مندعلی نباتی کهنسال ترین شهید استان مرکزی

نقل عینی از مردم عاشق شهر نراق نسبت به امام حسین(ع) وجود دارد که اظهار می کنند قبل از انقلاب چند نفر از جمله مندعلی نباتی از قمه زنان و خادم اباعبدالله الحسین (ع) بود .

شهید مندعلی نباتی

 به گونه ای که وقتی قمه می زده او را روی تخته ای می انداختند و از لابلای تخته خون او به زمین می ریخته است .



پس از انقلاب به دلیل شرایطی که مخالفین نظام جمهوری اسلامی به وجود آوردند و از عزاداری مردم سوء استفاده ابزاری کردند و به فرمان عده ای از علما قمه زنی ممنوع شد و مندعلی دیگر قمه نزد .

شهید نباتی در جبهه های نور علیه ظلمت

لیکن خدمت گذاری اش به امام حسین و اهل بیت عصمت و طهارت افزایش یافت .مندعلی نباتی سواد تحصیلی نداشت ولی فهم و درکش از اوضاع و احوال جامعه بالا بود .او یکی از بسیجیان منضبط بسیج نراق بود .

هنگامیکه نوبت نگهبانی اش فرا می رسید چنان استوار در پستش قرار می گرفت که باور نمی شد این پیرمرد دارای این توانایی است.

روزی برای مراسم یکی از شهدای نراق در سال 1361 در مسجد مسلم ابن عقیل تهران دو سه ساعتی میخ کوب جلوی درب ورودی این مسجد نگهبانی داد و همه را بهت زده کرد چون با سن بالا با اسلحه کلاشینکف هیچ حرکتی نمی کرد.


فرزندش حسن نباتی را در سن 15 سالگی به جبهه برد و گفت باید در جبهه به اسلام و مسلمین خدمت کنی .

فرزند دیگرش حسین نباتی نیز که اغلب در جبهه حضور داشت و ایشان افتخار این موهبت الهی را قدردانی می کرد .بعدها فرزند کوچکترش مهدی نیز به خیل عاشقان بسیج پیوست و در مسیر راه پدر قرار گرفت .

      

               شهید مندعلی به همراه فرزندش حسین                                مهدی نباتی

در جبهه که دسترسی به حمام و شستشوی لباس ها کمی با مشکل مواجه می گردید و یا بی همتی می شد رزمندگان لباس ها را رها کرده و به امورات محوله ادامه می دادند.

مندعلی نباتی بارها مشاهده می شد که لباس ها را برداشته و شسته و مجددا در اختیار رزمندگان قرار می گرفت و اعتقاد داشت این اموال به سختی توسط مردم و دولت تهیه و به جبهه ها ارسال می شود و نباید اسراف کرد.

   

در پشتیبانی عملیات موفق محرم در پاسگاه شرهانی مشرف بر شهر زبیدات عراق مندعلی نباتی با سن 56 سال و علیرضا رزاقی با سن 16 سالگی در یک سنگر و با یک خمپاره و در یک زمان و ساعت تاریخ 17/9/1361 به درجه شهادت نایل آمدند و جاودانه شدند .

مندعلی پیرمرد مخلص بود .خدا را در اعمالش مد نظر قرار می داد .دلسوز محرومین بود چون محرومیت را لمس نموده بود .

                                                                      

از اولین شهروندان نراقی بود که با شروع جنگ تحمیلی منزلش را در اختیار آواره های دزفولی قرار داد و زمینه ای شد که از این خانواده های مومن عروس نیز انتخاب نماید .

                        

علاقمند به بسیج و شهادت بود و سرانجام به صف مظلومین شهدا پیوست .

مطلب رسیده به وبلاگ سلحشوران شهر نراق3/1/1390