزدی فرزند عباس – مهدی ایزدی فرزند هادی – محسن حیدری فرزند حسین – علی اکبر حیدری فرزند رضا – محمد عضایی فرزند ابراهیم – هادی ایزدی فرزند عباس – حسین نباتی فرزند مندعلی
دومین حرکت راهپیمایی 27 نفر از بسیجیان و رزمندگان دفاع مقدس شهر نراق مسافت حدود 60 تا 70 کیلومتری انتهای محور نجف تا کربلا را با پای پیاده و بعضا پای برهنه طی نموده و یک تا دو شب را در این مسیر به استراحت پرداخته تا به مقصد عشق رسیدند .به تناسب سن و سال و وضعیت جسمانی عده ای مسافت کمتری را انجام داده و در حد استفاده از اجر معنوی و رسیدن به ثواب آن طی نمودند .
اسامی افراد : سید عباس جوادی فرزند سید ماشاءالله – سید ابوالفضل جوادی فرزند سید ماشاءالله - علی محمد کمره ای فرزند تقی – محمود مرادی فرزند علی محمد – مجید خسروی فرزند علیرضا – قدرت الله آقاصادقی فرزند علی محمد – کیوان کاظمی فرزند حسین – حبیب حبیب زاده فرزند محمد رضا – سلطانعلی قجری فرزند غلامعلی – اسماعیل حبیبی فرزند اکبر – محمد عضایی فرزند ابراهیم – هادی ایزدی فرزند عباس – حسن نباتی فرزند مندعلی – غلام محمد قجری فرزند عباس – حمید قجری فرزند غلام محمد – حسین نباتی فرزند مندعلی – محمد رضا(علی) قاسمی نراقی فرزند حسن – میرزاعلی قجری فرزند غلامعلی - عبدالنبی نساج فرزند احمد – محسن قجری فرزند رحمت الله – مهدی قجری فرزند یوسف – محسن عضایی فرزند اسماعیل – حجت قربانعلی فرزند فرهاد(نوه علی نرگس) .
چهار نفر از زنان نراقی نیز با تبرک جستن از اجر معنوی راهپیمایی اربعین ثوابی برای ذخیره آخرت خود پیشه ساختند . اسامی : هما نساج فرزند عبدالنبی – زهرا فروغی فرزند نصرالله – سمیه قجری فرزند غلام محمد – فاطمه یوسفی فرزند عباس
مهم طی نمودن کل مسافت نیست . ارزش به دل نهادن به طریقت مولایمان حسین(ع) است و حتی اگر چند قدم در سرزمین کربلا در روز اربعین کام برداشته شود امید است که اجرش ذخیره بقیه پاداش ها گردد .انشاءالله سومین راپپیمایی نراقی ها با برنامه ریزی بهتر در اربعین 1392 از نجف تا کربلا انجام خواهد گرفت . مقرر است پرچم مشخص ، سربند های یکنواخت ، نام شهر نراق روی بنر و همه با کوله پشتی حرکت را آغاز کنند .
مردم شیعه عراق الحق برای زائران سنگ تمام گذاشته و در بین راه هر کمکی را با عشق وصف ناپذیری انجام دادند که بین رهپویان حسینی زبانزد گردیده است . آنان آب ، چای و قهوه ، شیر ، شلغم پخته ، خرما و شیرینی های محلی ، نان سمون ، تخم مرغ پخته ، انواع میوه و سبزیجات ، غذاهای مختلف از جمله فلافل و کتلت ، نوعی سوپ به نام محلبی ، آش ، فرنی ، نخود پخته ، و ده ها نعمت الهی را بین دوستاران امام حسین(ع) به صورت رایگان توزیع می کنند .
1- هوا سرد است. کلاه بر سر و چفیه هایمان را دور سر و گردنمان می بندیم و راه می افتیم. از خداوند تقاضا می کنیم تا قوت به این پاها دهد تا انتهای مسیر را طی کنیم .
2- جاده نجف به کربلا، دو لاینه است که لاین سمت راست آن را فقط جمعیت کثیر پیاده ای تشکیل می دهند که عازم حرم سید الشهدا"ع" هستند و لاین سمت چپ آن که با فاصله چند متر خاکی قرار دارد، اختصاص دارد به خودروهای شخصی و عمومی که به آن طرف می روند .
3- سمت راست مسیر پیاده، تماماً اختصاص به پذیرایی چای و مکان و غذا و خلاصه همه جور خوردنی و خدمات می باشد .
4- هر زائری به هر دلیل نتواند به راهپیمایی ادامه دهد کمی آن طرفتر به صورت رایگان سوار ماشین های در حال حرکت می شوند . و یا اگر همچنان علاقمند به ادامه راهپیمایی داشته باشد از قبل به همراهان می گوید مثلا من در تیر برق شماره 950 از ماشین پیاده و منتظر شما هستم . و یا اولین مسجدی که بین راه قرار دارد .
5- دولت عراق، تمام تیرهای برق یا به قول خودشان "عمود"های این مسیر را شماره گذاری کرده . فاصله هر تیر تا عمود بعدی 50 تا 55 متر است و کل مسیر تا دروازه کربلا با 1460 عمود شماره گذاری شده که بعدها بر هر عمود، حدیثی هم نصب شده است . اکثرا با این شماره ها قرارهای خود را می گذارند .
6- باید از دست صاحبان موکب های کوچک و بزرگ و پذیرایی کنندگان فرار کنیم. به زور دستت را می گیرند و به چای و میوه و نان و آش و کتلت و ... دعوت می کنند.
7- بی اغراق، شاید در هر کیلومتر، فاصله خالی سمت راست جاده، یعنی خالی از هر گونه پذیرایی به چند متر نرسد. تمام این مسیر را مردم خالصانه و با عشق زاید الوصفی و گاهی با گریه و التماس و گاهی با زور! به پذیرایی از زائران پیاده مشغولند . کودکان یا پیرمردها در حد وسعشان با عطر کوچکی ، زائران مولا را خوشبو می کنند.
8- در بین راه، البته خیمه های کوچک و چادرهای بزرگ و مضیف (مهمانسرا)های متعددی وجود دارند که پر است از پتوهای نو یا شسته شده برای کسانی کهبخصوص برای ظهر و شب نیاز به استراحت و خواب دارند.
9- همچنین راه به راه، سرویسهای بهداشتی جداگانه برای مردان و زنان تعبیه شده است. خلاصه این مردم از خدمات دهی در این مسیر هیچ کوتاهی نکرده اند.
10- حالا چشممان به تنورهای کنار جاده ای نان هم روشن می شود که نان داغ تازه را از تنور در می آورند و به زائران می دهند.
کمی آنطرف تر عده ای دارند ماهی های تازه را خرد و پاک و سرخ می کنند و همانجا لای نان داغ می گذارند و به مسافران کربلا تعارف می کنند .
12- اکثر این موکب ها و هیئت ها شعاری دارند که بر سر در دکه ها یا اطاقک های پذیرایی شان زده اند: خدمة لِزُوّار الحسین شرَفٌ لنا.
13- اکثر زائران از مشکل درد پا رنج می برند . عرب ها خودشان اکثرا زن و مرد از دمپایی استفاده می کنند . کفش ها باید از تخت مناسب استفاده شده باشد و اگر کف آن کوتاه باشد پا به سوزش و درد و تاول گرفتار می شود .
14- تقریباً تمام این موکب ها، با بلندگوهای بزرگ نوحه ها و مداحی های پر شوری پخش می کنند که به نحو خاصی در تندتر رفتن زائران مؤثر است. بعضی از نوحه ها گرچه به زبان عربی است ولی تداعی کننده سرود و نوحه های حماسی جبهه های جنگ می باشد .
15- از جلوه های شگفت این حرکت، پیرمردان و پیرزنان و سالمندانی است که عصا زنان و کمر خمیده طی طریق می کنند. زنی که دختر شش ساله اش را بغل کرده و ساکش را هم به دوش انداخته، خانواده بزرگی که متشکل است از دو کودک کالسکه سوار و دو فرزند و پدر و مادر و همسر، ... پیر و جوان، سالم و علیل، زن و مرد در این مسیر گام بر می دارند.
16- برخی تسبیح به دست ذکر می گویند، برخی می گویند و می خندند، برخی با نوحه ها و مداحی های موکب ها یا آنچه با هندز فری می شنوند اشک می ریزند، برخی دعایی در دست گرفته اند و می خوانند و وقتشان را اینگونه می گذرانند.
17- علاوه بر انسانها، حیوانات نیز در این مسیر زیادند: گوسفندانی که کنار موکب ها بسته اند، شتر ، گاو و گوسفندانی که با ریسمانی به دست صاحبانشان و جلوتر از آنان مسیر نجف تا کربلا را می دوند، حتی چارپایانی که کار بارکشی برخی از هیئت ها را به عهده دارند و ماهیان بزرگیکه در وان های سفید کنار برخی موکب ها به چشم می خورند.
18- ابوالفضل العباس نیز مثل برادرش مورد توجه ویژه شیعیان است . تقریبا تمام موکب ها نمایشی از حضور این دلاور تاریخ را یادآور هستند .
19- چند موکب شخصی و چند مرکز دولتی و نظامی هم امکان تماس تلفنی رایگان با شهرها و کشورهای مختلف را برای زائران فراهم کرده اند. اینها نذر دارند و اصرار می کنند تا کسی از زائران با تلفن آنها با شهر و کشور خودشان تماس بگیرد و خبر سلامتیاش را به خانواده و نزدیکانش بدهد.
20- کودکانی با پارچ آب و لیوان و غذا از زائران پذیرایی و به آنان خوش آمدگویی می گفتند .
21- غیر از پرجم ها و بیرق های اسامی امام حسین و حضرت ابوالفضل و اصحاب عاشورا و البته در این کشور شمایل هایشان که به وفور در دست مردم و بر سر در موکب ها به چشم می خورد، بیشترین پرچمی که در این مسیر دیدیم، پرچم بحرین بود که با شعارهایی چون «نصر من الله و فتح قریب» مزین شده بود. آنها می گویند ما برای اعلام حمایت از شیعیان بحرین این پرچم را دستمان گرفته ایم. اما فراوانی این پرچم در مسیر نشان می دهد کسانی که از این کشور به این همایش عظیم آمده اند بسیار زیادند.
22- از نکات جالب در این مسیر، فراوانی کسانی است که در کنار موکب هایشان، توجه خاصی به نظافت دارند و دم به دقیقه با جاروهایشان راه را از زوائد و کاغذها و اضافات، پاک و تمیز می کنند. کلاً مسیر بجز در کنار سطل ها و بشکه های زباله کنار جاده، تمیز و پاک است.
23- "ادعوا لی بالولد الصالح؛ یرحمکم الله". این عبارتی است که در طول مسیر بر کاغذی بر موکب ها و محل پذیرایی مشاهده شد . و به این ترتیب صاحبان آن از زائران می خواستند دعا کنند که خدا به او فرزند صالح عنایت کند.
24-هر چه به ظهر نزدیکتر می شویم تعداد جاهایی که با خواهش و التماس از مردم می خواستند آنها را مشت و مال و ماساژ بدهند بیشتر می شود. جالب است که در یکی از این جاها، فقط بچه ها بودند که با یک دستگاه ماساژور کوچک بچه ها و نوجوانان را ماساژ می دادند تا خستگی شان در برود.
25- در این مسیر هر چه اراده می کردیم از میوه ها و غذاها و ...تا ماساژ و ...تا خوراک معنوی و حدیث و مداحی و روضه و ذکر و غیره فراهم بود ؟ شده بود درست مثل بهشت!
26- موقع نماز های یومیه و صدای قرآن و اذان از موکب های مختلف به یکباره مشاهده می شود که راهپیمایان به صورت خودجوش جاده را ترک و به سمت راست متمایل گردیده و به فرایض دینی مشغول می شوند و جلوه ای از شکوه و خضوع مقابل خداوند را به وجود می آورند .
27- حدس می زنید این زن شیعه عرب چند کیلومتر در محور نجف به کربلا پیاده روی کرده و چه میزان توان دارد به همین شکل و این بار سنگین بر سر ادامه دهد ؟
28- چادرهای متعددی در بین مسیر و داخل شهرهای کربلا و نجف وجود دارند که زائران را با قرص و شربت و آمپول رایگان سر پا نگه می دارند تا بتوانند مسیر و عبادتشان را تا انتها ادامه دهند . نقطه جالب توجه اینکه به هر فرد مراجعه کننده جهت طبابت سرپایی دو قرص و یا یک آمپول بیشتر نمی دهند . و طلق های قرص در حد وفور قبلا برش خورده و آماده تحویل به بیماران می باشد . سر درب چادها نوشته شده : المفرزه الطیبه که آرم هلال احمر نیز روی آن نقش بسته است .
29- بیشترین دغدغه زائران اتمام شارژ موبایل و دوربین هایشان می باشد . برای رفع این مشکل به کرات در بین مسیر پنل های چند تایی برق آماده سرویس دهی به زائران می باشد . اطراف این مکان ها تعدادی منتظر شارژ وسایل خود می باشند .
30- ماشین های آب رسان که حکم ساقی موکب ها و مکان های استراحت را دارند توسط مزدم سیاه پوش شده اند .
31- به دلیل استفاده 90 % زائران از کوله پشتی به تعداد مورد نیاز خیاط های حرفه ای با چرخ های خود به صورت رایگان کوله هایی که پاره شده و یا بند آنها جدا شده اند را می دوزند . تا کوله و کیف تعمیر می شوند زائر لختی به استراحت می پردازد .
32- مردی میانسال به قدی کمتر از 60 سانتیمتر به دیگر زائران روحیه می داد .
33- نمایشگاهی از ماکت های مختلف صحرای کربلا و جنگ نابرابر حق در مقابل انبوه دشمن را به نمایش گذاشته بود که مشاهده تصاویر دل هر بیننده ای را متاثر می کرد .
34- با استفاده از مرکب و کجاوه هایی بر روی شتران و اسب ها شبیه سازی مسیر انتقال اسرای کربلا تا شام را به اجرا درآورده بودند . هر کجاوه نام یکی از فرزندان امام حسین (ع) نام گذاری شده بود . افراد دشمن در لباس های قرمز شلاق به دست یادآور سال 61 قمری را متذکر می شد .
35- تعدادی خاک و گل بر سر و صورت لباس مالیده بودند و ژولیده حال در حال عزاداری برای مظلوم کربلا بودند .
36- هر فردی مشغول نوعی خدمت به زوار مولا بود . حتی کودکان با توزیع دستمال کاغذی سعی می کردند در پاک کردن اشک سوگواران دخیل باشند .
37- اوج خدمت گذاری شیعیان عراق آنجا بود که به زور جوراب از پای پر ثواب زائران در آورده و در مکانی شبیه به وان با آب ولرم پاهای آنان را با اسفنج نرم شستشو و ماساژ می دادند تا ادامه مسیر امکان پذیر گردد .
38- بین راه و مخصوصا زمانی که در کربلا هستی جوانان و نوجوانان چنان روی پایت می افتند تا کفش هایت را واکس بزنند که انسان خجالت زده می شود . آنها بهتر از همه می دانند که این کفش ها در مسیری گام برداشته است که هر قدمش ثواب حج برایش در نظر گرفته شده است .
39- شش نفر از نراقی ها پس از عبور از نقطه صفر مرزی مهران استان ایلام در منطقه بدر عراق شبانه به زور مهمان یک خانواده عرب گردیده و نهایت لطف و محبت به آنان انجام می گیرد . شبانه نیز در این منزل به استراحت پرداخته و صاحبان منزل به عشق زوار تا صبح نخوابیده و از نراقی ها مواظبت می کنند .
40- مردی دست مادرش را گرفته تا با کمک همدیگر از پای نیافتند . و آن دیگری با ویلچر این زحمت را عهده دار است . به ما نگاه می کند و می فهماند چه عشقی بالاتر از خدمت به مادر در این بیابان پر نعمت .
41- در همه حال مادر مکرمه حسین بن علی (ع) فراموش نمی شود . ظریفی به زیبایی هر چه تمام تر در خلال موکب های مختلف بیت الاحزان حضرت فاطمه زهرا(س) را به یاد مظلومیتش بر پا کرده است .
42- دست همه نیروهای انتظامی و نظامی و نیروهای مردمی عراق درد نکند . انصافا امنیت کاملی در کل مراکز زیارتی به وجود آوردند . ایست و بازرسی های مختلف حافظ امنیت مردم گردید . بالگردها نیز مرتب وضعیت منطقه را رصد می کردند .
گرچه این راه ولو اگر تهدیدی از ناحیه تروریست های وهابی و سلفی و بعثیون باشد کمرنگ نخواهد شد و هر سال بر تعداد جمعیت زائر حسینی افزایش خواهد یافت .ارتش در بعضی موارد برای جابجایی زائرین که از کربلا خارج می شودند تا سیطره بیرون شهر مسافرین را حمل و نقل می کند .
43- متحیر ترین فضای راهپیمایی شهرهای مختلف عراق به کربلا را زنان و دختران و کودکان به خودشان اختصاص داده اند . زنان عرب جلوه ای خاص به صحنه داده اند . در جمعیت میلیونی زنان حتی یک زن بدون چادر عربی و پوشش نامناسب دیده نمی شود . تکرار می کنم حتی یک زن . بسیاری از زنان شیعه عراق از پوشیه بر صورت های خود استفاده می کنند .تعدادی از زنان کشورهای دیگر عربی از جمله بحرین نیز با لباس های موقر در بین پیاده ها به چشم می خورند .
44- با همه جذابیت های معنوی که عراق به واسطه قبور منور شش امام معصوم در آن قرار دارد و واقعه تلخ عاشورا در کربلا و مظلومیت امام علی(ع) در آن رخ داده است کشور عراق از عقب ماندگی مفرط رنج می برد که بیشتر در زمان ریاست جمهوری صدام حسین بر این کشور تحمیل گردیده است . ما فقط یک مورد آن که در خصوص سیم کشی برق را به تصویر کشیده ایم که مربوط به شهر کربلاست .
45- حالا پنجشنبه تاریخ 14/10/1391 شمسی برابر با 20 صفر 1433 قمری و روز اربعین است و نراقی ها به کربلا رسیده اند .
جمع کل زائران شیعه از سراسر جهان به کربلا 17 میلیون نفر تخمین زده می شود . هر فرد و یا هر خانواده ای فرق نمی کند کوچک و بزرگ در هر مکانی که هستند به خواندن زیارت اربعین می پردازند .عشق و ارادتشان با سالار شهیدان کربلا و مصیبتی که به خاندان اهل بیت روا گردیده اشک می ریزند و من و تو هم اکنون و همه وقت به یاد این مصائب ناروا می گرییم و اشک ها را به صورت و سینه می مالیم به امید اینکه علی اصغر شش ماهه – رقیه سه ساله – علی اکبر جوان – زینب نالان – و بقیه اهل بیت دستمان را بگیرند و ما را بیمه کنند .
حال با این اشک های جاری از آنها تقاضا می کنیم برات کربلا در عاشورا و اربعین سال 1392 را به ما منت گذارند. به امید یکسال دیگر که اتوبوس از میدان شهر نراق زوار را سوار نموده تا از طریق یکی از مرزها به زیارت شش نفر از امامان معصوم در سامرا – کاظمین – نجف و کربلا مشرف گردیم .
