شهیدان محمد رضا بخشی و عباس رمضانی شهیدان نراقی عملیات رمضان سال 1361

شهر نراق بخشی از شهرستان دلیجان در استان مرکزی در اکثر صحنه های ایثار و فداکاری نشانه ها و آثاری در تاریخ به ثبت رسانده است .

    

سال 1361 طی عملیات سلحشوران در پاسگاه مرزی زید عراق و در نواری مرزی استان خوزستان دو جوان رعنا و فتوت مرد نراق به اسامی محمدرضا بخشی فرزند عباس(شهادت 24 تیر 1361) و عباس رمضانی نراقی فرزند حسن(شهادت 7 مرداد 1361) در تهاجم ارتش متجاوز عراق به شهادت رسیدند و در گلزار شهدای نراق آرام گرفتند .

شهید دیگری نراقی عملیات رمضان جوان بسیجی احمدرضا محمودی فرزند یوسف می باشد که تاریخ 13 تیر 1361 در سن 16 سالگی به معشوقش شتافت و در کنار برادر شهیدش نصرت الله محمودی در گلزار شهدای الیگودرز استان لرستان خاکسپاری و در عرش منزل گرفتند .

یکی از دوستان صمیمی و همکلاسی شهیدان واگویه ای را به سلحشوران شهر نراق ارسال نموده که با هم مرور می کنیم :
از جمله دوستان صمیمی و همکلاسی از مقطع ابتدایی تا دبیرستانی ام شهیدان محمد رضا بخشی و عباس رمضانی بودند.

آنها از چهره هایی بودند که دیانت و تقوا را با تمامی وجود در خود جمع کرده بودند.تواضع و فروتنی و مکتبی بودن آنها برای همه همکلاسی ها سرمشق بود.آنان با وقار و متین و در تمامی نشست و برخاست ها از بی صبری و تندی مبرا بودند. اشراف آنها بر مسایل انقلاب اسلامی واضح بود . خصوصیات اخلاقی و عملکرد مثبت آنها مشابه و بدون تظاهر و ریا همواره همراه بود.

آنها مردانی کم حرف و بردبار و صبور ، پر کار و جدی و صدیق و با صفا بودند.آری آنان واقعا برجسته و کم نظیر بودند. از خصوصیات مشترک و بارز دیگر آنها اینکه دارای حُسن خلق بودند بطوریکه کسی عصبانیت آنها را زیاد ندید .
آنان به همکلاسی ها، دوستان و مردم علاقه خاصی داشتند و عشقشان به رهبری و ولایت فقیه زبانزد عام و خاص بود. در عمل از مومنان راسخ و افکار آنها نزدیک بود.صحبت کردنشان خودمانی و حتی الامکان نمازهای یومیه خود را در مسجد و مدرسه در اول وقت و به جماعت اقامه می کردند .

زندگانی آن ها ساده و بی آلایش ، همراه و همگام و نهایتا هر دو دارای سرنوشت مشترک شهادت گردیدند. افکار آنها نیز بسیار نزدیک و در سخت ترین شرایط چهره ای خوشرو و متبسم و ظاهری نرم و ملایم و باطنی پر صلابت داشتند.
از دیگر ویژگی های بارز و مشترک محمدرضا بخشی و عباس رمضانی سعه صدر آنها بود .سختی ها و فقر و فراز و نشیب های دوران تحصیل و زندگانی را با گرمی و نشاط پذیرفته بودند و تجملات و زندگی عادی برایشان از فرعی ترین مسایل بود .

راوی مهندس علی محمد میرشکاری فرزند علی اهل شهر نراق 11/3/1395