کربلایی علیرضا عضایی نراقی راننده دفاع مقدس دارفانی را وداع گفت
48 نفر از رانندگان زحمتکش شهر نراق در مقطع دفاع مقدس همپای سایر نیروها برای دین و عزت کشور فعالیت داشتند . یکی
از این رانندگان زحمتکش کربلایی علیرضا عضایی فرزند عباس است .
علیرضا عضایی در نو جوانی
ایشان سال
1329 در شهر نراق از توابع شهرستان دلیجان در استان مرکزی متولد گردید .مادرش خانم لیلا بحرینی فرزند عبدالباقی و پدرش حاج عباس عضایی فرزند ماشاالله از خانواده های سرشناس بودند . تا
کلاس هفت در زادگاهش به تحصیل علم مشغول بود و بعد به شغل شریف رانندگی روی آورد و
با اتوبوس خدمتگزار مردم گردید .
دستگیر مردم بود و به هر فردی به نوعی در
محور نراق به تهران و بالعکس محبت و مساعدت داشت.
در مقطع پیروزی
انقلاب اسلامی سال 1357 به رهبری امام سید روح الله خمینی(ره ) کوشا بود و
به همراه رانندگان وسایط نقلیه دیگر مردم را برای مراسم راهپیمایی بر علیه
ظلم و جور رژیم پهلوی در حومه نراق نقل و انتقال می داد .
مرحوم علیرضا عضایی
اواسط سال 1359 رژیم بعث عراق جنگ را بر علیه ایران تحمیل کرد و همه مردم به نوعی در دفاع مقدس حضور داشتند .
آقای علیرضا عضایی به همراه برادرانش(علی اکبر – علی اصغر – علی اشرف) و
پسر عمویش حاج احمد عضایی و دامادشان حاج رضا ایزدی و سایر رانندگان دیگر
در شدیدترین مناطق عملیاتی جبهه مثل سه راه مرگ در شلمچه رزمندگان را جابجا
و همپای بسیجیان در راه وطن جانفشانی داشت .
اکثر سلحشوران شهر نراق در ماموریت های مختلف جبهه از مشارالیه و انتقالشان با اتوبوس خاطرات به یاد ماندنی دارند .
ابتدای
بهار سال 1382 رژیم صدام حسین در عراق توسط نیروهای چند ملیتی شکست خورد و
مسیر برای شور و عشق شیعیان ایران برای زیارت امامان معصوم در عراق هموار
گردید .
محرم سال 1383 اولین سال سقوط صدام عده ای عاشق پاکباخته از
شهر نراق به همراه مردم عاشق از سراسر ایران بدون داشتن پاسپورت و ویزا
حیدر حیدر گویان از هرج و مرج داخل عراق استفاده کرده و خودشان را برای
اولین بار به مرقد منور و مطهر امام علی علیه السلام در نجف و امام حسین
علیه السلام و برادرش عباس بن علی در کربلا رساندند .
مرحوم حاج عباس عضایی مرحومه حاجیه لیلا بحرینی
در بین این عشاق
علیرضا عضایی یکی از آرزومندان عتبات عالیات در تاسوعا و عاشورا حضور داشت .جوانان بارها در ابتدای هیئات شهر آقا رضا را دیده بودند که همراه با اشک به سینه می کوبید و یا با زنجیر بر دوش می زد .
مدتی
بود بیماری به سراغش آمد و او را آزار می داد تا اینکه روز بعد عاشورا و
در شامگاه شام غریبان سالار شهیدان حسین بن علی علیه السلام تاریخ 3 آبان
1394 در بیمارستان امام حسین(ع) تهران و در سن 65 سالگی چشم از جهان بست .
پیکر
نازنین این راننده زحمتکش دفاع مقدس روز بعد پس از انتقال به زادگاهش
توسط مردم خداجوی نراق و خاندان عضایی به طرز با شکوهی تشییع و در قبرستان
وادی السلام در خاک سرد آرام گرفت .
سلحشوران شهر نراق
به مصاحبه ای که تاریخ 13/2/1391 سلحشوران شهر نراق از مرحوم کربلایی علیرضا عضایی راننده دفاع مقدس در خصوص رشادت های شهیدان و خودش طی عملیات کربلای 5 در جبهه شلمچه خرمشهر استان خوزستان اخذ نموده توجه کنید :
اینجانب علیرضا عضایی راننده اتوبوس هستم و در هشت سال دفاع مقدس بالای
پانزده بار برای انتقال نیروهای رزمنده و یا جابجایی رزمندگان در جبهه ها
حضور داشته ام . نصف این دفعات را از طریق فرمانداری و سپاه پاسداران
انقلاب اسلامی شهرستان دلیجان و بقیه را از طریق تعاونی مسافربری ترمینال
جنوب تهران به مدت پانزده یا یکماه اعزام شده ام .
به همین منوال
برادرانم علی اکبر و علی اصغر و علی اشرف عضایی و پسر عمویم احمد عضایی و
بقیه رانندگان شریف شهر نراق نیز به سهم خودشان خدمات قابل توجهی در دفاع
مقدس داشته اند ولی این قشر تا کنون مورد توجه نبوده اند .
القصه در بیستم بهمن سال 1365 از تهران ماموریت یافتم همراه با چند دستگاه اتوبوس دیگر از جمله دامادمان حاج رضا ایزدی فرزند یوسف نیروهای اعزامی را برای عملیات پیش رو که بعدا کربلای پنج نام گذاری شد به جبهه شلمچه انتقال دهیم . در اتوبوس بنده یکی از جوانان اهل شهر نراق به نام علی اکبر صادقی فرزند منوچهر (امرالله) و به قول نراقی ها نوه علی نرگس حضور داشت که به دلیل دوستی دیرینه با پدرش سریع با هم آشنا شدیم .
بین راه برای من آجیل
آورد و در حین رانندگی می خوردم . جوانان با ایمان ولی در عین حال شلوغی
نیز بودند .یعنی به موقع عبادت و نوحه خوانی ممتاز و در فرصت های متنوع
دیگر شیطنت جوانی خود را بروز می دادند .
سه راهی مرگ شلمچه خرمشهر را با هر زحمتی رد کردیم و نزدیکی های خط مقدم در مرز ایران و عراق که می رسیدیم صدای علی اکبر صادقی زدم و گفتم عمو جان من با پدرت سالیان سال رفاقت دارم و از سر صدق و صفا از تو می خواهم بیا به تهران برگرد . تو اکنون هفده یا هجده سال بیشتر نداری و فرصت برای آینده تو وجود دارد.
نیش خند ملیح و
معنی داری زد و گفت مولایم امام خمینی فرمان جهاد با کفر جهانی را داده است
. من لبیک نگویم چه کسی این مسئولیت را به عهده می گیرد . بعد در آخرین
فرصت های باقیمانده نامه ای نوشت و گفت هر موقع به نراق بازگشتی این نامه
را به دایی ام حسین کرباسی برسان .
زمانی که من به نراق بازگشتم مراسم هفت شهید علی اکبر صادقی نیز تمام شده بود و متوجه شدم در تاریخ 12/12/1365 مظلومانه به شهادت رسیده است . با اندوه تمام نامه شهید را به حسین کرباسی دادم و چشمانمان از اشک جاری شد .
سلحشوران شهر نراق فقدان کربلایی علیرضا عضایی راننده پر تلاش دفاع مقدس را به خانواده های معزا تسلیت عرض می نماید .
برای شادی روح مرحوم شادروان رضا عضایی صلوات .
ایشان طی سالها برای مردم نراق زحمات زیادی کشیدند .