فتح المبینی های شهر نراق را بنگرید

2 فروردین 1361 طی عملیات فاتحانه فتح المبین 36 نفر از بهترین بندگان شجاع و مخلص خدا اعزامی از شهرستان محلات شهادت را انتخاب کردند. چهار نفر از این تعداد به اسامی سید غلامرضا باشی – عبدالله محمودی – ابوالفضل بیابانگرد – مهدی عباسی  اهل شهر دلیران نراق می باشند .

این چهار قطعه عکس  محل شهادت آنها در جبهه روستاهای زَعَن و شِلِش شهرستان شوش استان خوزستان می باشد و معلوم نیست پیکر کدامیک از شهدای عظیم الشان است .

شاید در منظر هر نگاهی شهید خاندان یا دوست عزیزمان جلوه گر شود ؛ ولی هر چه هست ما نظاره گر تصویر لحظه آخرین نفس های به لقاءالله پیوستن شهداییم و آنان نیز به جهد و کوشش ما ناظر هستند تا مبادا به این خون های پاک خیانت شود .

ما شهدا را خوشحال می کنیم و پیوند می بندیم که رهرو سیره و مرام الی الله شهدا باقی می مانیم .

از عکس های ارسالی جناب آقای اکبر صفری اهل محلات سپاسگزاریم .

خال لب

پیش خال لب تو فلفل هندی هیچ است
سوختم زین همه فلفل که تو بر لب داری
🌸🍃
خال تو روشنی دیده هر نابیناست
چهل چراغی ست که در ظلمت هر شب داری
🍃🌸
لحظه ای پای بنه بر سر چشمان حقیر
بازگو غصه که در قصه امشب داری
🌸🍃
ز عالم غیب یکی باخبرم کرده که دوش
بوسم آن حرف کلامی که تو بر لب داری
🍃🌸
گفته بودم که سمرقند و بخارا بخشم
گفت از چشم تو پیداست، کمی تب داری
🌸🍃
دوش دیدم که شیاطین همه بر بالینت
جمله گفتند که تو نیش ز عقرب داری

اشعار آقای علی رضایی فرزند رضا اهل شهر ادبای نراق

یادی از سُنت منسوخ شده بانگ خروس در شهر تاریخی نراق

با گذشت زمان و روی کار آمدن برخی از وسایل مدرن امروزی برخی از آداب و رسوم و اعتقادات مردم بطور کلی منسوخ و به بوته ی فراموشی سپرده شده اند و در حال حاضر می توان آنها را از لابلای خاطرات سالخوردگان و اشخاص قدیمی پیدا کرد که نمونه آن "بانگ خروس"یا صدای قوقولی خروس است که در زیر اشاره کوتاه به آن می گردد:

هنگام سپیده دم خروس سحری
دانی که چراهمی کند نوحه گری؟
یعنی که نمودند در آیینه صبح
کز عمر شبی گذشت و تو بی خبری

خروس سمبل وفاداری و وقت شناسی است. برای گذشتگان که وسایل زمان سنج و یا ساعت شماطه ای نداشتند،بانگ خروس اهمیت ویژه ای داشت ومردم را از خواب بیدار می کرد.
زمانی صدای خروس صدای زمان بود ودر شهر نراق و همه شهرهای دیگر از بانگ خروس به عنوان ساعت استفاده می کردند. تقریبا در بیشتر خانه های نراق مرغ و خروس نگهداری می شد.تخم مرغ مصرف غذایی داشت و بانگ خروس"قوقولی"به عنوان ساعت نقش مهمی در فعالیت مردم نراق داشت. در هنگام صبح با صدای خروس مردم از خواب بیدار می شدند و پس از اقامه نماز و صرف صبحانه دنبال کار و کاسبی خود که اکثرا کشاورزی و دامداری بود می رفتند.

بانگ خروس در ماه مبارک رمضان در شهر تاریخی نراق از اهمیت مضاعف برخوردار بود چرا که هم نقش سحری خوردن را ایفا می نمود وهم سحرخوانان نراق را از خواب بیدار می کرد تا به پشت بام منزل خویش رفته و دعای سحر و مناجات بخوانند و در موقع اذان صبح هم مردم را از سحری خوردن منع می نمود.

بر اساس خاطرات سالخوردگان و قدیمی های نراق،در ماه مبارک رمضان خروس سه بار می خواند.در بانک اول مردم از خواب بیدار می شدند و در بانگ دوم به خوردن سحری مشغول و در بانگ سوم که وقت اذان صبح بود دست از خوردن می کشیدند و تا موقع افطار هیچ غذای دیگر نمی خوردند.بعد ها با پیدایش زمان سنج ها وساعت های متنوع دیگر صدای خروس نیز با این سنت ها به حاشیه رانده شد و منسوخ گردید.البته هنوز هم برخی از مردم نراق در خانه خود مرغ وخروس نگهداری می کنند و به سنت های دیرینه پدران خویش پای بند هستند و به خوش یمن بودن آن اعتقاد دارند.

خروس به خاطر وجود یک ساعت داخلی که به آن کمک می کند تا طلوع خورشید را پیش بینی کند آواز می خواند.مثل همه ی پرنده ها،خروس در یک چرخه ی روزانه می خواند یا بانگ می زند. ساعت داخلی خروس به آن کمک می کند تا بخواند و طلوع آفتاب را پیش بینی کند. .

جایگاه خروس در ایران باستان

خروس از جمله مرغان خانگی است که مادینه ی آن را ماکیان می خوانیم.این مرغ در فارسی خروه خوانده می شود.
خروس در ایران باستان جایگاه ویژه‌ای دارد و ما به و کرات در نوشته های نویسندگان و اعتقاداتی که هنوز از ایران قدیم چه قبل از اسلام وچه در دوران اسلامی وجود داشته می توانیم به جایگاه خروس ونقش آن در زندگی ایرانیان پی ببریم.

خروس نماینده ی سروش در گیتی است.او سپیده صبح را از دور می بیند و آن را خبر می دهد. به همین سبب معتقدند خروس دشمن دیو خواب (بوشاسیا )است و بوشاسیا اهریمنی است که نمی گذارد مردم بیدار شوند و به سوی سپیده ی مهر پیش از فراز آمدن خورشید نماز گزارند...خروس با دیدن سپیده فرا رسیدن روز را و به دنبال آن بالا آمدن خورشید را بانک می دهد.

خروس جایگاه ویژه‌ای در اسلام داردهر چند که در قرآن نامی از خروس برده نشده است.اما مفسران بر اساس روایات خروس را از چهار پرنده ای می دانند که حضرت ابراهیم(ع )برای به یقین رسیدن در مورد زنده شدن مردگان انتخاب کرد.

بر اساس روایات اسلامی،پیامبر در شب معراج خروس بسیار سفید و بزرگی را در عرش دیده است.بنا به تفسیر طبری حضرت محمد"ص"هنگام رفتن به معراج ،ذکر ویژگی‌هایی از مشاهده خروس سفید در آسمان چهارم چنین می گوید:
"در آسمان چهارم مرغی را دیدم سپید تر از عاج ،بر مثال خروهی"خروسی"و پای او بر هفتمین طبقه زمین بود و سر او را دیدم در هفتم آسمان... ومن از جبرئیل پرسیدم که این چه مرغی است بدین عظیمی؟جبرئیل "ع"گفت:این خروسی سپید است و خدای عزوجل او را چنین آفریده است و شبی دو بال خویش را باز کند و بانگ کند.جمله خروس های زمین آوازبشنوند... وچون پیامبر آن خروه را دیده بود،چون به زمین آمدهمواره خروه سفیدی داشت و گفت هر آنجا که خروه سپید باشد بر اهل آن خانه جادویی کارساز نکند و دیوان سپید از آنجا پرهیز کنند .

بنابراین عادت نگهداری خروس در خانه به منظور پاک نگاه داشتن فضای خانه از دیوان و نیروهای اهریمنی سابقه دیرینه دارد.اما خوش یمن بودن خروس در نزد ایرانیان باستان تا جایی است که بزرگترین مُعبران در علم تعبیر خواب نیز دیدن آن را به بخت سفید و خوش یمنی تفسیر می کنند.

گردآورنده : آقای مرتضی علی آقایی فرزند علی اکبر اهل شهر نراق

یا رب مددی

یا رب مددی کن تو که من پیر شدم
وز زندگی تواَمِ با مَکر و ریا سیر شدم
🌷
از بود و نبود در این جهان باکی نیست
از زشتـــی کردار زمانه دلگیــر شدم
🌷
بر سنگ مزار من خوانا بنویــــــسید
من از کَجی خَلق خدا پیـــــــر شدم

شعر از حاج میرزاعلے قجرے فرزند غلامعلے اهل شهر نراق

نوزدهمین یادواره 80 شهید شهر نراق و 7 شهید گمنام برگزار شد

پنج شنبه 3 فروردین 1396 روز اوج سربلندی شهر نراق بود . علاوه بر نراقی های شهید دوست مهمانان عظیم الشان از اقصی نقاط ایران اسلامی به مسجد جامع و گلزار شهدای شهر نراق تشرف فرما شدند.

آثار و اثرات سیره شهدا در زندگی مردم و اجتماع به وضوح قابل رویت است و کمتر کسی پیدا می کنی که از ایثار جان و مال شهیدان سخن به میان نیاورد . عده ای دور مقبره شهدای مطهر حلقه می زنند و شاید حاجتی طلب کنند زیرا مقتدایشان سید علی فرموده : شهدا امامزادگان عشقند .

سردار سرتیپ دوم پاسدار دکتر بهرام حسینی مطلق فرمانده دافوس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی سخنران یادواره 19 بود . حاج مرتضی طاهری ذاکر اهل بیت نغمه خوانی مراسم را بر عهده داشت . مجری یادواره جناب شفیع شعله کار بود .

 

بیشترین مشقت و سنگینی کار بر دوش جناب سرگرد محمد شریفی و سربازان وظیفه و بسیجیان حوزه مقاومت ثارالله شهر نراق بود که زحماتشان به بار نشست و به نیکویی مراسم یادواره نوزدهم را برگزار نمودند . این مومنین زحمتکش شایسته تقدیر و تشکر هستند .

تا کنون در زادگاه زیبایمان شهر نراق اوصاف شهیدان به نمایش گذاشته نشده فلذا سلحشوران شهر نراق علاقمند گردید قسمتی از ویژگی شهدا را معرفی نماید :

۱-اخلاص در عمل داشتند .
۲-پر تلاش و خستگی ناپذیر بودند .
۳-با محبت و مهربان بودند .
۴-اهل دعا و مناجات بودند .
۵- گوششان به حرف ولایت بود .
۶-در اجرای فرمان ولایت کوتاهی نمی کردند .
۷-از گناهان ریز و درشت پرهیز می کردند .
۸-به انجام واجبات پایبند بودند .
۹-حرمت نگه می داشتند و برای پدر و مادر احترام ویژه ای قائل بودند .

۱۰-اهل کمک و دست به خیر برای محرومین و مستضعفین بودند .
۱۱-اهل خدمت به مردم بودند و این خدمت را بر خود فرض می دانستند .
۱۲-اهل ریا و تظاهر نبودند.
۱۳-اهل پُست مقام نبودند .
۱۴-مسئولیت پذیر بودند .
۱۵-اهل تکلیف بودند نه نتیجه .
۱۶-زمان شناس بودند و در اکثر صحنه ها حضور داشتند .
۱۷-انقلاب و جمهوری اسلامی را باور داشتند و با تمام وجود پای انقلاب ایستاده بودند .
۱۸-فرمان ولایت فقیه را فرمان امام زمان (عج) و خداوند می دانستند .

۱۹-تا پای جان بر سر پیمان با ولایت فقیه زمان خود ایستادند .
۲۰-اهل تردید و لغزش نبودند .
۲۱-در امور سیاسی و رخدادهای اجتماعی و بین المللی تحلیل داشتند و بی تفاوت نبودند .
۲۲-نسبت به وقایع و اتفاقات جامعه هوشیار وتأثیر گذار بودند .
۲۳-در تصمیم سازی و تصمیم گیری های کشور دخیل و تأثیر گذار بودند.
۲۴-نسبت به علم و تحصیل توجه وافی داشتند.
۲۵-شهادت را وسیله می دانستند نه هدف .
۲۶-انس با قران داشتند .
۲۷-اهل تهجد بودند.

سایت سلحشوران شهر نراق از خانواده های معزز شهیدان شهر نراق و عموم مردم قدرشناس شهرستان دلیجان استان مرکزی که برای برپایی هر چه باشکوه تر اجرا شدن مراسم جهد و کوشش داشتند تشکر دارد .

   

ازجناب آقایان میثم کاظمی فرزند غلامرضا و محمدرضا علی آقایی فرزند نوروز و هادی عابدی فرزند عابدین نیز که با عکسهای خود همگام با مراسم یادواره بودند، کمال تشکر را داریم.

ثبت حماسه آفرینی نراقی ها در تاریخ طی عملیات فتح المبین

این رسم مانبود که ز یاران جدا شویم
توفیقمان نبود که شبیه شماشویم
رفتیدخوش بحال شمایادمان کنید
شاید که با نسیم دعاتان دوا شویم

35 سال پیش تاریخ 2 فروردین 1361 چهار بسیجی عاشق پیشه از شهر دلیران نراق طی عملیات فتح المبین در جبهه روستاهای زَعَن و شِلِش حومه شهرستان شوش استان خوزستان مظلومانه در جنگ نابرابر با متجاوزین بعث عراق به شهادت رسیدند . حماسه آفرینی های جوانان مومن :سیدغلامرضا باشی ، عبدالله محمودی ، ابوالفضل بیابانگرد و مهدی عباسی را گرامی می داریم .

همچنین در این روز سه جوان پاکسرشت و متدین شهر حماسه سازان  نراق پس از مجروحیت به اسارت دشمن گرفتار شدند و هشت سال و نیم خود و خانواده هایشان در برابر ناملایمات مقاومت کردند تا سرانجام با بازگشت به میهن و شهر نراق پیروز نبرد شدند . آقایان : قدرت الله ایزدی – عباس باقری – احمد ابوالحسنی رستگارند .

احمد ابوالحسنی ، عباس باقری ، قدرت الله ایزدی

هفت نفر دیگر از سلحشوران شهر نراق طی عملیات فتح المبین مجروح گردیدند . به مردم قهرمان پرور نراق درود می فرستیم که به سهم خویش سرنوشت ساز تاریخ هستند.

آشنایی با آداب و رسوم عید نوروز در شهر تاریخی نراق

زکوی یار می آید نسیم باد نوروزی
از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی
به صحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی
به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی

عید نوروز برابر اول فروردین ماه (تقویم شمسی )جشن آغاز سال و یکی از کهن ترین جشن های به جا مانده از دوران باستان است که قدمتی بیش از 3000 سال دارد و مردم مناطق مختلف ایران و سایر کشور های جهان عید نوروز را جشن می گیرند.

عید نوروز در شهر نراق آمیزه ای از چند جشن متفاوت است که شروع آن از چهارشنبه آخر سال یا چهارشنبه سوری و پایان آن پس از بر گزاری مراسم سیزده به در می باشد.
جشن چهار شنبه سوری را به اصطلاح پیشواز عید نوروز می گویند که متعاقب آن سایر آداب و رسوم سال جدید هم آغاز می شود که در ادامه به برخی ازآنها اشاره ای کوتاه می گردد:

1-زیارت اهل قبور

یکی از چیزهایی را که اسلام به نوروز تزریق کرده صله قبور است و اینکه مردم از اموات و در گذشتگان یاد می کنند از سنت ادیان الهی است و مختص اسلام نیست.زیارت اهل قبور سنت بسیار شایسته وبایسته است.

اولین سنت مردم نراق بعد از چهارشنبه سوری و روز پنجشنبه آخر سال و شب جمعه زیارت اهل قبور است.مردم نراق در این روز به زیارت قبور اموات می روند و با قرائت فاتحه و زیارت اهل قبور و پخش انواع میوه و شیرینی ،در کنار اموات این شب را گرامی می دارند. این سنت از قدیم مرسوم بوده و هر سال با ابهت بیشتر و بهتری بر گزار می شود .

2-نظافت شخصی و لباس تمیز
نظافت شخصی و خرید لباس نو در آغاز سال یکی دیگر از سنت های نوروزی است. در آغاز سال نو همه باید تمیز بوده و لباس تازه پوشیده باشند. در قدیم لباس های محلی برای مردان اکثرا قبا و تومون و پیراهن بدون یقه یا یقه گرد و پاپوش آنها هم گیوه و کلاه نمدی ،مخملی و یا نخی بود و زنان هم پیراهن بلند با چارقد سفید و گالش می پوشیدند. برای دختران و پسران همه از لباس های مد آن روز استفاده می شد.

پاکیزگی و پوشیدن لباس نو در هنگام ورود به سال جدید آدابی است که مردم نراق مقید به انجام آن بودند و اعتقاد داشتند که سال نو را باید با بدن پاک و لباس تازه آغاز کرد زیرا پوشیدن لباس تمیز و تغییر ظواهر زندگی نشاط خاصی را به زندگی می بخشید.

3-خانه تکانی
خانه تکانی قبل از رسیدن سال نو تحولی در زندگی ایجاد و خانه را برای پذیرایی مهمان آماده می کند.به همین علت مردم نراق قبل از فرا رسیدن سال جدید شروع به تمیز کردن خانه و گردگیری وسایل می نمودند.

در آیین خانه تکانی تمام خانه و وسایل آن در آستانه نوروز گرد گیری،شستشو و تمیز می شد.

4-حنابندان
حنابندان یکی از رسومات بسیار قدیمی مردم نراق است .این کار مخصوص زنان سالخورده و مسن بود که قبل از سال نو موهای سر خود و انگشتان دست و پای خود را با حنا رنگ می کردند و گاهی مردها هم به کف پاهای خود حنا می بستند . حنابندان هنوز هم بین زن های قدیمی نراق رایج است .

5-سفره هفت سین
بزرگترین نماد آیین نوروز سفره نوروز یا سفره هفت سین بود.این سفره شامل دو نوع مواد بود که یک نوع آن جنبه نمادین ،زیبایی و سمبلیک داشت مانند:سیر ،سنجد،سمنو،سماق،سرکه،سکه و سبزی و همچنین تخم مرغ رنگ کرده که آن را با پوست پیاز رنگ می کردند. نوع دیگر آن خوراکی بود مانند آجیل سنتی خشک مانند : تخمه،گردو،بادام و...که در هر خانه ای پیدا می شد.

زنان خانواده دانه های خشک را با آتش بو می دادند وبا نمک شور می کردند و سر سفره می گذاشتند. شیرینی سفره هم جوزغند و شیرینی های سنتی روز بود که خانواده‌ها خود اقدام به ساخت و پخت آن می کردند.سبزه یا سبزی عید نوروز را هم چند روز مانده به عید در سینی های مسی یا روحی می کاشتند.این سبزی شامل گندم ،عدس،ماشک(قره ماش)بود.همچنین برای کاشت سبزه از کوزه های گلی هم استفاده می شد که آن را با کاشتن تره تیزک تزیین می کردند.

6-جمع شدن افراد خانواده دور هم
قبل از تحویل سال نو همه افراد خانواده دور سفره ی هفت سین می نشستند. قرآن ،شمع و آیینه را هم سر سفره می گذاشتند.مادر خانواده اسپند دود می کرد برای دوری از چشم زخم حسود،بچه ها شمع روشن می کردند که نشانه روشنایی خانه و زندگی بود تا در سال نو خانه آنها به شمع وجود پدران و مادران نورانی گردد.

پدر مشغول خواندن قرآن می شد تا در سال جدید دل ها را به سوی خداوند بزرگ سوق دهد.بوسیدن قرآن و قرائت آن در ساعت تحویل سال از جمله آداب سال نو در شهر تاریخی نراق است .

7-دعای تحویل سال
دعای تحویل سال یکی دیگر از آداب عید نوروز بود که توسط پدر خانواده قرائت می گردید:یا مقلب القلوب والابصار یا مدبر الیل والنهار،یا محول الحول والاحوال،حول حالنا الی احسن الحال؛یعنی :ای تغییر دهنده ی دلهاودیده ها؛ای مدبر شب و روز؛ای گرداننده ی سال و حالت ها؛بر گردان حال ما را به نیکو ترین حال .

8-تحویل سال نو در کنار مزار شهدا
بعد از انقلاب اسلامی ،برگزاری مراسم سال نو در کنار مزار شهدا یک سنت شده است.در همه شهرهای ایران و همچنین در شهر نراق خانواده معظم شهدا تحویل سال را با گستردن سفره هفت سین و محتویات داخل آن در کنار مزار شهیدشان بر گزار می کنند.مردم غیور،جوانان و همرزمان شهدا در انجام هر چه بهتر بر گزار شدن این مراسم با خانواده معظم شهدا همکاری می کنند و به آن جلوه ی ویژه ای می بخشند.

تشرف و حضور در اماکن مقدسه و مشاهد مشرفه مانند بارگاه نورانی بی بی زبیده خاتون "س"و سایر بقعات نراق از دیگر مراسم هایی است که در هنگام تحویل سال نو مردم نراق به آن اهتمام می ورزند.همچنین در این روز با حضور در وادی السلام شهر نراق همچون پنجشنبه آخر سال یاد اموات و در گذشتگان را گرامی می دارند.

9-دید و بازدید
با تحویل سال نو در نراق دید و بازدید شروع می شود.فرزندان خانواده روی پدر و مادر را می بوسند و به آنها تبریک می گویند. پدران و مادران نیز بر چهره های فرزندان بوسه می زنند و ضمن تبریک عید از خداوند متعال برای آنها آرزوی سلامتی و خوشبختی می نمایند و به آنها عیدی می دهند. پول های قدیم بیشتر سکه های دو و پنج ریالی و اسکناس های 10،20 و50 ریالی بود که پدران بسته به استطاعت مالی به فرزندان خود عیدی می دادند.

سپس دید و باز دید از بزرگان خانواده مخصوصا پدر بزرگ و مادر بزرگ ها شروع می شد و آنها هم به نوه های خویش عیدی می دادند. در برخی خانواده ها به جای پول یک بشقاب گندم شاهدانه و آجیل و یک عدد تخم مرغ رنگ کرده به بچه ها می دادند. به طور کلی دید و بازدید خانواده ها تا آخرین ساعت روز دوازدهم فرودین ادامه داشت و بعد از آن پایان می یافت.

10-سیزده بدر
سیزده بدر یا طبیعت گردی روز آشتی با طبیعت است و در این روز که قبل از طلوع آفتاب روز سیزدهم نوروز آغاز می شد مردم نراق از خانه خارج شده و به دامن طبیعت مانند کوه و دشت و صحرا پناه می بردند و ماندن در خانه را در این روز نحس و بد یمن می دانستند .

در این روز باقیمانده آجیل های دید و بازدید ایام نوروز را با سبزه مخصوص عید از خانه خارج می کردند و در کنار چشمه ها و جاهای سرسبز دور هم جمع می شدند و با خوشی و خوبی سپری می کردند.
در شهر نراق در قدیم این تجمع بیشتر سر قنات آصف آباد و جاهای دیگر انجام می شد. غذای روز سیزده بدر معمولا آش،پلو،کوکو سبزی و ... بود و معمولا سبزی های تازه روز مانند سولمه،ونک(غار یاقی )که تازه سبز شده بود می کندند و می پختند و با ماست یا آش می خوردند.

در این روز کاهو و سرکه را هم با خود می بردند و با سبزی های تازه دیگری مانند ایشلنگ"شنگه"،شبدر و گاهی یونجه تازه را با سرکه تناول می نمودند. بعد از صرف نهار مردها به دنبال بازی و سر گرمی مانند:تیله بازی ،توپ بازی ،چوچو خطی و آواز خواندن محلی می رفتند و دختر ها مخصوصا دختر های دم بخت به داخل سبزه ها می رفتند و سبز ها را گره می زدند و جمله "زردی من از تو ،سبزی تو از من"را می خواندند. این کار را برای گشایش بخت خود می دانستند.

در پایان سبزه هایی را که برای عید کاشته بودند به داخل آب روان می انداختند یا سر کوچه یا در طبیعت پراکنده می کردند.بدین صورت سیزده بدر و به طور کلی مراسم بر گزاری عید نوروز و آداب و رسوم آن به پاپان می رسید و همه به خانه های خود باز می گشتند.

بدین شایستگی جشنی بدین بایستگی روزی
تورا در زندگی هر روز عیدی باد و نو روزی
در این فرخنده فروردین و خرم جشن نوروزی
نصیب حضرتعالی سعادت باد و پیروزی

مجمع عمومی سازمان ملل در تاریخ چهارم اسفند 1388 با تصویب قطع نامه ای روز 21 مارس برابر با اول فروردین را در چارچوب ماده 49 تحت عنوان"( فرهنگ صلح"به عنوان روز جهانی نوروز با ریشه ایرانی با قدمتی بیش از 3000 سال به تصویب رسانده و در تقویم خود جا داد. طی این اقدام که برای نخستین بار در تاریخ این سازمان صورت گرفت نوروز به عنوان یک مناسبت بین المللی به رسمیت شناخته شد.وامروزه بیش از 300 میلیون نفردر جهان آن را جشن می گیرند.

پیش ازآن در تاریخ 8 مهر1388 خورشیدی،نوروز توسط سازمان علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد به عنوان "میراث غیر ملموس جهانی"به ثبت رسیده بود.د
7 فروردین 1389 نخستین دوره جشن جهانی نوروز در تهران برگزار شد و این شهر به عنوان "دبیر خانه نوروز"شناخته شد.

منابع مورد استفاده :

- ویکی پدیا،دانشنامه آزاد
- سایت سلحشوران شهر نراق
- بیتوته
-اطلاعات شخصی در مورد آداب و رسوم نراق

سایت سلحشوران شهر نراق از نویسنده با تعهد جناب آقای مرتضی علی آقایی فرزند علی اکبر اهل شهر نراق از بابت تهیه این پست قدردانی می نماید .