خروش انقلابیون نراق بر علیه دیکتاتوری محمد رضا شاه

آذر ماه 1357 بود . عمر رژیم منحوس پهلوی رو به زوال بود . اقشار مختلف مردم شهر نراق به مثابه سایر مردم شهرها و روستاهای دیگر ایران در راهپیمایی ها شرکت می کردند . دانش آموزان همیشه یکی از پایه های تظاهرات مردمی بودند .

 

تظاهرات مردم شهر نراق در آذر 1357
غلامعباس حسینی نفر جلو در تظاهرات مردم شهر نراق

 
عصر یکی از روزهای سرد آذر ماه در خیابان اصلی نراق به طرف امامزاده سلیمان و پاسگاه ژاندارمری در حرکت بودیم . شعارها نیز تندتر از گذشته شده بود و مشت های گره زده فریاد می زدند :

برقرار می کنیم حکومت علی را                   سرنگون می کنیم رژیم پهلوی را

 

سربازان مسلح داخل ماشین ریو ژاندارمری آماده تیراندازی به سمت مردم بودند . فرمانده ژاندارمری اعلام کرد باید متفرق شوید و گرنه دستور شلیک صادر می کنم . مردم انقلابی نراق به حرف ایشان گوش نداده و همراه با شعار از مقابل آنها عبور کردند . ناگهان یکی از مامورین تیر هوایی شلیک کرد .
بزرگترها ایستادگی کردند و هراسی به خود راه ندادند و تعدادی نیز پشت جدولهای آب کنار خیابان سنگر گرفتند و بعضی هم ترسیدند . مجموعا مردم نراق که چند روحانی پیشاپیش جمعیت بود مسیر راهپیمایی به حرکت ادامه داده بود ولی من یازده سال داشتم و ترسیدم .

  

از طریق کوچه باغ ها فرار کردم و خودم را به مسجد جامع رساندم . بعد در موقع مغرب مردم را دیدم که مسرور و شادمان برای اقامه نماز به مسجد آمده اند . من فکر می کردم مامورین شاه اکثر مردم را دستگیر نموده اند ولی وقتی آنان را دیدم خوشحال شدم .خوشنودتر روز 22 بهمن 1357 بود که ملت با دست های خالی در مقابل چپاول گری های طاغوت پهلوی پیروز شدند.

عباس(غلامعباس) آقاحسینی فرزند علی اهل شهر نراق 09/09/1391