مظاهر پیشه ور اهل شهر نراق مجروح عملیات بیت المقدس

در اوج عملیات ظفرمند بیت المقدس و یکی دو روز مانده به آزاد سازی خرمشهر و در واقع مرحله دوم آن یکی از رزمندگان شهر نراق به نام مظاهر پیشه ور فرزند حسین که آن مقطع بسیجی بود به شدت مجروح شد . به بالینش آمدم و داشت شهادتین می خواند و گفت جواد من را حلال کن .

از دو سه ناحیه زخمی بود و یک ترکش به بازویش خورده بود و از طرف دیگر با شکاف ضخیم بیرون آمده بود . ضمن اینکه به او روحیه می دادم هر چه چفیه می بستم باز خون بند نمی آمد . مجبور شدم یک چفیه را قلمبه کرده و در سوراخ حفر شده پشت بازویش فرو کنم

شلیک های بی امان دشمن قطع نمی شد . از دور دیدم یک پی ام پی عراقی ها در حال نزدیک شدن به مواضع ما هست . یک بسیجی سرش را از نفربر بیرون آورد و دیدم با لهجه خراسانی صحبت می کند و متوجه شدیم غنیمتی است و زود مظاهر و تعدادی مجروح دیگر را داخل آن گذاشتیم و به راننده گفتم تا دوباره ترکش توپ و خمپاره این بندگان خدا را لت و پار نکرده زود به عقب جبهه انتقال بده .

یک موتور سیکلت تو خط مقدم بود سوار شدم و پشت نفربر راه افتادم تا خیالم راحت شود که مظاهر و مجروحین به عقب خط منتقل شدند و دوباره به خط بازگشته و مشغول پاکسازی مواضع عراقی ها شدیم که در پنج کیلومتری خرمشهر خودم نیز مجروح گشتم .

در جریان و تکمیل این خاطره آقای مظاهر پیشه ور نقل می کند که در عملیات بیت المقدس دو گروه از نراقی ها حضور داشتند ولی من با دیگر بسیجیان شهرستان محلات به جبهه اعزام شدم و با جواد نیکویی و دوستان دیگر با هم بودیم .

 

                   

                                                                                                                                            جواد نیکویی

ظهر تاریخ 2/3/1361 پس از اینکه از پی ام پی پیاده شدیم من و چند مجروح دیگر با هلی کوپتر به شهر اهواز مرکز استان خوزستان منتقل شدیم و بعد در بیمارستان شهید دکتر بقایی بستری گردیدم. روز بعد با هواپیمای سی 130 ارتش به تهران عزیمت و در سه راه طالقانی ، خیابان شهید جواد کارگر بیمارستان ایرانشهر که به آن بیمارستان شهید دکتر محمدعلی رهنمون نیز می گفتند بستری و تحت مداوا قرار گرفتم .

علاوه بر اقوام و دوستان که به من سر می زدند دایی ام مرحوم غلامرضا اوضاعی فرزند محمد شیرعلی مرتب به ملاقاتم می آمد و برای تسکین و بهبودی ام تلاش می کرد . خبر پیروزی و شاد باش مردم ایران در آزاد سازی خرمشهر را شنیدم و حتی کارمندان و دکترهای بیمارستان خوشنود بودند .

 

        

 

پس از یکماهی از بیمارستان رهنمون مرخص شدم و چند مدت کوتاهی نیز در زادگاهم دوره نقاهت را سپری کردم و مجددا داوطلبانه به جبهه اعزام گردیدم .

 

 

 

          مظاهر پیشه ور فرزند حسین اهل شهر نراق 04/02/1390
                                               جواد نیکویی فرزند مرتضی اهل شهرستان محلات 31/1/1391