ستاره خانم خادم 20 ساله بقعه بی بی زبیده خاتون شهر نراق

حدود هفتاد هشتاد سال پیش مثل حالا جاده درست و حسابی بین مسافت هفت کیلومتری نراق و زبیده خاتون وجود نداشت و کاملا خاکی و حتی مال رو بود .

نمای قدیمی حرم مطهر بی بی زبیده خاتون شهر نراق

زنی به نام ستاره اهل کرجار اردهال(مهدی آباد اردهال کنونی) خادم بقعه بی بی زبیده خاتون شهر نراق بود . مدت بیست سال ستاره خانم در تمام شرایط جوی و آب و هوایی تک و تنها در بقعه حضور داشت و بعضا به راز و نیاز می پرداخت .

حتی بعضی ها گفته اند اواخر عمر کمی بینایی اش ضعیف گشته بود . آب آشامیدنی خودش را از پایین زیارتگاه و پای چشمه به وسیله کوزه بر می داشت که هنوز آثاری از چشمه و سلخ وجود دارد .

حرم مطهر بی بی زبیده خاتون شهر نراق – 1392

 

رعیت و چوپانان نراق و سینقان و حومه طعام این زن مومنه از جمله ماست ؛ شیر و نان را تامین می کردند . هیچی هم که نبود نان خشک و خوشمزه بهترین غذای ایشان بود .

 

اتاق اولی در هنگام ورود به زیارت مربوط به ستاره بود . وقتی هم فوت کرد در زبیده خاتون دفن گردید .
ستاره خانم فرزندی به نام علی اکبر داشت که به اکبر ستاره مشهور بود . مادر من به نام نرگس نصیری فرزند علی اکبر متوفی 1350 دختر همین علی اکبر و همسر ماشاءالله اوضاعی بود .

علی اکبر پیشخدمت آقا طوقان یوسفی یا فرزندش محمد یوسف خان یوسفی بود . روزی اکبر با قاطر از نراق به کاشان بار و آذوقه اربابش را برد تا از آنسو نیز مواد مورد نیاز بیاورد که قاطر در کاروانسرای کاشان به عللی فوت می کند .

  

اکبر ناچارا به اربابش آقای یوسفی تلگراف می زند و مختصر پیغام می دهد و منتظر تکلیف می شود .

متن پیغام:

 

:اکبر به کاشان؛                            اسبش تصدق!           تکلیف معین؟

ارباب از سر ناراحتی جواب تلگراف را می دهد که اکبر هم بره پیش دست و پا پدرش و همان قاطر .

آقای ابراهیم عضایی فرزند ماشاءالله اهل شهر نراق 7/5/1392