من از نراقم و نراق خانه من است

 
                      من از نراقم و نراق خانه من است
                                                                       آن هم چو جان واین آشیانه من است

                      هر کس که بد بگوید از این آب و خاک پاک
                                                                      هم دشمن نراق و هم دشمن من است

                      این خاک ،خاک بزرگان است و عالمان
                                                                      این جا نراق خاک ،شهدای دلاور است

                     این جا نراق به قدمت چندین هزاره است
                                                                     در آسمان منطقه چون شمس روشن است

                    آثار مانده به جای می دهد گواه
                                                                     که این جایگاه و منزل تجار بوده است

                   این جا مکان و مامن مردی چو فاضل است
                                                                     این جا مکان و مشهر خانم زبیده است

                  این جا هوای پاک و لطیفش چه دلرباست
                                                                      اینجا نراق بهتر از هر جای دیگر است

                  خاکش ببوسم و آن را سرمه ام کنم
                                                                      زیرا نراق در منطقه سالار و سرور است

                   از غار چال نخجیروکوه آل و ولیجیا
                                                                     در امتداد آن گدارو دره خلیل از آن ماست

                 احمدآباد و صادق آباد تا به کوه عرش
                                                                    گنداب و کاه گندم و بید شک هم از آن ماست

                دشت بهشت و مسیرِ در آسیاب
                                                                    جایی برای گردش و تجمع آدینه های ماست

 

اشعار خودمانی از غلامعباس عظیمی فرزند امیدعلی اهل شهر نراق12/01/1393