یا مقلب القلوب و الابصار و یا مدبر اللیل و النهار

دستان پر مهر بهار، طبیعت خفته را ازخواب بیدار می‌سازد و زمین و درخت ،رازهای رنگارنگ و عطر آگین خویش را نثار ما می‌کند.و نرم نرمک نوروز از راه میرسد و نراق همیشه پایدار را ملون میسازد .

شهر نراق واقع در استان مرکزی زادگاه علامه ملامهدی و ملا احمد نراقی دارای جمعیت سه هزار نفره با داشتن 180 رزمنده در 8 سال دفاع مقدس ، 8 آزاده ، 88 جانباز و 80 شهید و 6 شهید گمنام تقدیم آرمانهای میهن اسلامی نموده است . از تعداد هشتاد شهید ، سی و دو نفر در گلزار شهدا و امامزاده سلیمان در آغوش خاک آرمیده اند. چهل و هشت شهید دیگر نیز در شهرهای تهران ، قم ، و الیگودرز سر به تیره تراب نهاده اند.

بی معرفتی است اگر بهار بیاید و برود، اما از شهدا یادی نکنیم. بی معرفتی است اگر سفره هفت سین مان، «سربند سرخ یازهرا» نداشته باشد. نوروز 1392 و لحظه قشنگ سال تحویل پیش رو، یکی از بهترین مکانها، گلزار شهداست. در کنار مزار معطر شهدا ما را از دعای خیرتان بهره مند سازید.

 باشد که در آغاز سال 1392 هجری شمسی از رشادتها و دلاوریهای این مردان خدا یاد نموده و خود را تا همیشه مدیون خون این آلاله های عاشق سفر کرده بدانیم ان شاالله .

 

32 شهید گلگون کفن مدفون در گلزار شهدا و امامزاده سلیمان شهر نراق به ترتیب تاریخ شهادت

 

 

      شهید محمد علی قجری

 

       

 

       

 

       

 

       

 

       

 

 

 

 

 

 

48 یادیود در گلزار شهدای شهر نراق به ترتیب تاریخ شهادت

 

       

 

       

 

       

 

       

 

      

 

       

 

       

 

       

 

       

    شهید حمیدرضا انصاری

 

 

 

 

شهادت را نه در جنگ که در مبارزه می دهند ، ما هنوز شهادتی بی درد میطلبیم غافل از آنکه شهادت را جز به اهل درد نمی دهند.       شهید سید مرتضی آوینی

 

 

 

سایت سلحشوران شهر نراق

 

 

بسیج نراق شده بود عشق من

تاسال 1361 عده ای از موسسین بسیج نراق به شهادت رسیده و چند نفر اسیر و مجروح شده بودند . جنگ تحمیلی نیز در اوج خود بود . بنابراین نیروی جدید پذیرش می کردند .سال 1361 جذب بسیج شدم . مدتی بعد در شیفت نگهبانی قرار گرفته و مقابل بسیج با اسلحه به نگهبانی می ایستادم .

فرامرز رحیمی

سن کم و قد کوچک در لباس مقدس بسیج در من قداستی ایجاد کرده بود . بسیج نراق شده بود عشق من . دوره های مختلف آموزش نیز آغاز شده بود .ضمن تحصیل یک هفته مدام نیز به فراگیری آموزش مشغول بودیم . حدود هفتاد نفر سازماندهی و مقرر شد رزم شبانه برگزار شود . ساعت 21 از طریق دشت و مسیر باغات به سمت دره پاتاق حرکت کردیم .

مقابل درب ورودی منزل مرحوم حاج عباس عضایی پاردی بود که بسیجیان نیاز بود در تاریکی به سمت باغ حدود دو متری بپرند و مسیر را ادامه دهند . من به محض اینکه پریدم پایم توی چاله افتاد و شکست . بسیجیان چون متوجه مصدومیت من نشدند یکی یکی و یا دو سه تایی با هم از پارد می پریدند و از شانس بد اغلب روی پای من فرود می آمدند . به قول نراقی های خودمان درب و داغون شدم .

مرحوم حاج محمود رزاقی که ایشان نیز سال 1361 به بسیج پیوسته بود با مهربانی آمد و کمی از مشکلات مرا حل کرد . خدا بیامرز مرتب غصه می خورد و می گفت بچمون فلامرز هم بد آورد . از آن به بعد به فلامرز مشهور شدم .

مرحوم حاج محمود رزاقی

سرانجام قدرت الله آقاصادقی که مسئولیت آموزش را به عهده داشت من را بیمارستان نیکویی شهر قم منتقل نمود و پایم را کچ گرفتند .

45 روز در منزلمان نراق دوره نقاهتم طول کشید و مادرم و پدر مرحومم ماشاءالله رحیمی و بقیه اعضای خانواده از من مواظبت می کردند . دوستان بسیجی ام هم مرتب به ملاقاتم می آمدند و دلجویی می کردند .

 

برادرم فردین رحیمی هم در بسیج نراق فعالیت داشت و از آن طریق به جبهه های نبرد حق علیه باطل اعزام گردید . بعد هم سرباز سپاه پاسداران شد و همچنان در دفاع مقدس حضور داشت .

فردین رحیمی

زمان جلوتر رفت و به خدمت سربازی در ارتش سازماندهی شدم . مدتی در پادگان 01 و مدتی نیز در پادگان حر خدمت کردم . سرانجام در مقطع دفاع مقدس و پس از آن در کردستان خدمت سربازی را ادامه داده تا پایان خدمت دریافت نمودم .هم اکنون با برادرم فریبرز رحیمی در حومه تهران در کارگاه قطعات یدکی اتومبیل اشتغال دارم .

 

 

فرامرز رحیمی فرزند ماشاءالله اهل شهر نراق15/01/1391

انگار نه انگار امشب شب آخر عمرمان است

شب عملیات ظفرمند محرم در عین خوش موسیان استان ایلام مظاهر لطفی در جمع دوستان خوش و بش می کرد .

از راست : شهید مظاهر لطفی ، محمد(غلام) ابوالحسنی

 

من مسئول تعاون و کاظم محمودی جانشین گردان بود .آنشب مظاهر زیاد می خندید و در اثنای صحبت گفت انگار نه انگار امشب شب آخر عمرمان است.

مظاهر لطفی فرزند محمد متولد 1339 اهل شهر نراق تاریخ 11/8/1361 به سوی معبود پر کشید .

 

محمد(غلام) ابوالحسنی فرزند عزت الله اهل شهر نراق 12/12/1391

 

شوخی شوخی اسماعیل احمد بگم را تو دزفول دیدیم

زمستان 1366 در جبهه شلمچه خرمشهر بودیم . همرزمم حسن نباتی گفت مرخصی بگیریم برویم خرمشهر و بعد دزفول و در منزل پدر خانم برادرم حسین استحمام کنیم و تلفنی هم به خانواده هایمان در نراق بزنیم و خلاصه خستگی در کنیم .

ازراست : حسن نباتی ، موسی عابدینی روی خاکریز جبهه شلمچه

آقای عبدالنبی نساج که از انسان های مومن می باشد در منزلشان به گرمی از ما استقبال کرده و بعد خداحافظی کردیم تا در شهردزفول نیز گشتی بزنیم .

         عبدالنبی نساج

از دور یک ماشین بنز خاور می آمد به شوخی گفتم حسن نگاه کن ماشین اسماعیل احمد بگم است . نباتی نیز گفت آره خودشه . ماشین که نزدیکتر شد در کمال ناباوری دیدیم واقعا اسماعیل سلیمانی فرزند احمد بگم پشت فرمان است .

   

مرحوم اسماعیل سلیمانی در جبهه سوسنگرد روی تانک - 1360

در دیار غربت همه خوشحال شدیم و همدیگر را در آغوش گرفتیم . در ماشین همچنین آقای علی محمد مرادی فرزند نصرالله و یک فرد دیگر همراه بود که کمک های مردم شهر نراق را برای رزمندگان به جبهه آورده بودند .آقای مرادی گفت از برادر خانم من یحیی نجاتی فرزند حسین اهل هستیجان دلیجان چه خبر دارید؟

                                                                                                                                                                                                                                               موسی عابدینی

یحیی در شلمچه مجروح شده بود ولی ما گفتیم او را دیده ایم . حالش بد نیست .

علی محمد مرادی

حاج اسماعیل سلیمانی فرزند احمد متولد 1331 یکی از رانندگان دفاع مقدس نراق بود که تاریخ 4/11/1388 در سن 57 سالگی در اثر بیماری به رحمت خدا پیوست ..

موسی عابدینی فرزند علی اهل شهر نراق31/01/1390

 

پدر شهید غلامرضا قجری نراقی در بیمارستان خاتم الانبیاء تهران

شهیدان برکتی هستند که با رفتنشان نور امید و پویایی در جامعه پدیدار گشت . آنها شمع شدند تا آتش عشق و ایثار ، اجتماع را شعله ور سازد .اکنون پدران و مادران شهدا برکت بین امت هستند .

علی(میرزاعلی) قجری

تعدادی از آنان با بارقه هایی از عشق و ایمان به وطن و آینده درخشان برای جوانان از دار دنیا رفتند و عده ای مانده اند تا راه صواب و رستگاری را بپیمایند . جامعه به خانواده های شهدا می بالد و به آنها افتخار می کند که فرزندانشان برای حس وطن پرستی و بالا بردن پرچم اسلام در مقابل کفر پایداری کردند و جانشان را هدیه دادند .

علی(میرزاعلی)قجری فرزند نعمت الله یکی از انسان های پاک طینت است که مورد احترام عموم مردم شهر نراق می باشد . فرزند سلحشور و دلاور ایشان به نام غلامرضا قجری یکی از فاتحین خرمشهر می باشد که جانش را تقدیم اهداف ارزشمندش نمود و ایران را سربلند کرد .

میرزاعلی قجری خود از رزمندگان فاتح نبرد حق علیه باطل بود و پیروزی های رزمندگان در جبهه شلمچه خرمشهر در استان خوزستان طی عملیات کربلای پنج مرهون فداکاری آنها قرار دارد . قلب ایشان کمی با مشکل مواجه شده و در بیمارستان خاتم الانبیاء تهران بستری و فقط شکر گذار نعمت های خداوند می باشد .

 

                                                              دکتر خانی بر بالین میرزاعلی قجری

 

 

 

محمد قجری فرزند برومند ایشان طی هشت سال دفاع مقدس از زبده ترین دلیران نبرد بود که اغلب عملیات های جنگ را تجربه کرده است .

                   محمد قجری

فرزندان دیگر این خانواده از نیروهای ارزشی و ولایتمدار جامعه می باشند .

 

یادآوری می گردد غلامرضا قجری فرزند علی متولد 1342 تاریخ 17/2/1361 طی عملیات بیت المقدس و آزاد سازی خرمشهر به شهادت رسید و در گلزار شهدای شهر نراق آرام گرفت .

 

درجبهه خبر تولد اولین فرزندم را شنیدم

تاریخ 24/5/1364 در زمان عملیات عاشورای 2 در منطقه چنگوله از توابع مهران استان ایلام  حضور داشتم .

       غلامرضا قجری

از طریق بیسیم به من اطلاع دادند که اولین فرزندمان زهرا قجری متولد شده و ضمن شادباش این رحمت اللهی درخواست شیرینی داشتند .

       

 

 

خانواده ام طی تماس تلفنی از شهر نراق به ستاد لشکر 17 علی ابن ابیطالب(ع) در انرژی اتمی آبادان این خبر را داده بودند و همکارانم نیز  به من اعلام کردند و از این رحمت خداوندی خوشنود گشتم .

 

غلامرضا قجری فرزند حیدرعلی اهل شهر نراق15/01/1390

 

نوه علی نرگس به یاد پدرش رضا مهرانی در کانال 3 سیما

دوشنبه تاریخ 21/12/1391 برنامه تلویزیونی " پشت صحنه " به مجری گری احسان علیخانی انجام شد . سوژه اصلی پشت صحنه جانباز حاج محمود خسروی وفا رئیس فدراسیون جانبازان و معلولین بود که در این برنامه یاد و خاطره سلحشوری های کاپیتان تیم جانبازان و معلولین شهید رضا مهرانی گرامی داشته شد .

در خلال این برنامه محمد مهرانی فرزند برومند شهید مهرانی در خصوص سجایای اخلاقی و جانفشانی های پدرش در موضوع ورزش و جنگ صحبت کرد . محمد در زمان شهادت پدر چهار ساله و برادر دیگرش مصطفی هشت ساله بوده است .

                                                                                                                                                  محمد مهرانی

مادر این جوان و همسر شهید مهرانی سرکار خانم توران آقاصادقی فرزند علی محمد می باشد و در شهر نراق به دختر علی نرگس و یا نوه حسینعلی کله مهدی مشهور می باشد . مشارالیها به درخواست خود در تاریخ 29/12/1365 با جانباز مهرانی ازدواج نمود تا سهمی در خدمت به دفاع مقدس و فرهنگ ایثار داشته باشد .

              

                                                         توران آقا صادقی

یادآوری می شود رضا مهرانی فرزند علی اکبر متولد 1340 تاریخ 18/11/1359 به خدمت مقدس سربازی اعزام و در لشکر 77 خراسان سازماندهی و برای حفظ ثغور مرزهای ایران راهی خوزستان گردید .

مورخ 27/8/1360 طی پدافندی عملیات ثامن الائمه و شکست حصر آبادان در محور اهواز – آبادان در اثر ترکش خمپاره دو چشم خود را از دست داده و همچنین از ناحیه سر – صورت و ستون فقرات نیز آسیب جدی می بیند .

ایشان به 70 % جانبازی نایل می گردد تا اینکه تاریخ 8/2/1375 در اثر شدت جراحات در بیمارستان آراد تهران به شهادت می رسد .

محمود ایزدی نراقی : پادگان منظریه قم مثل جبهه بود

ارتش رژیم عراق تاریخ 31/6/1359 جنگ را بر علیه ایران اسلامی تحمیل نمود . آبان ماه 1359 به واسطه سفارش حجت الاسلام سید محمدباقر شریف موسوی امام جمعه شهر نراق از طریق ستاد پشتیبانی جنگ و با پشتیبانی فرمانداری شهرستان دلیجان به پادگان منظریه قم اعزام شدیم .

حاج محمود ایزدی

ماموریت محرمانه ما برای جابجایی مهمات و انتقال به جبهه های جنگ بود و حساسیت این اقدام به مثابه رفتن جبهه بود . بیش از ده روز طول کشید و نمازمان را کامل می خواندیم . من آن موقع فرزند نداشتم.

 

 از نراق بالغ بر 15 نفر اعزام شدیم . قبل از ما یک گروه دیگر که حاج رضا رضایی فرزند نظر یکی از سانحه دیدگان آنها بود به منظریه قم ماموریت یافته بودند .یک شب هم حجت الاسلام سید عبدالعلی مقدسی فرزند سید مرتضی مشهور به حاج طه امام جمعه شهرستان محلات به ملاقات ما آمد و از زحمات اهالی دلیجان - محلات و نراق که به پادگان برای تشریک مساعی در دفاع مقدس آمده بودند تشکر نمود .

همان ایام یک فروند هواپیمای جنگی ارتش عراق بر فراز منظریه قم توسط پدافند ضد هوایی ایران ساقط شد و سه چهار تریلی لاشه هواپیما را به پادگان شهید نوژه همدان انتقال دادند که ما هم این صحنه را مشاهده نمودیم .

 

حاج محمود ایزدی

تریلی های حامل لاشه هواپیما در شهر قم نیز برای نشان دادن اقتدار نیروهای خودی و روحیه دادن به مردم چرخی زدند .
آن مقطع ولی الله صادقی فرزند علی محمد یکی از افسران نیروی هوایی پادگان منظریه بود که به نراقی ها برای ملاقات سرکشی میکرد .

 

 

 

محمود ایزدی فرزند حسین اهل شهر نراق07/05/1390

نراقی ها در حسینیه کوثر تهران در سوگ ملا احمد نراقی

سه شنبه تاریخ 15/12/1391 نراقی های مقیم مرکز در سالگرد وفات احمد بن محمد مهدی فاضل نراقی مشهور به ملا احمد نراقی مجلس گرامیداشت برگزار کردند . مکان اجرای مراسم حسینیه کوثر در خیابان پیروزی تهران بود .

سخنران استاد محمد کاظم نیکنام کارشناس دینی و اخلاقی تربیتی صدا و سیمای جمهوری اسلامی بود . سپس ذاکر اهل بیت آقای حسین نادری به مدیحه سرایی پرداخت .

 

       

      حسین نادری               محمد کاظم نیکنام

 

ملا احمد نراقی در جنگ دوم ایران و روس تاریخ 18 ذیقعده 1240 هجری قمری در شرایطی که مرجع تقلید بوده به صورت کفن پوش وارد میدان کارزار می گردد و چندین ماه سابقه حضور در جنگ قفقاز را در کارنامه افتخارات خود دارد .

                                                                                                                                                   ملا احمد نراقی

علامه احمد فاضل نراقی صاحب کتاب ارزشمند معراج السعاده 14 جمادی الثانی سال 1185هجری قمری (249 سال قبل) مطابق با 2 مهر 1150 هجری شمسی و در عهد سلطنت فتحعلی شاه قاجار در نراق متولد و 23 ربیع الثانی سال 1245 هجری قمری(189 سال قبل) مطابق با حدود 30 مهر 1208 هجری شمسی در سن 60 سالگی در اثر وبای عمومی در نراق حومه کاشان وفات نمود .

 

جنازه ایشان به شهر نجف عراق منتقل و نزد پدر بزرگوارش علامه ملا محمد مهدی بن ابی ذر ( 1146 قمری – 1209 قمری) در جوار مضجع شریف امام اول شیعیان جهان علی ابن ابیطالب(ع) در ایوان علما به خاک سپرده می شود .

یادآوری می گردد حسینیه کوثر نراقی های مقیم تهران 15 رمضان سال 1386 مصادف با شب تولد امام حسن مجتبی(ع) در حومه میدان شهدا و پشت اداره برق راه اندازی گردیده و مورد استفاده در اعیاد و سوگواری ها می باشد .

 

از نوجوان بسیجی غلامرضا قجری فرزند محمد در جهت تهیه عکس مراسم سپاسگزاری می نماییم .

 

         

                     جمشید توکلی                           غلامرضا قجری

از آقای جمشید توکلی به جهت دعوت از وبلاگ سلحشوران شهر نراق و پوشش خبری مراسم ملا احمد نراقی تشکر و قدردانی داریم .

 

 

خلق حماسه آفرینی رزمندگان شهر نراق در جبهه سومار کرمانشاه

ششمین اعزام بسیجیان شهر نراق به صورت گروهی به جبهه های حق علیه باطل از تاریخ 05/10/1360 لغایت 05/01/1361 به جبهه پدافندی سومار در استان کرمانشاه صورت گرفت . این اعزام دو هفته پس از عملیات مطلع الفجر در ارتفاع شیاکوه گیلانغرب(20/9/1360) و عملیات امیرالمومنین(ع) در ارتفاع گاومیشان سرپل ذهاب(22/9/1360) انجام گرفته است .

مدت ماموریت برادران 90 روز وتعداد آنها ده نفر و اعزام آنان از طریق سپاه پاسداران شهرستان محلات سازماندهی گردید .

 

اسامی بسیجیان اعزامی عبارتند از :

 

                                                       

1- سید ابوالفضل بابایی فرزند سید رضا

2- سید اکبر کاظمی فرزند سید محمد

3- مجتبی شریفی فرزند غلامعلی

4- هادی ایزدی فرزند عباس

5- غلامرضا قجری فرزند علی( میرزاعلی)

6- غلامرضا قجری فرزند حسین

7- قمبر عابدی فرزند کمال مشهور به قنبرعلی

8-سیف الله اکبری فرزند شکرالله

9- مهدی جعفری فرزند علی

10- نصرالله حیدری فرزند رضا

 

این نیروها قبلا آموزش های نظامی و رزم انفرادی را فرا گرفته بودند . پس از تجمع نیروهای فوق الذکر در میعادگاه همیشگی بسیج شهر نراق مراسم بدرقه با شکوهی از این ده نفر صورت گرفت .

آن مقطع گلزار شهدا ایجاد نشده بود وتا آن زمان شهر نراق پنج شهید تقدیم نمود که چهار نفرشان(محمدعلی قجری – احمد ابراهیمی – محمدرضا پورصادقی – اسدالله خسروی) در امامزاده سلیمان در دل خاک ماموا گرفته بودند و شهید علی اصغر مهدوی هم مفقودالجسد گردیده بود .

خانواده ها از اینکه جوانان عزیزشان را به مسلخ عشق می فرستند اضطراب داشتند ولی این مسیرها انتخاب شده است و نیاز به صبر و مقاومت دارد . فرمان سید روح الله و علاقه به رهبر کبیر انقلاب امام خمینی(ره) روحیه مضاعف ایجاد می نمود . جوانان رعنا از زیر قرآن عبور داده شدند و در فضای معنوی و دود اسپند و توزیع نقل بر سر نیروهای اعزامی لحظه وداع و خداحافظی به پایان می رسد .

بسیجیان شهر نراق در محل بسیج شهرستان محلات واقع در تفرجگاه سرچشمه با سایر نیروهای منطقه به یکدیگر ملحق و آنگاه به وسیله مینی بوس و اتوبوس راهی پادگان امام حسن(ع) در اتوبان شهید عباس دوران تهران می شوند .فرماندهان سه روزی به سازماندهی و آموزش و توجیهات نیروها در پادگان امام حسن(ع) که قبل از انقلاب به اسبدوانی مشهور بود مبادرت ورزیده و بعد بسیجیان به وسیله اتوبوس راهی شهر کرمانشاه در غرب کشور می شوند . سه روزی در پایگاه های مختلف از جمله اسلام آباد غرب سپری شده و پس از دریافت تجهزات کامل نظامی راهی جبهه سومار می گردند .

سومار از ابتدای جنگ هشت ساله در مهر 1359 در تصرف ارتش متجاوز رژیم بعث عراق در آمد و به کلی ویران گردید و پس از اجرای قطعنامه 598 شورای امنیت سازمان ملل متحد در مرداد 1367 به ایران بازگردانده و بازسازی گردید . سمت چپ جاده مرزی سومار به نفت شهر با نقطه صفر مرزی حدود 600 متر فاصله دارد .

در این منطقه رودخانه دائمی کنگیر جاری می باشد . سومار یکی از شهرهای شهرستان قصرشیرین در استان کرمانشاه می باشد . سومار شهر مرزی است که در میان بلندی های سارات – چغاامان – اردوبان قرار دارد . فاصله این شهر با شهر مندلی عراق 15 کیلومتر و یکی از نزدیکترین مناطق ایران به بغداد است .

نیروهای اعزامی از شهرستان محلات و از جمله ده نفر نراقی پس از آشنایی با محیط به منطقه گل به سرماموریت می یابند . 750 متر پیاده روی به سمت ارتفاع کوه بالا رفته و سنگرهای استقراری را از نیروهای قبلی تحویل می گیرند .

دو قاطر در اختیار این نقطه جبهه قرار داشت که هفته ای یکبار این حیوان زبان بسته مواد غذایی از پایین کوه به بالا را حمل می کرد . دو دبه 20 لیتری آب آشامیدنی هر روز بر اساس تقسیم کار توسط دو رزمنده به بالای کوه انتقال و بین سنگرها توزیع می گردید .

پاییز و زمستان که موسم بارش برف و باران بود استفاده از چکمه های ساق بلند در گل و لای منطقه از ضروریات بود . جهت استحمام و رعایت بهداشت در حالت عادی هر پانزده روز یکبار حق استفاده از مرخصی ساعتی میسر بود تا با هر مشکل و سختی از ارتفاعات پایین آمده و در حومه شهر سومار استحمام صورت گیرد .

استاد زبر دست نراقی آقای قنبرعلی عابدی در جبهه کارایی مضاعفی از خود نشان داده و سنگرهای را برای نراقی ها و محلاتی ها درست کرده بود که هنوز در یادها مانده است . حیوان گراز در این منطقه جبهه به کرات توسط رزمنده ها رویت شده که بعضا باعث نگرانی هم می شده است .

 

در بهمن ماه 1360 قنبر عابدی و سیدابوالفضل بابایی پس از بازگشت مرخصی میان دوره ای با وسیله نقلیه ریوی ارتش که خشکبار برای جبهه سومار انتقال می داده از جاده خارج و واژگون گردیده و آقای عابدی از ناحیه سر و صورت زخمی می شود و در بیمارستان متعلق به سپاه پاسداران معالجه می شود . سید ابوالفضل نیز به جز چند خراش جزیی آسیبی نمی بیند ولی 12 سال بعد با سابقه 38 ماه حضور در دفاع مقدس و لباس معزز روحانیت تاریخ 22/7/1372 در اثر تصادف ماشین در محور شهر قم فوت می نماید .

سیف الله اکبری اواخر ماموریت در این جبهه پدافندی دچار مصدومیت گردیده و به بیمارستان ایلام منتقل و سپس برای دوره نقاهت به شهر نراق باز می گردد . ایشان 22 سال بعد با سابقه طولانی در دفاع مقدس تاریخ 06/06/1389 در اثر تصادف موتور سیکلت در نراق فوت نموده است .

غلامرضا قجری فرزند علی نیز چهل روز پس از بازگشت از این ماموریت و اعزام مجدد به جبهه های نبرد حق علیه باطل طی عملیات بیت المقدس و آزاد سازی شهرخرمشهر تاریخ 17/2/1361 پس از ایثارگری های زیاد به شهادت می رسد .

در مقطعی که بسیجیان در این جبهه پدافندی حضور داشته اند یکی از سربازان دلاورارتش جمهوری اسلامی ایران به نام علیرضا حیدری فرزند رضا اهل نراق درمناطق گیلانغرب و سومار انجام وظیفه می نموده و بسیجیان نراق متناوبا با آقای حیدری ملاقات و فعل و انفعالات منطقه را برای یکدیگر بازگو می کرده اند .

 

  

علیرضا حیدری

 

مقطع سربازی آقای حیدری تاریخ 22/9/1359 لغایت 22/9/1361 بوده که منهای دوره آموزشی ما بقی را در لشکر 81 زرهی کرمانشاه جانفشانی داشته و پس از پایان خدمت به دلیل حضور فعال در دفاع مقدس کارت ایثار دریافت می نماید .

ضمنا یکی از بسیجیان به نام هادی ایزدی پس از پایان ماموریت از سومار و یک هفته استراحت در شهر نراق تاریخ 13/1/1361 با ماموریت سه ماهه مجددا به منطقه غرب اعزام و با نیروهای اعزامی از شهرستان محلات در جبهه گیلانغرب کرمانشاه مستقر گردیده است .وی زمانی که قصد داشته از سپاه پاسدارن شهر قم خارج و وارد راه آهن شود جنازه مطهر سه نفر از شهیدان عملیات بزرگ فتح المبین را مشاهده و با آنها وداع نموده است .

سه شهید همان روز سیزده بدر در شهر نراق تشیع و تدفین می گردند . هادی ایزدی تاریخ 29/1/1361 در جبهه تنگه حاجیان گیلانغرب استان کرمانشاه یکی از همافران نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به نام غلامرضا حمزه ای فرزند علی محمد متولد شهر نراق را در هنگام شهادت به وسیله توپ مستقیم تانگ دشمن متجاوز عراق مشاهده نموده و پیکر مطهرش را به عقب خطوط انتقال می دهد .

 

نکته حایز اهمیت اینکه همزمان با این ده نفر که در جبهه سومار در غرب کشور جانفشانی داشته اند دو گروه هشت نفره و بیست و دو نفره دیگر از بسیجیان و پاسداران در جنوب و جبهه های رقابیه و شوش دانیال حضور داشته اند تا در عملیات بزرگ فتح المبین حماسه آفرینی کنند .

یعنی باعث افتخار است از شهر کوچک نراق بالغ بر 40 نیرو همزمان در  جبهه های غرب و جنوب برای حفظ ثغور مرزهای ایران اسلامی دفاع جانانه داشته اند .

 

    

رنگ پاشی روی صورتم و گرفتن عکس با لباس سپاه در نراق

گرماگرم جنگ بود و عملیات فتح المبین به پایان رسیده بود . به دلیل ارتباط و دوستی بسیجیان شهر نراق با برادر شهیدم محمد رضا رمضانی که تاریخ 2/3/1361 در عملیات بیت المقدس شهید شد با اکثر آنها آشنایی داشتم .

احمد رمضانی در مزار شهیدان گمنام بهشت زهرا(س)

دوازده سیزده ساله بودم  ولی به خاطر برادرم به من احترام می گذاشتند . تبلیغات و روابط عمومی بسیج آن روزها خیلی فعال بود . هر کجا دیوار صاف و مناسبی پیدا می شد محمد عضایی با اکیپ رنگ و خطاط پای آن بود .

محمد به دلیل رابطه دوستی دیرینه با شهید محمد رضا به من علاقمند بود و بر این اساس به جمع آنها ملحق شدم .

ما وظیفه داشتیم دیوارهایی که خطاط روی آن شعار می نوشتند را آماده کنیم و زمینه های آن را رنگ آمیزی نماییم . گاهی اوقات تا دو سه اکیپ تبلیغاتی همزمان فعال بود . حتی بعضی ها با کلیشه های( رادیولوژی) از قبل آماده روی پارچه های سفید پلاکارد نویسی می کردند .  القصه روزی در خیابان حاج شیخ عباس بساط رنگ را پهن کرده بودیم و محمد عضایی قرار بود به اکیپ دیگر سرکشی کند و توصیه کرد به این پیستوله ها دست نزنی .

   

محمد عضایی

من از سر کنجکاوی یکی از آنها که مثل پیف باف عمل می کرد را برداشته و دکمه بالای آن را فشار دادم که چشمتان روز بد نبیند ، یکباره حس کردم نابینا شدم .نگو سوراخ پیستوله رو به صورتم بود و به محض فشار دکمه رنگ قرمز صورتم  و از جمله چشمانم را پر نمود .

                                                                                                                                              رمضانی در کنار مادر بزرگوارش

عضایی سر رسید و خنده امانش نمی داد . تا می رفت ناراحتی کند که چرا به حرف گوش نمی دهی به چهره ام نگاه می کرد و می خندید .صورتم و خصوصا دور چشمانم با رنگ قرمز قیافه ام را تغییر داده بود .

احمد در گلزار شهدای شهر نراق - 1362

یک روز دیگر برای اجرای تئاتر در دبیرستان نراق یک دست لباس فرم سپاه پاسداران را به شرطی که با آن عکس نگیریم از محمد عضایی تحویل گرفتیم .

احمد رمضانی در نوجوانی

سال های 1361 و 1362 و... لباس سبز سپاه آنهم در مقطع جنگ مقدس تر بود . تئاتر که تمام شد علاوه بر خودم چند نفر از دوستان با لباس فرم عکس یادکاری گرفتیم و روز بعد قیافه ناراحت محمد نشان از این می داد که موضوع لو رفته است . اعتبار ایشان نسبت به من کم رنگ ولی علاقه اش بیشتر گردید . اکنون هر وقت ایشان را می بینم به یاد برادرم به او نگاه می کنم .

دو قلوهایم محمد عرفان و محمد امین رمضانی مرتب از من درخواست دارند از عموی شهیدشان و خاطرات بسیجیان شهر نراق برایشان تعریف کنم .

 

احمد  رمضانی فرزند غلامعلی اهل شهر نراق 12/2/1390

 

انفجار توپ در محل قبلی استقرار بسیجیان نراق

طی عملیات رمضان در تیر ماه 1361 چند نفر از بسیجیان شهر نراق در آفتاب سوزان جبهه پاسگاه زید در حال صحبت بودیم که یکی از آنها گفت جایی برویم که از آفتاب در امان باشیم . اطرافمان هیچ جایی نبود الا یک پی ام پی .

 

هادی ایزدی

 

به زیر پی ام پی رفتیم و با حالت درازکش در حال استراحت و کپ بودیم که کمتر از چند دقیقه محل قبلی که ایستاده بودیم با اصابت گلوله توپ ارتش عراق زیر و رو شد و همه ناظر این صحنه تعجب انگیز بودیم .

 

بعضی از شاهدان این صحنه : سیدابوالفضل بابایی فرزند سید رضا(مرحوم) - غلامرضا قجری فرزند حیدر علی- علیرضا لطفعلی فرزند حسین - محمد کاظمی فرزند یوسف و ...

 

                                                   هادی ایزدی فرزند عباس اهل شهر نراق 10/11/1389

 

به اسارت درآوردن افسر عراقی توسط شیر مرد نراقی

 طی عملیات والفجر 8 در بهمن ماه 1364 در یکی از مقرهای تسخیر شده شهر بندری فاو عراق بی مهابا درب تنوری را برداشتم ، با کمال تعجب دیدم یک افسر ارتش بعث عراق با اسلحه داخل تنور است .

 

 

وی را بیرون آوردم که گفت از دیشب که عملیات شده در این جا پنهان شده بودم تا راهی برای فرار پیدا کنم . خشاب اسلحه اش را کنترل کردم فشنگی به سمت رزمندگان ایران شلیک نکرده بود . عراقی به عنوان اسیر جنگی به عقب جبهه هدایت شد .

 

 

 

محمدرضا(علی) قاسمی فرزند حسن اهل شهر نراق10/11/1389

قنبر عابدی نراقی: عاشق راه ولایتمداری امام خمینی و امام خامنه ای هستم

زانوانشان دیگر مثل همیشه قدرتمند نیست و کمی از حرکت ایستاده است . یلی بوده و سنگ هایی که برای ساختمان سازی استفاده می شده و بعضا دو جوان آن را به نزدیک استاد حمل می کرده اند، ایشان تنها بلند کرده و در چینش دیوار استفاده می کرده است .

قنبر عابدی

کوهی از صبر و مقاومت است . مرتب شکر خداوند قادر را بر زبان جاری دارد . با یاد سید روح الله خمینی(ره) ؛ شهیدان و مظلومیت رزمندگان دفاع مقدس اشک از دیدگانش جاری می شود .

شغلش بنایی و به اوستا قنبرعلی و یا قنبر عمو کمال مشهور می باشد .اولین بار تاریخ 5/10/1360 تا سه ماه به همراه نه نفر از جوانان بسیجی شهر نراق در جبهه پدافندی گل به سر سومار استان کرمانشاه حضور داشته است .

همچنین در مقاطع عملیات های رمضان در تیر 1361 و خیبر در اسفند 1362 و کربلای پنج در دی 1365 و... در دفاع مقدس حضور داشته است .

                                                                                        

قنبر عابدی

 

روان گریه می کند و دستش را به روی پا می زند و با حسرت می گوید طی عملیات رمضان که در پاسگاه زید انجام شد در معراج شهدا فعالیت داشتم.

 

 پیکرهای مطهر و نازنین محمدرضا بخشی و عباس رمضانی را بسته بندی کردم و به شهر نراق انتقال دادیم تا مهمان ملائک گردند . تجسم مظلومیت این دو شهید روحم را آزار می دهد .برادرش غیاثعلی عابدی با داشتن شش فرزند در کربلای پنج ملکوتی شد و سرش را به مولایش ابا عبدالله الحسین(ع) تقدیم نمود .

 

                                                                                                                                                                                                                                    شهید غیاثعلی عابدی

 

فرزندش ابوالفضل عابدی در اواخر دفاع مقدس و زمانی که 16 سال بیشتر نداشت دو نوبت در جبهه های حق علیه باطل حضور سبز داشت .

              
ابوالفضل عابدی                                    مظاهر عابدی

فرزند دیگرش مظاهر عابدی نیز در راستای اهداف عالیه جمهوری اسلامی و در خط ولایتمداری رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله امام سید علی خامنه ای کوشا و فعال است .

 

 

 

 

         

رزمنده و بسیجی دوران مقدس قنبر عابدی فرزند کمال علاقه دارد مردم و مسئولین به خون های نا به حق ریخته شهیدان عنایت بیشتری داشته و تلاش کنند اهداف و سیره شهدا که آرمان خواهی و پیشرفت کشور اسلامی است توجه لازم مبذول نمایند .

 

 

سایت سلحشوران شهر نراق11/12/1391

 

اسناد یکصد ساله فرهنگ و تجارت شهر نراق

آقای فضل الله فروغی فرزند حبیب الله عاشق نراق و نراقی هاست . چنان با حرارت از زادگاه خود و آبا و اجدادش سخن می راند که دل هر علاقمندی را شیفته می کند .

                                                                                                                                                                                                                                             فضل الله فروغی

او می گوید زمانی که از تهران راهی شهرش می شود هنوز به شهرستان دلیجان نرسیده و کوه های نراق نمایان می شود حس خاصی از شوق و ذوق در من ایجاد می گردد .وی عاشق باد بیله باد است . نوعی باد محلی که همگان را سرمست از امید به زندگی و نعمت های الهی می کند .

نگاه کردن به کوه استوار ال با آن هیمنه سنگین و با عظمت ، جلال و جمال خداوندی را در وجودش زنده می کند .

دشت ها و صحراهای زادگاهش دوران زیبایی کودکی را در ذهنش متبلور می سازد .

میوه های زندگی مشترک آقای فروغی و همسرش در جامعه موثر واقع شده اند و خانم آتوسا در آمریکا و دکتر آرش در کانادا فعالیت های عام المنفعه دارند .

با وجود شرایط آماده و مهیا برای تردد و ماندن آقا فضل الله در خارج ولی نیاز است هفتگی و یا ماهانه بوی زادگاهش نراق را تنفس و اکسیژن اخذ کند و با طراوت تر از قبل روحیه سرشار از امید را در زندگی پویا سازد .ایشان پسر عمو و همچنین پسر خاله مرحوم فریدون فروغی فرزند نصرالله خواننده و آهنگساز نامی کشور ایران می باشد.

             فریدون فروغی

 

خانه مشهور فروغی ها که اکنون در اختیار شهرداری قرار گرفته برای بازدید توریست ها و علاقمندان به معماری کهن نراق مهیاست . او خاطراتی به اندازه چند جلد کتاب از خانه پدری دارد .

                                                                                                                                    خانه پدری آقای فروغی

در عین حال چند سند قدیمی که به مانند جواهرات گران بها می باشد در اختیار وبلاگ سلحشوران شهر نراق قرار می دهد تا مردم با رویت آن بر خود ببالند که یکصد سال قبل در نراق تحصیلات و فرهنگ ناب و اصیل و همچنین تجارت رواج داشته است . و آه و افسوس سر دهند که این مسیر منقطع و ادامه نیافته است .

بازخوانی نامه ای یکی از تجار عمده به نام حاج محمد بن حاجی محمد رضا نراقی که به همدان نقل مکان نموده به زادگاهش ارسال نموده است :

از همدان به نراق

تاریخ : 25 ذیقعده سال 1338 هجری قمری(96 سال پیش یعنی سال 1295 شمسی)

جناب مستطاب عمده التجار آقای حاج محمد علی آقا تاجر نراقی * و عموم آقایان نراق

عرض می شود مرقومه شریف شما زیارت گردید .

در خصوص تاسیس مدرسه(در نراق) نهایت خوشوقت شدم ولی کاملا از پروگرام * و معلمین او مطلع نیستم . به هر حال افسوس می خورم که اوضاع با چند ماه قبل تغییراتی کرده که بودجه اجازه نمی دهد کاملا به این مدرسه بنمایم .

عجالتا موجب این ورقه از ... شهر محرم که اول سال هجری 1339 باشد ماهی سه تومان از جناب آقا ملا علی * جهت کمک به مدرسه دریافت فرمایید . تا بعد از یکسال البته مقتضی دیدم اضافه خواهم نمود . در خاتمه خدمت تمام آقایان تعظیمات خود را تقدیم و به دفعات نامتناهی خداوندی را جهت جمیع خواستارم .

 

• حاج محمد علی آقا(غفاری) از تجار مشهور نراق

• آقا ملا علی فرزند ملا ابوالقاسم(فروغی) یکصد سال قبل مسئول اداره زمین ها و اموال حاج محمد بن حاج محمد رضا در نراق بوده است(

• پروگرام لفظ فرانسوی بمعنی دستور کار یا عملی و اغلب در مورد دستور تعلیمات مدارس بکار میرود . و امروز کلمه ٔ برنامه بجای آن معمول است .

حاج محمد نراقی و پسرانش آنقدر در جامعه دارای نفوذ و صاحب نام در تجارت بوده اند که اسکناس هایی را رایج نموده که به عنوان پول مورد قبول عامه مردم بوده است .

مورد بعد فاکتوری است به عنوان " اتحادیه تجار نراق " و آرم آن به نشانه اتحاد و دست در دست هم نمایشگر الفت و مودت می باشد . این سند که آقای فضل الله فروغی به تاریخ شهر نراق ارائه داد مربوط به سال 1300 شمسی یعنی مربوط به 90 سال قبل می باشد . تجارت و فعالیت های اقتصادی در سطح کلان آن در نراق که به هند کوچک مشهور بوده رواج داشته است .

آقا فضل الله به خوبی به یاد دارد که سال 1354 به همت ایشان که مدیر کل اداره شهرداری های استان مرکزی (قزوین ، البرز ، تهران ، مرکزی ، قم ) بوده خیابان های فعلی امام خمینی نراق و طالقانی شهرستان دلیجان راه اندازی و شهرها از بن بست در آمده است . وی می گوید مسئولین این دو شهر و شخصیت های با نفوذشان در احداث این دو خیابان تاثیر گذار بودند که نام همه آنها را ارائه نمود .

از آقای حاج احمد رضایی فرزند رضا نظر که مقدمات مصاحبه و ملاقات با آقای فضل الله فروغی را فراهم نمود تشکر و قدردانی داریم .

 

شهید محمدعلی قجری از زبان همکلاسی اش

بنده اهل مشهد اردهال هستم و قبل از انقلاب در شهر نراق تحصیل می کردم.یکی از همکلاسی های من محمدعلی قجری فرزند یوسف بود.

سید حسن میرحسینی

ایشان همیشه با وضو بود. موقع اذان ظهر اگر معلم اجازه می داد سر کلاس نماز را اقامه می کرد و اگر استاد اجازه نمی داد از کلاس بیرون می رفت و در مکانی از مدرسه نمازش را ادا می کرد .

    

شهید محمد علی قجری

جالب بود نه از کسی ترسی داشت و نه از تمسخر کسی دلخور می شد.آنگونه که شریعت دستور داده است را رعایت می کرد.

معلمی داشتیم به نام آقای افغانی که چند درس از جمله جانور شناسی در مقطع نظام قدیم را تدریس می نمود و به قجری می گفت نمی شود صبر کنی و نمازت را در منزلتان به جای آوری ؟لیکن وی اصرار داشت که هر چی باید سرجایش اجرا شود و نماز نیز وقت و ساعتی دارد .

  

تشیع جنازه مطهر شهید محمد علی قجری – اردیبهشت  1359

درود و رحمت واسعه خداوند بر پاسدار محمدعلی قجری اولین شهید نراق و منطقه که در تاریخ 8/2/1359 در سنندج توسط گروهک کومله به شهادت رسید.

سیدحسن میرحسینی فرزند سید جمال اهل مشهد اردهال 11/11/1389

نراقی ها پیشگام مبارزه بر علیه رژیم پهلوی در 17 شهریور1357

مصاحبه با آقایان سلطانعلی قجری فرزند غلامعلی و علی اکبر عابدی فرزند ماشاءالله و مهدی قجری فرزند سلطانعلی از اهالی شهر نراق

           

از راست : سلطانعلی قجری ، علی اکبر عابدی

روز سیزدهم شهریور راهپیمایی بزرگ عید سعید فطر در تپه های قیطریه بر علیه رژیم ستم شاهی رقم خورد .

پنج شنبه 16  شهریور در راهپیمایی عظیم مردم تهران اعلام شد، فردا جمعه محل تجمع میدان ژاله است و آیت الله یحیی نصیری فرزند اسماعیل مشهور به علامه نوری نیز نماز اقامه می کند .

محمد رضا پهلوی شاهنشاه ایران( فوت 5/5/1359 در قاهره مصر) وحشت زده شد وبرای اشرافیت بر اوضاع مملکت همان شب به  جعفر شریف امامی فرزند محمد حسین اهل تهران( فوت 3/3/1378 در نیویورک آمریکا) که دو هفته قبل بر مسند نخست وزیری نشسته بود دستور داد در پایتخت و یازده شهر ایران حکومت نظامی اعلام نماید و ارتشبد غلامعلی اویسی فرزند غلامرضا اهل روستای فردو از توابع شهر قم (ترور 18/11/1362 در پاریس) نیز اولین فرماندار نظامی منصوب گردید .

حکومت نظامی از ساعت شش صبح اعلام شده بود و اجتماع بیش از سه نفر ممنوع گردید ، ولی مردم آزاده و انقلابی هیچ توجهی به تهدیدات رژیم شاه نداشتند .

اکثر هموطنان شهر نراق قبل و بعد از انقلاب در مناطق خیابان های فرح آباد ( پیروزی) ، چهار راه کوکاکولا ؛ نبرد و ابوذر سکونت دارند و در قیام 17 شهریور انقلابیون نراقی ساکن تهران در اعتراض به رژیم حضور فعالی داشتند . اما اینجانب سلطانعلی قجری منزلمان در محدوده مهرآباد بود . لذا به دعوت آقای علی اکبر عابدی  به منزل ایشان در خیابان نبرد آمدیم تا مسافت به محل تجمع کم باشد .

                                                                                                                                                                           علی اکبر عابدی

صبح 17 شهریور آقای سلطانعلی قجری به همراه همسرش مرحومه ملوک رحمانی فرزند نصرالله و فرزندانش مهدی و دخترش و آقای علی اکبر عابدی و همسرش خانم کبری اکبری فرزند حسینعلی و مرحوم علی اکبری فرزند حسینعلی ( برادر زن عابدی) و مرحوم پرویز یوسفی فرزند عباس از خیابان فرح آباد به سمت میدان ژاله حرکت می کنند .

از راست : مهدی قجری ، سلطانعلی قجری ، میثم قجری

مردم زیادی نیز از خیابان شهناز و شهباز ( 17 شهریور) به سمت ژاله حرکت می کنند .  نیروهای جان بر کف زیاد بوده و این چند نفر در انتهای خیابان فرح آباد و نزدیک میدان قرار می گیرند .

ساعت نه و نیم صبح ابتدا از بلندگو به صورت تهدید گونه از مردم درخواست متفرق شدن را می نمایند ولی آنان مطالبات بر حقشان که سرنگونی سلطنت است را درخواست کرده و دست از قیام به رهبری مجاهد قائد آیت الله سید روح الله خمینی  بر نمی دارند . بعد از ساختمان شرکت برق که حسینیه کوثر نراقی های مقیم تهران پشت آن است نیروهای گارد به طور سازماندهی شده بیرون آمده و به دستور فرمانده در نزدیک ترین شرایط ممکن به جمعیت حاضر به سمت مبارزین شلیک می نمایند .

ازبالای کارخانه برق و پشت بام دو سینمای میدان به سمت مردم تیراندازی می شود . کماندوهای ضد شورش  با باطوم و گاز اشک آور به جان خلق الله می افتند . ماشین های آب پاش نیز همزمان به سوی راهپیمایان آب می پاشند . میدان ژاله و خیابان های اطراف غوغایی بر پا می شود .

آقایان قجری و عابدی می افزایند جمعیت هراسناک به هر سو فرار می کردند و شعار مرگ بر سلطنت پهلوی سر می دادند .

عده ای جلوی چشمان مردم بر زمین می افتادند . ماشین های عبوری که بعضا زنان و مردان انقلابی داخلش بودند برای فرار از صحنه تصادف می کردند ولی اعتنا به سانحه نداشتند . مامورین رژیم دست بردار نبودند و تانک و نفر بر وارد صحنه کردند و حتی با جیپ دنبال انقلابیون بودند . یک یا دو بالگرد نیز از آسمان به گردش درآمده و با تیراندازی مردم بی دفاع را مورد هدف قرار می دادند . شلوغ بود و صدا به صدا نمی رسید .

 به کمک دوستان یکی دوتا از مجروحین را روی ماشین گذاشتیم و تلاش کردیم تا آنان را به بیمارستان فجر نیروی هوایی نزدیک صحنه در سه راهی سلیمانیه انتقال دهند . چون میدان ژاله و اطراف شلوغ شد اکثرا همراهانشان را گم می کردند و ما هم مرحوم پرویز یوسفی را گم کردیم . شرایط دشوار بود و مهدی قجری که هفت ساله واکرم قجری هشت ساله بودند را سریعا به منزل آقای عابدی در نبرد رساندیم و دوباره با صحنه کارزار برگشتم . ضمن اینکه خانم هایمان نیز در انبوه زنان در حال مبارزه و شعار دهی بودند .

                                                                                                                                      سلطانعلی قجری

آقایان قجری و علی اکبر عابدی اضافه کردند جوشش انقلابی داشتیم ولی مشت در برابر تانک کارایی نداشت و فقط ایمان بالای مردم رمز مقاومت و موفقیت بود .  همینطور که به عقب می آمدیم جمعیت تصمیم گرفت به سمت منزل یکی از وعاظ به نام آیت الله محمد علی  موحدی فرزند عباس معروف به موحدی کرمانی در حومه میدان بروجردی برویم . ایشان از فرط ناراحتی و حرکت زشت مامورین شاه در کشتار مردم بی دفاع عبا را روی سرش کشید و گریه کرد .

زنان و مردان  خواستار بازگشت رهبرشان امام خمینی از تبعید به ایران بودند و فریاد می زدند :

 

نهضت ما حسینیه                               رهبر ما خمینیه

استقلال آزادی                                 حکومت اسلامی

 

 

آقایان عابدی و قجری در ادامه اظهار داشتند :

مجددا با جمعیت انقلابی به خیابان های نبرد و  فرح آباد(پیروزی) برگشتیم و با چشمان اشکبار بر علیه رژیم سفاک شاه شعار می دادیم . سه جنازه از شهدا را مردم با زحمت به مسجد مسلم ابن عقیل در خیابان شیردم نبرد انتقال داده بودند و زنان برای اینکه از بو گرفتن جنازه ها جلوگیری شود از منازلشان یخ آورده و روی آنها ریخته بودند .

وقتی جنازه ها را رویت کردم در لحظه اول به تصور اینکه یکی از شهدا آقای ملک عابدی فرزند دایی رحمت است کلی گریه کردم ولی ساعاتی بعد متوجه شدیم ایشان سالم است . مسجد مسلم ابن عقیل(ع) قبل و بعد از انقلاب مورد استفاده نراقی های ساکن تهران برای مراسم های سوگواری و جشن های اعیاد می باشد . در افکار عمومی جامعه شایع کرده بودند که رژیم تصمیم دارد پول فشنگ های شلیک شده را هم از صاحبان جنازه ها بگیرد .

 در چهار راه کوکاکولا خون مردم به جوش آمده بود و مامورین همچنان به صورت پیاده و سواره عرصه را بر انقلابیون تنگ کرده بودند ومردم تصمیم گرفته بودند فروشگاه شاهنشاهی کورش را به آتش بکشند و به نحوی جلوی ددمنشی های رژیم را بگیرند . ابتدا با میله های آهنی درب ها را از بین بردند . بعد چند حلقه لاستیک نو ماشین را تهیه کردند و با توجه به کمبود نفت و بنزین جلوی چند دستگاه موتور سیکلت عبوری را گرفته و از هر کدام کمی بنزین روی لاستیک ها پاشیدند و پس از آتش زدن لاستیک ها را به سمت سرازیری فروشگاه که انبار کالا بود روانه کردند .

کم کم شعله ها در حال نمایان شدن بود و همزمان نیز انقلابیون دیگر طبقات بالاتر را شعله ور کرده تا اینکه کل فروشگاه کورش در چهار طبقه در آتش خشم مردم بر حکومت استبداد پهلوی به آتش کشیده شد . روزنامه ها نوشتند خشم مردم انقلابی به خاطر اعتراض به کشتار وقیحانه نظامیان شاه باعث به آتش کشیدن فروشگاه کورش در چها راه کوکاکولا گردید .

بعد از آتش گرفتن فروشگاه سلطانعلی قجری و علی اکبری (مرحوم) در اثر تیراندازی بی امان ارتشیان به داخل یک کوچه فرار می کنند که انتهای آن بن بست بوده است . آن دو نگران از دستگیری بودند که به یکباره درب منزلی باز می شود و آنها را پناه می دهند .

وقتی وارد حیاط می شوند بالغ بر چهل نفر دیگر انقلابیون با همین شرایط در داخل خانه محبوس شده بودند و صاحبخانه به همه پناه داده بود .

عابدی گفت : پس از اینکه فروشگاه به آتش کشیده شد و جمعیت خروشان بر علیه رژیم شعارهای تندی مبنی بر سرنگونی می دادند  و خواستار برقراری جمهوری اسلامی شدند ، یک نفر لباس شخصی که از نیروهای ضد اطلاعات بود آمد و به من گفت اقا چه خبره ؟من در اطرافم یک پاره آجر برداشتم تا به سمتش پرتاب کنم و گفتم پدر سوخته تهران در خشم مردم انقلابی بر علیه رژیم شاه بیداد می کند و تو میگی چه خبر است ؟ این کشتار بی رحمانه را نمی بینی ؟ آتش گرفتن فروشگاه کورش را نمی بینی ؟ و او مجبور به فرار شد .

هفده شهریور سال 1357  با  نام های جمعه سیاه و جمعه  خونین  و همچنین   " یوم الله " در ادبیات انقلاب اسلامی شناخته شده است. تعداد شهدای این روز در تهران هشتاد و هشت نفر ثبت گردیده که شصت و چهار نفر آن در میدان ژاله و بیست و چهار نفر نیز در سایر مناطق تهران توسط عمال رژیم شاه به شهادت رسیده اند .همچنین 205 نفر نیز در ژاله مجروح شده بودند .

آقای عابدی با خنده های ملیح می گوید : چشمتان روز بد نبینه . پنج روز بعد تاریخ 22/6/1357 چند افسر ضد اطلاعات و چند مامور آمدند درب منزلم تا من را دستگیر و با خود ببرند . خدا خیر به همسرم و همسایه ها بدهد آمدند و پا درمیانی کردند و گفتند این آقا را می شناسیم ضعف اعصاب دارد و بعضی موقع ها که ناراحت می شود بد خلقی کرده و ناسزا می گوید . حکومت شاه رو به زوال بود و پنج ماه بعد در بهمن 1357 همه جشن پیروزی گرفتیم و اگر وساطتت همسایه ها و اوضاع نا آرام کشورنبود مطمئنا مورد عتاب و خطاب افسران قرار می گرفتم که به خیر گذشت .

 خانم کبری اکبری همسر آقای عابدی نیز اذعان داشت در تمامی راهپیمایی ها بر علیه رژیم شاه به همراه سایر زنان قهرمان حضور داشته و از نهضت امام خمینی دفاع می کرده است .

آقای مهدی قجری فرزند سلطانعلی متولد 1350 و خواهرش خانم اکرم قجری متولد 1349 مقطع 17 شهریور 1357 هفت ساله و هشت بوده اند . مهدی در نوجوانی و سنین 11 و 12 سالگی عضو گروه سرود بسیج شهر نراق بوده و چندین اجرا در مسجد جامع نراق داشته است .

                                                                                                                                                مهدی قجری

ایشان می گوید :

اعتراضات مردمی بر علیه رژیم شاه را یادم می آید . آن روز جمعه به همراه خواهرم و مرحوم مادرم و پدرم و آقای حاج علی عابدی علی رغم حکومت نظامی به راهپیمایی رفته بودیم . درگیری ها که اوج گرفت پدرم من و خواهرم را به منزل آقای عابدی برگرداند و خودش مجددا به صحنه بازگشت . با اینکه بارها از خانواده ام واقعه جمعه خونین هفده شهریور و مقاومت ملت را شنیده ام ولی باز هم علاقمند به شنیدن آن هستم . 17 شهریور گرچه روز تلخی بود ولی آغاز فروپاشی رژیم پهلوی را رقم زد .  

دو مطلب را در اینجا نیاز است ذکر شود و اینکه شهر نراق یکی از جوانانش به نام علیرضا صادقی فرد فرزند امرالله در تظاهرات مردمی روز 17 شهریور در خیابان سبلان شمالی در منطقه نظام آباد تهران به شهادت رسیده است . جوان دیگر شهر نراق به نام سید حسین  میرسلطانی فرزند سید نصرت الله یکی از افراد حاضر در روز 17 شهریور بوده و بعد جوان ترین فاتح لانه جاسوسی شد و سپس طی دفاع مقدس در تاریخ 27/8/1359 در سوسنگرد به شهادت رسید .

 

برای اطلاع کاربران در چند خط فروشگاه های کورش معرفی می گردد :

 

فروشگاه‌های کورش توسط آقای حمید کاشانی اخوان در سال ۱۳۴۹ تاسیس گردیدند و سپس آقای سید احمد خیامی فرزند سید علی اکبر با ایشان شریک شد . پس از چند سال تعداد آنها به 14 فروشگاه‌ در تهران رسید فروشگاه کوروش واقع در ابتدای خیابان نبرد در چهار راه کوکاکولای تهران در چهار طبقه در بعد از ظهر روز 17 شهریور 1357 توسط انقلابیون به آتش کشیده شد.

این فروشگاه‌ها پس از انقلاب 1357  مصادره و در اختیار بنیاد مستضعفان قرار گرفته و به فروشگاه‌های زنجیره ای قدس تغییر نام دادند و در اواخر دهه هفتاد تعطیل شدند. سپس فروشگاه زنجیره ای رفاه در سال 1374 راه اندازی و آغاز به کار کرد و تا دی ماه 1390 تعداد  178 فروشگاه رفاه در سراسر  ایران به ثبت رسیده و مورد استقبال عموم هموطنان قرار گرفته است .

 

ضمنا فروشگاه کسا در محل فروشگاه مخروب شده کورش ابتدای خیابان نبرد در چهار را کوکاکولا ( خیابان پیروزی) چند سالی است راه اندازی گردیده است .

 

وبلاگ سلحشوران شهر نراق 06/12/1391

 

اعزام نیرو از شهر نراق به جبهه و طرح لبیک یا خمینی و عملیات خیبر

بیستمین اعزام بسیجیان شهر نراق به صورت گروهی به جبهه های حق علیه باطل در غالب طرح لبیک یا خمینی در آذر ماه 1362 شکل گرفت .

   

واحد بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در سال 1362 ضمن فراخوانی نیروهای بسیجی سراسر کشور به مراکز بسیج ، طرح لبیک یا امام خمینی را برای حفظ و انسجام و آمادگی نیروهای بسیجی به اجرا گذاشت. 

نیروهای بسیجی براساس توانمندی و تخصص و تجربه سازماندهی شدند تا در هنگام اعزام بر اساس کد تعیین شده در سازماندهی بکارگیری شوند.

 

بسیجیان و پاسداران اهل شهر نراق که در عملیات خیبر و پدافندی آن در طلائیه و جزایر مجنون حضور داشتند عبارتند از :




1- علی عضایی فرزند ابراهیم

2- علی قجری فرزند فرج الله

3- محمد قجری فرزند علی (میرزاعلی)

4- حسین آقاحسینی فرزند رضا

5- قاسم آقاحسینی فرزند رضا

6- نورعلی آقاحسینی فرزند رضا

7- حسن ترابی فرزند فتح الله

8- قنبرعابدی فرزند کمال

9- محمود رزاقی فرزند صفرعلی

10- علی اکبر باقری نراقی فرزند حبیب

11-قدرت الله کمره ای فرزند رمضان

12- غلامرضا قجری فرزند حیدرعلی

13- سیدعباس باشی(حسینی نژاد) فرزند سید میرزاآقا

14- سید تقی باشی(موسویان) فرزند سید علی


15- علی اکبر اسماعیلی فرزند عباس

16- سید عباس جوادی فرزند سید ماشاءالله

17-  غلامعباس ایزدی فرزند رمضان

18- حسن رزاقی فرزند غلامحسین

19- اکبر قجری فرزند احمد

20- سید مرتضی میرسلطانی فرزند سید جعفر


21- سید ابوالفضل بابایی فرزند سید رضا

22- محمدرضا عابدینی فرزند علی

23- محمد کمالی فرزند رمضان

24- رضا قاسمی نراقی فرزند حسن مشهور به حمید

25- حجت الله ایزدی فرزند عباس

26-حسن کرباسی فرزند علی

27- غلامعلی رمضانی فرزند حسن

28- سیف الله شریفی فرزند اسماعیل

29- محمد حیدری فرزند علی مشهور به محمد بسیجی

30- مهدی جعفری فرزند علی

31- علی محمد پیشه ور فرزند حسین

32- حسن نباتی فرزند مندعلی

33- سید مظفر باشی(موسویان) فرزند سید غضنفر

34- حسن عابدینی فرزند رضا

35-محمدعلی نوری فرزند حسین

36- اصغر صفری فرزند مرتضی قلی

37- بهمن طالبی فرزند محمد(غلام)

38- نعمت الله ابراهیمی فرزند علی اکبر (راننده آمبولانس)

39- سید محمد باشی(موسویان) فرزند سید احمد

40-سید حسن جوادی فرزند سید ماشاءالله

41- علیرضا عباسی فرزند غلام محمد

42-غلامعباس پیشه ور فرزند حسین

43-مظاهر پیشه ور فرزند حسین اعزامی از تهران

44-سید مجتبی میرکریمی فرزند سید علی

 

طی عملیات خیبر و در جبهه جزیره مجنون دو نفر از اهالی شهر نراق که از شهر تهران به جبهه های نبرد حق علیه باطل اعزام شده بودند به شهادت رسیدند :

1- محسن محمودی فرزند محمد متولد 1344 تاریخ شهادت 04/12/1362

2-  سید محمد جوادی فرزند سید رضا متولد 1346 تاریخ شهادت 18/12/1362

 

 

مجروحین عملیات خیبر و پدافندی آن در طلائیه و جزایر مجنون

1- علی اکبر باقری نراقی فرزند حبیب از ناحیه مچ پا مجروح شیمیایی خفیف و عدم مراجعه به بنیاد

2- نورعلی آقاحسینی فرزند رضا به صورت خفیف مجروح شیمیایی و فاقد درصد

3- علی محمد پیشه ور مجروح شیمیایی و با احتساب مجروحیت بعدی دارای 35 % جانبازی

4- محمود رزاقی فرزند مجروح از ناحیه ترکش به پا و با احتساب مجروحیت بعدی 55 % جانبازی

 

در خطوط پدافندی جزیره مجنون و طلائیه نیز تعدادی از رزمندگان شهر نراق مجروح شده اند که از جمله عبارتند از :

 

- محمد رضا عابدینی فرزند علی در بهار 1363از ناحیه پهلو
– سید عباس جوادی فرزند سید ماشاءالله تاریخ 29/10/1363از ناحیه پا و پشت
– محمد کمالی فرزند رمضان تاریخ 3/12/1363 از ناحیه کمر و ستون فقرات

 

شرح عملیات خیبر و نتایج آن

 

عملیات خیبر روز 3 اسفندماه 1362 و با رمز «یا رسول الله(ص)» در شرق رودخانه دجله و داخل هورالهویزه آغاز شد. طلائیه یکی از محورهای مهم عملیات خیبر بوده است .

در مجموعه محورهای عملیاتی خیبر، دو جزیره مجنون شمالی و جنوبی، دکل های فشار قوی برق دکل های تقویتی رادیو و تلویزیون، تأسیسات و کارخانه های کاغذ سازی و چاه های نفت عراق قرارداشت.

در مرحله دوّم عملیات، محور جزایر مجنون و طلائیه به منظور الحاق و پیشروی به سمت «نشوه» در نظر گرفته شد، اما به دلایلی پیشروی صورت نگرفت و دشمن به شکل گسترده ای اقدام به استفاده از بمبهای شیمیایی کرد .

مرحله سوّم عملیات که بیشتر به منظور دفع فشارهای دشمن به جزایر مجنون جنوبی به اجرا درآمد، طی 72 ساعت پاتک، دشمن نزدیک به یک میلیون گلوله توپ و خمپاره شلیک کرد. در مجموع این عملیات در منطقه ای به وسعت 1180 کیلومتر انجام شد که جزایر مجنون به مساحت 160 کیلومتر مربع همراه با 50 حلقه چاه نفت و چندین روستا از جمله مناطق آزاد شده می باشند .

 

نقش رزمندگان شهر نراق در ساخت پل خیبر

 

تعدادی از سلحشوران نراق در ساخت پل استراتژیک و حیاتی که بعد خیبر نام گرفت مستقیما حضور داشته و شبانه روز زحمت کشیدند . پس از ساخت پل عملیات مهم خیبر آغاز گردید .

 

سایت سلحشوران شهر نراق 04/12/1391

علیرضا صادقی فرد شهید شهر نراق در 17 شهریور 1357

شهر نراق همیشه در اولین های فعالیت پیشتازند . اولین شهید منطقه در مقطع قبل از پیروزی انقلاب باز به نام نراق رقم خورده است .

 

شهید علیرضا صادقی فرد

17/4/1338  فرزندی متولد شد که به پاس قدوم مبارکش نامش را علیرضا نهادند . پدرش به نام  امرالله صادقی فرد فرزند حسین اهل شهر نراق و کارمند بانک صادرات بود و اکنون بازنشسته شده است و  مادرش خانم فرخ السادات سوداگر فرزند سید رضا از زنان مومنه شهر نراق می باشد .

              امرالله صادقی فرد و  سرکار خانم سوداگر

علیرضا در خانواده مومن و متدین و در محیطی با صفا و صمیمی رشد کرد . تحصیلات خود را تا دریافت دیپلم ریاضی در تهران ادامه داد . ایشان علاقه به ائمه اطهار بالاخص امیرالمومنین علی علیه السلام داشت . وی دارای عقایدی بر خلاف شرایط اجتماعی و فرهنگی موجود آن زمان داشت و با وجود هشدارهای اطرافیان عقاید مذهبی خود را در فرصت های گوناگون بیان می داشت .

اخبار و اوضاع روز کشور و استبداد رژم پهلوی را تعقیب می کرد .  در محیط تحصیل در دبیرستان و محیط خارج از خانه فعالیت هایی بر علیه رژیم ستم شاهی داشت . حتی به مادرش اظهار نموده بود که  حاضر نیستم برای این سلطنت خدمت سربازی انجام دهم .

با اینکه هنوز انقلاب اسلامی 1357 پیروز نشده بود و جو مذهبی رواج مناسبی پیدا نکرده بود اهل نماز و روزه و واجبات و ترک محرمات بود . حجب و حیا از سجایای اخلاقی ایشان به شمار می رفت .

                                                                                                                                                                                                                                  شهید علیرضاصادقی فرد

علیرضا صادقی فرد با شروع اعتراض های اکثریت مردم بر علیه دستگاه زور و جور محمد رضا پهلوی و به حمایت و پشتیبانی از رهبر کبیر انقلاب حضرت آیت الله سید روح الله خمینی در بعضی از راهپیمایی ها شرکت می کرد . بدین سان خشم و اعتراض خود را ابراز نموده و اعتقاد داشت زندانیان سیاسی نباید در بند باشند .

علم و تحصیل برایش در اولویت قرار داشت لذا در مرداد 1357 در کنکور سراسری شرکت نمود و قبولی اش در دانشگاه پلی تکنیک تهران (امیر کبیر) زمانی از طریق پست به دست خانواده اش رسید که ایشان چند روز قبلش به شهادت رسیده بود . 

نامبرده همانگونه که هفدهم متولد شده بود  روز 17 شهریور 1357 در قیام مردم در راهپیمایی ضد استبدادی شاه و به پشتیبانی از امام خمینی توسط کماندوهای رژیم در سن 19 سالگی به شهادت رسید .    

 

یکشنبه تاریخ 5/6/1391 خانواده محترم شهید با گشاده رویی که خصلت مردم نراق می باشد در منزلشان محدوده میدان رسالت از دوستان استقبال نمودند .

آقای امرالله صادقی فرد پدر بزرگوار شهید ضمن خوش آمدگویی اظهار داشت متولد 1310 در نراق می باشم . در بحبوبه انقلاب به رهبری آیت الله خمینی به فرزندم علیرضا هشدار می دادم که مواظب رفتار و اعمالش باشد .

    امرالله صادقی فرد پدر بزرگوار شهید

ولی او راه را یافته بود و به دنبال عدالتخواهی می گشت . ساعت ها گذشت و ایشان به منزل بازنگشت و نگرانی خانواده افزایش می یافت  . عصر هفده شهریور چندین مکان از جمله بیمارستان جرجانی ابتدای خیابان دماوند در حومه میدان امام حسین  - بیمارستان  شیر و خورشید (17 شهریور فعلی) در ایستگاه پل تهران نو و پزشکی قانونی در جنوب پارک شهر را جستجو کردیم و اثری از ایشان نیافتیم . 

سرانجام شنبه هجده بهمن به اتفاق دو نفر از اهالی نراق به نام های حاج ابراهیم اسماعیلی فرزند علی و حاج غلامعباس قجری فرزند ابراهیم که از اقوام ما می باشند جنازه فرزندم را در سردخانه بهشت زهرا(س) پیدا کردیم که به شهادت رسیده بود .

دو تیر به قوزک پایش و دو سر نیزه به پهلویش زده بودند . سخترین ددمنشی رژیم شاهنشاهی اینکه وقتی جنازه را خواستند تحویل ما بدهند تا دفن کنیم پانصد ریال معادل پنجاه تومان پول دو عدد فشنگ شلیک شده به فرزندمان و کشتن او را از خودمان دریافت نمودند . یعنی جریمه عدالتخواهی و تقاص پیروی از رهنمودهای رهبرمان امام خمینی را نیز باید می دادیم .

حال با این ظلم و جور آیا چنین حکومتی با پرجا می ماند ؟ پنج ماه بعد در 22 بهمن 1357 نتیجه خون علیرضا و بقیه شهدای انقلاب رژیم دیکتاتوری شاه را سرنگون نمود .

علیرضا به شهر نراق علاقه خاص داشت و مخصوصا تابستان ها اکثرا به این شهر مسافرت می کرد .

فرزندان حاج علی اکبر  علی اکبری و به قول نراقی ها علی عشقی و خصوصا دوستی با عباس علی اکبری که پسر خاله اش بود باعث می شد ایشان بیشتر به زادگاه ما تردد داشته باشد .

                  

آقای محمد صادقی فرد متولد 1342 برادر شهید نیز تشکر داشت که راه و سیره شهیدان همچنان در حال پی گیری است . وی گفت برادران دیگرم غلامرضا  و حمید رضا صادقی فرد نام دارند و از نعمت خواهر محروم هستیم .

مشارالیه افزود : جنازه برادرم را به پیشنهاد نراقی ها در قطعه 9 بهشت زهرا دفن کردیم .

اقوام گفتند تعدادی از قبرهای قطعه 9 مربوط به نراقی هاست و اگر تعلل کنید امکان دارد عوامل رژیم جنازه را در مکان مورد نظرشان دفن کنند که دسترسی برای شما مقدور نباشد .

 تصمیم داشتیم مراسم ختم در تهران برگزار کنیم که از طرف رژیم اجازه برپایی مراسم را ندادند . حتی گفتند حق ندارید روی قبر فرزندتان بنویسید تاریخ فوت 17 شهریور 1357 .

بنابراین  یا 16 و یا 18 شهریور را انتخاب کنید که بیشتر نظرشان 16 شهریور بود . با خانواده ام به زادگاهشان شهر نراق رفتیم تا بلکه آنجا مراسم برگزار کنیم تا باعث تسکین پدر و مادرم باشد ولی متاسفانه پاسگاه ژاندارمری نراق نیز از طریق واسطه پیغام دادند که حق برگزاری مجلس عزای فرزندتان را ندارید و مجبور شدیم در منزل مجلس محقری را با حضور محدود طایفه منعقد کنیم .

برادر نوزده ساله ام علیرضا صبح 17 شهریور در منزل بود . من پانزده ساله بودم و کم کم داشتم وفای برادری را درک می کردم و احساس می کردم با برادرم رفاقت را شروع کرده ام .  آن مقطع منزل ما بالاتر از چهار راه نظام آباد - سبلان شمالی و محله موتور آب بود .

آن روز تهران یکپارچه تیراندازی و سر و صدا بود . اوج و محوریت فعالیت های انقلابی به رهبری قائد بزرگ امام خمینی در میدان ژاله(شهدا) بود . کماندوهای شاه  درخواست های منطقی مردم را با گلوله جواب می دهند و از آن جمله برادرم علیرضا را به شهادت می رسانند .

یادآوری می گردد کتاب " مهر دلدارها " به کوشش مدیریت فرهنگی هنری منطقه 14 شهرداری تهران در دهه فجر انقلاب اسلامی سال 1390 رونمایی گردید . در این کتاب به زندگینامه و خاطره در خصوص 72 نفر از شهدای بهمن 1357 پرداخته شده که یکی از این شهدا علیرضا صادقی فرد اهل شهر نراق می باشد .

سرکار خانم فرخ السادات سوداگر فرزند سید محمد مادر شهید علیرضا صادقی فرد برای همه کسانی که در پویایی و درخشش نام شهیدان زحمت می کشند دعای خیر نمود و در خصوص آخرین دیدار با فرزندش گفت :

سرکار خانم فرخ السادات سوداگر مادر بزرگوار شهید

جمعه بود و با فرزندانم علیرضا ، محمد ، غلامرضا و حمیدرضا  صادقی فرد صبح 17 شهریور 1357 در منزل بودیم . علیرضا امتحان کنکورش را داده بود و منتظر نتیجه  بود . اخبار شقاوت مامورین رژیم منحوس شاه در برخورد با مردم در همه جای تهران زبانزد شده بود .

ظهر نهار را خوردیم و حدود ساعت 13 بود که علیرضا تحمل ماندن در خانه را نداشت و به خیابان رفت . بیرون از منزل که می آید خانمی از همسایه ها که دوست من هست دیده بود علیرضا کمربندش را محکم کرده و بند کفش هایش را گره زده و آماده می شود .

قیام به پا شده بود . صداهای تیراندازی و چرخبال ها قطع نمی شد . اضطراب ما هم بیشتر می شد و از علیرضا خبری نشد . ساعت ها گذشت باز فرزندم به خانه نیامد و تا صبح این استرس و نگرانی را تحمل کردیم .

چندین بیمارستان را جستجو کردیم ولی موفقیتی کسب نکردیم . شنبه صبح به همراه پدرش و دو سه نفر از اقوام به بهشت زهرا راهنمایی شدیم و مشاهده کردم که غوغا و آشوبی به پاست . مادری شیون می کرد که فرزندم دو شب دیگر عروسی داشت و دیگری فریاد می زد پسرم تازه داماد بود . مشخص شد مامورین رژیم خیلی از خانواده ها را داغدار نموده است .

مردها رفتند سردخانه و با پی گیری انجام گرفته  سرانجام جنازه دلبندم را از انبوه دیگر شهدای واقعه خونین 17 شهریور پیدا کردند . شرایط به گونه ای بود که حتی اجازه دیدن جنازه فرزندم مهیا نشد تا بتوانم  او  را در آغوش بگیرم . خدا خیرشان دهد همولایتی های خودمان اهالی شهر نراق را آمدند و گفتند  در قطعه 9 قبر داریم و اگر دیر بجنبید وابستگان رژیم جنازه را در جایی مخفی دفن می کنند . جنازه جگر گوشه ام تشیع نشد و بعد هم اجازه برگزاری مراسم ترحیم و سوگواری ندادند .

من هم دلم را سپردم به مصیبت های خانم حضرت زینب(س) و مثل فرزندم به سردمداران رژیم پهلوی نفرین کردم . سلطنت پهلوی هم مزد خیانت کردن به مردمش را گرفت و 22 بهمن 1357 یعنی پنج ماه پس از شهادت علیرضا و سایر شهدا انقلاب مردم به رهبری امام خمینی نتیجه داد و رژیم شاه سرنگون گردید .

در عرض این 34 سال بارها از طرف بنیاد شهید انقلاب اسلامی مرکز تشریف آورده اند و تقاضا کرده اند تا اگر مشکل مسکن داریم مرتفع نمایند و یا شماره حساب بانکی بدهیم برایمان  حقوق ماهیانه واریز کنند ولی تا کنون پولی دریافت نکرده ایم و من و پدر شهید از گرفتن پول و امکانات مخالفت ورزیده ایم .

مسئولین بنیاد محبت کرده و گفتند این حق و امتیاز شماست ، حداقل پول را بگیرید و به حساب خیریه ای واریز کنید که باز ما مخالفت کرده ایم . از زادگاهمان شهر نراق شما اولین نفراتی هستید که با خانواده ما ملاقات داشته اید ولی از بنیاد شهید تهران به دفعات برای شرکت در مراسم ها و اعیاد و... دعوت شده ایم و در حد وسعشان نیز به ما سر می زنند و از آنها ممنون هستیم .

هیچ خواسته و نیازی از کسی نداریم و متوقع نیستیم و برای سربلندی جمهوری اسلامی به رهبری آیت الله سید علی خامنه ای دعای خیر داریم .  

                                                                                      سایت سلحشوران شهر نراق 01/12/1391