مروری بر خاطره های مردم شهر نراق 28

سال 1353- میدان امام شهر اصفهان

 ایستاده از راست : علی اکبر رضایی فرزند محمد ، سلطانعلی  آقا بخشی فرزند عبدالله  ، مرحوم محمد ایزدی فرزند یوسف

س

زمین خاکی فوتبال شهر نراق - سال 1349

 ایستاده از راست : علی اکبر رضایی فرزند محمد ،  سلطانعلی  آقا بخشی فرزند عبدالله ، علی اشرف رحیمی فرزندهدایت الله ، علی اکبر عضایی فرزند عباس ، مرتضی رضایی فرزند محمد، حسن اوضاعی فرزند محمد

 

نشسته از راست : جواد آعلی فرزند اسماعیل ، مرحوم حسن ایزدی فرزندلطف الله ، اسماعیل رضایی فرزندغلامرضا، محمد تیموری فرزندامرالله، علی آعلی فرزند علیمحمد

زمین خاکی فوتبال شهر نراق - سال 1353

ایستاده از راست : شهید ابوالفضل بیابانگرد فرزند حسین ، قاسم رزاقی فرزند علی ، اسماعیل عضایی فرزند ابراهیم ، مرحوم سعید طالبی فرزند اصغر ، مرتضی آعلی فرزند علیمحمد



نشسته از راست : علی اکبر عضایی (اصغر) فرزند عباس ، جواد آعلی فرزند اسماعیل ، مجتبی رزاقی فرزند محمود ، سلطانعلی آقا بخشی فرزند عبدالله ، محمود(حاجی) قاسمی فرزند غلامرضا ، ولی طالبی فرزند ......، علی آعلی فرزندعلیمحمد

                

دشت چکچکه شهر نراق - سال 1350

از راست : علی اکبر رضایی فرزند محمد، سلطانعلی  آقا بخشی فرزند عبدالله

طبیعت شهر نراق - سال 1351

 از راست :

غلامرضا ایزدی فرزند یوسف ، عزیزالله فروغی فرزند ابراهیم ، سلطانعلی  آقابخشی فرزند عبدالله ، جابر ایزدی فرزند یوسف ، مهدی جعفری فرزند عباس، حسین اوضاعی فرزند محمد ، حسینعلی حیدری فرزند یدالله

تیم فونبال شهر نراق - سال 1351

ایستاده از راست : سلطانعلی آقا بخشی فرزند عبدالله ، ناشناس ، تاشناس ، ناشناس ، ناشناس ، مرحوم محمد ایزدی فرزند یوسف ، ولی الله محمودی فرزند حسین،حسن مظفری فرزند رحمت الله

 

نشسته از راست : مرتضی محمودی فرزند علی ، ناشناس ، ناشناس، غلامرضا ایزدی فرزند یوسف ، سید کمال میرسلطانی فرزند.....، سید عباس میرسلطانی فرزند سید احمد

طبیعت دشت بالای شهر نراق - سال 1351

ایستاده از راست : حسین اوضاعی فرزند محمد ، عزیزالله فروغی فرزند ابراهیم ، حسینعلی حیدری فرزند یدالله

نشسته از راست : غلامرضا ایزدی فرزند یوسف ، مهدی جعفری فرزند عباس، سلطانعلی آقا بخشی فرزند عبدالله

 

تیم فوتبال شهر نراق - سال

ایستاده از راست : علی اکبر عضایی فرزند عباس ، محمود رزاقی فرزند علی ؛ مرحوم محمد ایزدی فرزند فرزند یوسف ، غلامرضا ایزدی فرزند یوسف ، عزیزالله فروغی فرزند ابراهیم

نشسته از راست : غلامعباس عظیمی فرزند امیدعلی ، عباس حسینی فرزند ...، اکبر رحیمی فرزند هدایت الله ، سلطانعلی آقا بخشی فرزند عبدالله ، محمد علی رزاقی فرزند اصغر

         

زمستان برفی شهر نراق - سال 1352

 جواد آعلی فرزند اسماعیل ، سلطانعلی  آقا بخشی فرزند عبدالله

      

 

پاچنار دشت ... شهر نراق - سال 1351

از راست : حسین اوضاعی فرزند محمد ، مهدی جعفری فرزند عباس، غلامرضا ایزدی فرزند یوسف ، عزیزالله فروغی فرزند ابراهیم ، سلطانعلی آقا بخشی فرزند عبدالله ، حسینعلی حیدری فرزند یدالله ، غلامرضا جعفری فرزند علیرضا

از جناب آقای سلطانعلی  آقابخشی فرزند عبدالله اهل شهر نراق از بابت ارسال عکس های تاریخی و خاطره انگیزش تقدیر و تشکر می گردد .

سلحشوران شهر نراق

حاج عباس یوسفی نراقی به فرزند شهیدش غلامرضا پیوست

پدرم بارش باران خدا بود            
پدرم حاکم پیمان وفا بود
پدرم جلوه ایمان و رضا بود
پدرم بر سر ما مرغ هما بود
پدرم در همه حال کارگشا بود
پدرم آیت آینده ما بود

نراقی ها او را حاج غلامعباس صدا می زدند .  ساکت و آرام بود .قلب زلال و بی غل و غشی داشت .مردم به خاطر اخلاق نیکویش وی را احترام می کردند و ایشان نیز متقابلا مردم را دوست داشت .

مرحوم حاج عباس یوسفی مشهور به حاج غلامعباس

از جوانی به رزق و روزی حلال همیت داشت ودر تربیت فرزندانش کوشا بود . یکی از مکان های ثابت ایشان زمانی بود که اذان از ماذنه مسجد جامع شهر نراق شنیده می شد . او از اولین نفراتی بود که در صفوف نماز جماعت شرکت می جست .

جنگ تحمیلی عراق بر علیه ایران که شروع شد از ابتدا همراه با اعضای خانواده از جمله صبیه خانمش در پشتیبانی از دفاع مقدس شرکت داشتند .
اواخر سال 1365 جنگ به مرحله سرنوشت سازی رسید و معمار انقلاب سید روح الله خمینی(ره) مجددا تاکید نمود که جوانان جبهه ها را در مقابل تجاوز دشمن پر نمایند .

یکی از فرزندان برومند حاج غلامعباس که در عنفوان جوانی به عضویت بسیج در آمده بود درس و مدرسه را رها و به ندای حسین زمان لبیک گفته و به همراه سایر عشاق نراقی و دلیجانی راهی جبهه گردید .

جبهه شلمچه نقطه عاشقی است ؛ مکان دلدادگی است ؛ جایی است که جوانان به علی اکبر(ع) اقتدا می کنند تا پدرش حسین بن علی علیه السلام سالار مظلومین عالم تنها نباشد .

غلامرضا یوسفی هنوز 18 بهار از عمر مبارکش نگذشته و با ایمانی به سختی و عظمت کوه اُل نراق مقاومت دارد . کربلای 5 در شلمچه غنچه های نشگفته مثل غلامرضا یوسفی را پرپر کرد تا ایران در مقابل دشمنان سربلند بایستد .

جهانیان به عظمت این جوانان متدین و کفر ستیز اذعان کردند . در عملیات کربلای 5 از شهر حماسه آفرین نراق 10 تن به شهادت رسیدند که یکی از این غیور مردان غلامرضا یوسفی بود .

غلامرضا تاریخ 22 دی 1365 در شلمچه خرمشهر در مصاف با دشمن بعتی عراق لبیک گویان شهادت را در آغوش کشید . حاج غلامعباس و همسر مکرمه اش و سایر اعضای خانواده به خاطر حفظ ارزش ها و اهداف مقدسی که شهید پیموده بود صبوری پیشه کردند .

حاج عباس یوسفی فرزند غلامحسین یکشنبه 10 آبان 1394 بدرود حیات گفت و به فرزند شهیدش غلامرضا پیوست .

سلحشوران شهر نراق فقدان حاج غلامعباس یوسفی را به خانواده های معزا تسلیت عرض می نماید .

کربلایی علیرضا عضایی نراقی راننده دفاع مقدس دارفانی را وداع گفت

48 نفر از رانندگان زحمتکش شهر نراق در مقطع دفاع مقدس همپای سایر نیروها برای دین و عزت کشور فعالیت داشتند . یکی از این رانندگان زحمتکش کربلایی علیرضا عضایی فرزند عباس است .

علیرضا عضایی در نو جوانی

ایشان سال 1329 در شهر نراق از توابع شهرستان دلیجان در استان مرکزی متولد گردید .مادرش خانم لیلا بحرینی فرزند عبدالباقی و پدرش حاج عباس عضایی فرزند ماشاالله از خانواده های سرشناس بودند . تا کلاس هفت در زادگاهش به تحصیل علم مشغول بود و بعد به شغل شریف رانندگی روی آورد و با اتوبوس خدمتگزار مردم گردید .

دستگیر مردم بود و به هر فردی به نوعی در محور نراق به تهران و بالعکس محبت و مساعدت داشت.
در مقطع پیروزی انقلاب اسلامی سال 1357 به رهبری امام سید روح الله خمینی(ره ) کوشا بود و به همراه رانندگان وسایط نقلیه دیگر مردم را برای مراسم راهپیمایی بر علیه ظلم و جور رژیم پهلوی در حومه نراق نقل و انتقال می داد .

مرحوم علیرضا عضایی

اواسط سال 1359 رژیم بعث عراق جنگ را بر علیه ایران تحمیل کرد و همه مردم به نوعی در دفاع مقدس حضور داشتند .

آقای علیرضا عضایی به همراه برادرانش(علی اکبر – علی اصغر – علی اشرف) و پسر عمویش حاج احمد عضایی و دامادشان حاج رضا ایزدی و سایر رانندگان دیگر در شدیدترین مناطق عملیاتی جبهه مثل سه راه مرگ در شلمچه رزمندگان را جابجا و همپای بسیجیان در راه وطن جانفشانی داشت .

اکثر سلحشوران شهر نراق در ماموریت های مختلف جبهه از مشارالیه و انتقالشان با اتوبوس خاطرات به یاد ماندنی دارند .

ابتدای بهار سال 1382 رژیم صدام حسین در عراق توسط نیروهای چند ملیتی شکست خورد و مسیر برای شور و عشق شیعیان ایران برای زیارت امامان معصوم در عراق هموار گردید .

محرم سال 1383 اولین سال سقوط صدام عده ای عاشق پاکباخته از شهر نراق به همراه مردم عاشق از سراسر ایران بدون داشتن پاسپورت و ویزا حیدر حیدر گویان از هرج و مرج داخل عراق استفاده کرده و خودشان را برای اولین بار به مرقد منور و مطهر امام علی علیه السلام در نجف و امام حسین علیه السلام و برادرش عباس بن علی در کربلا رساندند .

   

مرحوم حاج عباس عضایی         مرحومه حاجیه لیلا بحرینی

در بین این عشاق علیرضا عضایی یکی از آرزومندان عتبات عالیات در تاسوعا و عاشورا حضور داشت .جوانان بارها در ابتدای هیئات شهر آقا رضا را دیده بودند که همراه با اشک به سینه می کوبید و یا با زنجیر بر دوش می زد .

مدتی بود بیماری به سراغش آمد و او را آزار می داد تا اینکه روز بعد عاشورا و در شامگاه شام غریبان سالار شهیدان حسین بن علی علیه السلام تاریخ 3 آبان 1394 در بیمارستان امام حسین(ع) تهران و در سن 65 سالگی چشم از جهان بست .

        

پیکر نازنین این راننده زحمتکش دفاع مقدس روز بعد پس از انتقال به زادگاهش توسط مردم خداجوی نراق و خاندان عضایی به طرز با شکوهی تشییع و در قبرستان وادی السلام در خاک سرد آرام گرفت .
                        

فرزندان مرحوم علیرضا عضایی از راست : حمید ، سعید ، مجید ، مهرداد

سلحشوران شهر نراق

به مصاحبه ای که تاریخ 13/2/1391 سلحشوران شهر نراق از مرحوم کربلایی علیرضا عضایی راننده دفاع مقدس در خصوص رشادت های شهیدان و خودش طی عملیات کربلای 5 در جبهه شلمچه خرمشهر استان خوزستان اخذ نموده توجه کنید :

اینجانب علیرضا عضایی راننده اتوبوس هستم و در هشت سال دفاع مقدس بالای پانزده بار برای انتقال نیروهای رزمنده و یا جابجایی رزمندگان در جبهه ها حضور داشته ام . نصف این دفعات را از طریق فرمانداری و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شهرستان دلیجان و بقیه را از طریق تعاونی مسافربری ترمینال جنوب تهران به مدت پانزده یا یکماه اعزام شده ام .

به همین منوال برادرانم علی اکبر و علی اصغر و علی اشرف عضایی و پسر عمویم احمد عضایی و بقیه رانندگان شریف شهر نراق نیز به سهم خودشان خدمات قابل توجهی در دفاع مقدس داشته اند ولی این قشر تا کنون مورد توجه نبوده اند .

القصه در بیستم بهمن سال 1365 از تهران ماموریت یافتم همراه با چند دستگاه اتوبوس دیگر از جمله دامادمان حاج رضا ایزدی فرزند یوسف نیروهای اعزامی را برای عملیات پیش رو که بعدا کربلای پنج نام گذاری شد به جبهه شلمچه انتقال دهیم . در اتوبوس بنده یکی از جوانان اهل شهر نراق به نام علی اکبر صادقی فرزند منوچهر (امرالله) و به قول نراقی ها نوه علی نرگس حضور داشت که به دلیل دوستی دیرینه با پدرش سریع با هم آشنا شدیم .

بین راه برای من آجیل آورد و در حین رانندگی می خوردم . جوانان با ایمان ولی در عین حال شلوغی نیز بودند .یعنی به موقع عبادت و نوحه خوانی ممتاز و در فرصت های متنوع دیگر شیطنت جوانی خود را بروز می دادند .

سه راهی مرگ شلمچه خرمشهر را با هر زحمتی رد کردیم و نزدیکی های خط مقدم در مرز ایران و عراق که می رسیدیم صدای علی اکبر صادقی زدم و گفتم عمو جان من با پدرت سالیان سال رفاقت دارم و از سر صدق و صفا از تو می خواهم بیا به تهران برگرد . تو اکنون هفده یا هجده سال بیشتر نداری و فرصت برای آینده تو وجود دارد.

شهید علی اکبر صادقی

نیش خند ملیح و معنی داری زد و گفت مولایم امام خمینی فرمان جهاد با کفر جهانی را داده است . من لبیک نگویم چه کسی این مسئولیت را به عهده می گیرد . بعد در آخرین فرصت های باقیمانده نامه ای نوشت و گفت هر موقع به نراق بازگشتی این نامه را به دایی ام حسین کرباسی برسان .

زمانی که من به نراق بازگشتم مراسم هفت شهید علی اکبر صادقی نیز تمام شده بود و متوجه شدم در تاریخ 12/12/1365 مظلومانه به شهادت رسیده است . با اندوه تمام نامه شهید را به حسین کرباسی دادم و چشمانمان از اشک جاری شد .

سلحشوران شهر نراق فقدان کربلایی علیرضا عضایی راننده پر تلاش دفاع مقدس را به خانواده های معزا تسلیت عرض می نماید .