سلحشوران نراق و محلات طی عملیات فتح المبین با 35 شهید و 22 اسیر و 20 مجروح

روزهای هشتم و دوازدهم اسفند ماه سال 1360 قریب صد و چهل نفر ازبسیجیان شهرستان محلات به اتفاق تعدادی از پاسداران راهی جبهه های جنوب کشور شدند. از این تعداد 29 نفرشان از بسیجیان شهر نراق بودند .

چند روزی را در پادگان امام حسن (ع) تهران واقع در اتوبان بسیج سپری وسپس ساعت 18 روز 13/12/1360با قطار به طرف خوزستان حرکت کردیم . فردای آنروز که به اهواز رسیدیم ما را به دانشگاه جندی شاپور بردند وچند روزی در حال آمادگی در آموزش های لازم بودیم .

روز 27 اسفند راهی شوش دانیال شهر شهیدان گمنام ودر مسجد الرسول (ص)این شهرمستقر شدیم . شوش خالی از سکنه وفقط نیروهای نظامی در آن حضور داشتند . تقریبا هر روز مورد اصابت توپخانه های دشمن قرار می گرفت. ما در تیپ 17 علی بن ابیطالب(ع) قم سازماندهی شدیم .

اکثر رزمندگان محلات در گردان 7 سازماندهی ویک گروهان با حضور محلاتی ها تشکیل شد . فرمانده گروهان پاسداران حسن یارمحمدی(شهید) ومعاون گروهان عباس عرب(شهید) بودند. مسئولین دسته ها چند پاسدار و برادران بسیجی بودند .

تعداد دیگری از بسیجیان نوجوان محلاتی که جثه کوچکی داشتند در گروهان دیگر که قرار بود در عملیات ؛ گروهان احتیاط باشند سازماندهی شدند .تعدادی هم به مسئولیت پاسدار حسین انصاری(شهید) ماموریت یافتند به منطقه ای دیگر از عملیات اعزام شوند که عبدالله محمودی(شهید) از شهر نراق نیز جزء این گروه بود .

چند روز مانده به عملیات پاسداران علی پورآغاسی(جانشین سپاه پاسداران محلات) ، حمید(امیر) حسینی و رضا اسماعیلی نیز به جمع ما پیوستند . آنها قبلا در منطقه جنگی دارخوین خدمت می کردند.  آخرین شب جمعه سال 1360 بود دوستان با شور وحال عجیبی بعد از اقامه نماز جماعت مغرب وعشاء مشغول خواندن دعای کمیل شدند که برای تعداد زیادی از آن عزیزان آخرین دعای کمیل بود که زمزمه می کردند .

جمعه تاریخ 28 اسفند 1360 به اتفاق دیگر برادران به زیارت حضرت دانیال پیامبر در مرکز شهر شوش رفتیم . ساعت می گذشت و رزمندگان لحظه شماری می کردند که زودتر به خطوط مقدم و خارج نمودن دشمن از خاک میهن وارد کارزار شوند .

جمعه شب 29 اسفند ماه بعد از قرائت دعای توسل همه مشغول استراحت شدند که ناگهان حدود ساعت 12:30 نیمه شب با صدای خمپاره ها وتوپخانه دشمن از خواب پریدیم وبیرون از مسجد در خیابان در جویها وپناه دیوارها سنگر گرفتیم . حدود چند ساعتی با آتش تهیه شدید دشمن روبه رو بودیم . بالاخره آن شب هم به پایان رسید .

شنبه شب مورخ 29/12/1360 بعد از اقامه نماز جماعت ظهر وعصر وصرف ناهار حدود ساعت 15 بعد از ظهر که با ماشین هایی که آماده کرده بودند همگی به طرف منطقه عملیاتی زعن و شلش حرکت کردیم .

قرار بود همان شب یعنی شب اول فروردین سال 1361 عملیات انجام شود به همین جهت بعد از نماز جماعت مغرب وعشاء و آمادگی رزمندگان حرکت آغاز شد و حدود 3 الی 4 ساعت پیاده روی به طرف خط مقدم داشتیم که خبر رسید نیروها برگردند وعملیات به تعویق افتاد .

آن شب هم گذشت وفردا روز اول فروردین خبر قطعی عملیات داده شد ودر نیمه های شب حدود ساعت یک ونیم که نیروها مشغول استراحت بودند فرمان حمله صادر شد . نیروها را از خواب بیدار کردند وآماده حرکت شدیم . حدود 4 ساعت به طرف خط مقدم جبهه از داخل رودخانه ای که مسیر ما بود حرکت کردیم .

نماز صبح را با تیمم در حال حرکت اقامه وحدود ساعت 5:30 صبح دوم فروردین 1361 در منطقه جنگی شلش به دلیل برخورد چند نفر با مین ؛ ناگهان مورد حمله شدید ارتش بعث عراق وآتش گسترده دشمن قرار گرفتیم . نیروهای ما از آنجایی که هنوز حدود 300 متر مانده بود تا به خاکریزهای دشمن برسند زمین گیر و بدون داشتن سنگر وجان پناه تا آنجا که توان داشتند مقابله کردند .

در محورهای دیگر ساعت یک بامداد عملیات آغاز شده بود وزمانی که نیروهای منطقه ما (منطقه جنگی شلش) به خط مقدم جبهه ونزدیک خاکریزهای دشمن رسیدند با آمادگی کامل دشمن روبرو شدند ومتاسفانه همان لحظات اول منطقه به قتلگاه خونین نیروهای گردان 7 تیپ 17 قم تبدیل شد .

گردان های رزمی دیگری هم که در آن منطقه بودند تلفات سنگین را متحمل شدند وبعدها متوجه شدیم که در واقع قرار بوده عملیات نیروهای آن منطقه ایذایی باشد و به نوعی سرگرم کردن دشمن مد نظر بوده است.

به همین خاطر در همان لحظات اول درگیری به شدت از سه طرف مورد حملات شدید قرار گرفتیم وما به صورت نعل اسبی در دل دشمن بودیم هیچ راهی جز مقاومت و درگیری با آنها نداشتیم . سرانجام بعد از حدود5/2 ساعت مبارزه فرمان عقب نشینی داده شد ولی درهمان ساعات کم،دشمن از سه طرف با توپخانه وخمپاره وتانک ونفربر آنجا را زیر آتش شدید خود گرفته بود .

با وجود آن تعدادی از عزیزان رزمنده با هر زحمتی بود خود را به نزدیک خاکریزهای عراقی ها رساندند ولی اکثر آنها به شهادت رسیدند . بقیه نیروها تا مهمات داشتند با دشمن بعثی جنگیدند تا تمام فشنگ ها وگلوله های آنها به پایان رسید وهیچ راهی نداشتند .

حدود ساعت 14 بعداز ظهر نیروهای بعثی جلو آمدند و حدود 300 نفر را به اسارت گرفتند که 22 نفر آنان از نیروهای پاسدار وبسیجیان شهرهای محلات و نراق به اسارت متجاوزین درآمدند . 35 نفر از نیروهای اعزامی شهرستان محلات به شهادت رسیدند که از این تعداد چهار نفرشان مربوط به شهر نراق می باشد .

بقیه نیروهای گروهان اکثرا مجروح شدند وشاید تعداد نیروهایی که سالم ماندند کمتر از 15 نفر بودند. شهامت وایثار بزرگ ونقش مهمی که رزمندگان گردان 7 تیپ 17 قم در منطقه عملیاتی زعن درشلش شوش داشتند همیشه زبانزد راویان بوده و هست .

 

اسامی شهدای عملیات فتح المبین از شهرهای محلات -  نراق -  دلیجان

 

1- علی پورآغاسی فرزند علی اصغر

2- حسن یار محمدی فرزند محمد رضا

3- عباس عرب فرزند حسن

4- غلامعلی(امیر) رضایی فرزند محمد رضا

5- حمید (امیر) حسینی فرزند حسینجان

6- احمد اربابی فرزند مرتضی

7- محمد نادری فرزند غلامعباس

8- مهدی حاج رضایی فرزند میرزا محمد

9- حسین حبیبی فرزند عبدالله

10- قاسم اسماعیلی فرزند حسین

11- حسین مسیحی فرزند علی اکبر

12- علی اکبر فیروزی فرزند علی اصغر

13- مهدی ولیئی فرزند حسن

14- سیروس(رضا) گرانپایه فرزند علی قلی

15- علی اصغر بنی اسد فرزند نصرت الله

16- مهدی آشوری فرزند یدالله

17- سید عطااله حسینی فرزند سید غلامعلی

18- عباس قدس فرزند احمد

19- محسن امیرخانی فرزند محمد رضا

20- رضا فیروزی فرزند محسن

21- رضا میلادی فرزند حیدر

22- ابوتراب محمدی فرزند عباس

23- احمد کریمی فرزند محمد علی

24- سید حسین علوی فرزند سید حبیب

25- رضا افغانی(مهاجری) فرزند محمد

26- حسن رضی فرزند محمد جعفر اهل خورهه محلات ساکن تهران

27- علی اکبر محمد رحیمی فرزند امان الله شهادت 5/1/1361

28- محمود صادقی فرزند یدالله شهادت 18/1/1361

29- محمدرضا سبزه ای فرزند علی اهل روستای خاوه اردهال

30- مهدی عسگری فرزند حسن اهل چنارستان راونج دلیجان

31- محمدرضا پاینده فرزند علی محمد اهل شهرستان دلیجان

32- سید غلامرضا باشی فرزند سید علی اهل شهر نراق

33- عبدالله محمودی فرزند علی اهل شهر نراق

34- ابوالفضل بیابانگرد فرزند حسینعلی اهل شهر نراق

35- مهدی عباسی فرزند غلام محمد اهل شهر نراق

 

بنابراین 28 شهید متعلق به شهرستان محلات ؛ 4 شهید شهر نراق ؛ 1 شهید شهر دلیجان ؛ 1 شهید روستای چنارستان ؛ 1 شهید روستای خاوه اردهال تقدیم آرمان هایش گردید .

اسامی آزادگان عملیات فتح المین تاریخ 2/1/1361 از شهرهای محلات و نراق

 

1- غلامحسین(خلیل) رضایی    2- محمد هاشم حائری    3- علی اصغر خراسانی     4- اسداله احمد علی بیگ فرزند عزیزالله

5- مهدی حضوری    6- حسین رضایی  7- مهدی امیری   8- محمد رجبی   9- حمید رضایی    10- ابوالفضل سروش

11- مرتضی رضایی   12- مهدی(سعید)قدس  13- عباس کرمی   14- محمد حسن کاوه   15- غلامرضا ترک(معصومی فر) فرزند صفرعلی 16- غلامرضا توسلی   17- محمد رضا بنی اسد فرزند فضل الله    18- مرحوم محمد علی گنجعلی    19- مرحوم نصرت اله بهرامبیگی

20- قدرت اله ایزدی فرزند عباس اهل شهر نراق   21- احمد ابوالحسنی فرزند عزت الله اهل شهر نراق

22- عباس باقری فرزند حسینعلی اهل شهر نراق  

 

اسامی تعدادی از مجروحین عملیات فتح المبین( 2/1/1361 ) ازشهرهای محلات و نراق

 

ناصر شکرایی حمید مسیحی مهدی صفرزاده فرزند علیرضا

رضا نیکویی اکبر امینی علی سروش

مهدی توکلی مهدی ربانی حسین حقیقی

مهدی(پرویز) سلیمی شهید حسن رضایی منصور نیکویی

صدرالله بنی اسد مصطفی یارمحمدی

قاسم آقاحسینی فرزند رضا بستری در بیمارستان عیسی ابن مریم اصفهان – اهل شهر نراق

محمد رضا رمضانی فرزند غلامعلی بستری در بیمارستان های شوش و دزفول – اهل شهر نراق

قاسم جعفری فرزند ابراهیم بستری در بیمارستان ولیعصر(عج) اراک – اهل شهر نراق

عباس رمضانی فرزند حسن بستری در یکی از بیمارستان های تهران – اهل شهر  نراق

اسماعیل حبیبی فرزند اکبر بستری در بیمارستان یزد – اهل شهر نراق

سید مجتبی میرکریمی فرزند سید علی بستری در بیمارستان اشرفی اصفهانی تهران – اهل شهر نراق

محمدعضایی فرزند ابراهیم بستری در بیمارستان شهید بهشتی اصفهان اهل شهر نراق

 

 

 

از 30 رزمنده نراق نصف آن شهید(4 نفر) و اسیر(3نفر) و مجروح(8 نفر) گردیدند .

 

 

 

راوی رزمنده جانباز مهدی(پرویز) سلیمی فرزند عزیزالله اهل شهرستان محلات با تغییراتی در متن و تکمیل کردن اسامی

 

سایت سلحشوران شهر نراق