شهید مصطفی طالبی نراقی مرد اندیشه و آینده نگر
مصطفی طالبی فرزند حسین سال 1341 در شهر نراق از توابع دلیجان استان مرکزی متولد گردید . در نوجوانی در کنار تحصیل به کارگری می پرداخت .
شهید
مصطفی طالبی
کارگری در کوره پزخانه و یا ساختمان سازی او را خسته نکرد . از سستی و تنبلی گریزان بود . زبانش لطیف و عفت کلام داشت .همیشه در تعقیب دانش و علم بود .
انتهای
کوچه آنها آن طرف رودخانه محلی به نام سرناصار هست که ایشان در حال حرکت درس یاد
می گرفت . صاف و سنگ ریزه ای
هم یافت نمی شد بقدری تردد کرده بود که به شوخی به او می گفتند جاده مصطفی .
شهید
مصطفی طالبی ، شهید محمدرضا رمضانی
انصافا بغض در گلو می شکند زمانی که به یاد می آوریم این بزرگوار چگونه فقیرانه با صبر و شکیبایی زندگی را سپری کرد . مردی با اندیشه و آینده نگر بود .
کمک حال مادر مظلومش
منور خانم اصفهانی بود . ایشان در پنج سالگی پدر بزرگوارش آقا حسین طالبی را از
دست داد و یتیم بزرگ شد .
مرحوم حسین طالبی
آینه تمام نمای گفتار ؛ کردار و پندار بود . در همه حال تبسم بر لب داشت . گفتارش مصدر الهام و سرمشق گران بهایی برای جوانان بود. با دعا و قرآن مانوس بود . مصطفی یک بسیجی آراسته بود .
طی دوره یک هفته آموزش در مرداد 1360 در آموزشگاه صفی آباد شهرستان محلات به همراه 25 نفر از بسیجیان دیگر نراق حضور داشت . به هنگام آموزش شعارهای حماسی صبحگاهی را قرائت می کرد و دوستانش با صدای رسا پاسخ شعارهای او را می دادند .
تاریخ 9/8/1360 با همرزمانش به جبهه محمدیه دارخوین اعزام شد و در پدافندی عملیات ثامن الائمه و شکست حصر آبادان شرکت داشت .
در زمانی که در این جبهه حضور داشت به همراه دو سلحشور دیگر ابوالفضل بیابانگرد(شهید) و عباس باقری(آزاده) مجروح شد و طالبی از ناحیه چشم آسیب دید که بعد به مرور مداوا گردید .
شهید مصطفی طالبی
بعد در مقطع حساس جنگ تحمیلی عراق بر علیه ایران به خدمت سربازی در ارتش اعزام شد و تاریخ 16/1/1362 طی عملیات والفجر یک در جبهه زبیدات عراق به شهادت رسید و آسمانی شد .
پیکر مطهرش پس از تشیع با شکوه در گلزار شهیدان شهر نراق در کنار سایر شهدا آرام گرفت .