چنار قاضی شهر نراق رویاها و خاطرات

 در محله چنار قاضی شهر نراق و در مسیر دره پاطاق مکانی برای روشن کردن شمع و ادای نذر در باورهای سنتی مردم از جمله زنان مرسوم بوده که در اصطلاح عامیانه به پا چنار قاضی مشهور است .

دو چنار قدیمی همچنان قامت خود را پس از سالیان طولانی حفظ نموده و پا بر جا مانده اند .
شواهدی از روشن کردن شمع توسط اندکی از زنان در اطراف یکی از چنارها همچنان مشهود است .سالیان اخیر برای حفظ درختان تنومند چنار فضای آهنی تعبیه شده تا شمع ها در آنجا روشن تا از آسیب به درختان جلوگیری شود .

مسجدی به نام قاضی بیش از 200 سال قبل در نزدیکی این چنارها وجود داشته که تخریب گردید . سال های بعد با فاصله سیصد متری از مکان تخریب شده مسجد جامع نراق توسط مرحوم حاج علی محمد بن میرزا اسماعیل در سال 1243 هجری قمری(194 سال قبل) ساخته شده است .

مردمان قدیم ابتدا پس از نذر و روشن کردن شمع هایشان به مسجد قاضی وارد می شدند و دعا می خواندند تا به مقاصد مقدس خود برسند . ساده دلی و بی آلایشی درون و زندگی به دور از وساوس شیطان باعث شده بود که مردم عامی باور داشته باشند که مرادشان را با نذر شمع دریافت کرده اند .

هرگاه شمعی روشن می کردند احساس خوشایند و خوبی پیدا می نمودند . چه در معابد ؛ مساجد و کلیساها و چه در عزا و چه در عروسی ها شمع جایگاه ویژه خود را در بین مردم دارد . پای چنار قاضی شب شام غریبان امام سوم شیعیان حسین بن علی(ع) شمع روشن می کردند و آش نذری می داند .

قدما شمع را نماد پرقدرت نور و حرارت و انرژی و نشان جمع چهار عنصر حیاتی می دانستند :

- شعله آن نشان آتش
- بدنه آن نشانه خاک
- اشک روان از ذوب آن نشان آب
- دودی که از سر آتش بر میخاست نشان باد

 

شمعی که پای چنار قاضی روشن می شد در فرد رابطه معنوی و انرژی مثبت ایجاد می کرد . این روزها مردمان از شمع و عود مقاصد دیگری را در زندگی دنبال می کنند .