جانباز مجتبی شریفی نراقی یک پایش را تقدیم فرشتگان نمود
در لباس مقدس بسیج به همراه عده ای از دوستانش به جبهه اعزام شد . ماه مبارک رمضان و در دمای بالاتر از 40 درجه تیرماه 1361 در عملیات رمضان در پاسگاه زید شرکت و به خیل جانبازان دفاع مقدس نایل آمد .
مجتبی شریفی
از آن سال به بعد پایی که برایش برکت داشت تقدیم فرشتگان نمود . چندین بار تا مرز قطع شدن هم بین دکترها حرف و حدیث شد ولی ایمان بالای او و مقاومتش باعث صرف نظر پزشگان گردید . خانواده محترمش زحمت های زیادی را برای بهبودی اش انجام دادند و مشقات فراوانی را برای رضای خداوند متحمل شدند .
مدتی ویلچر همراه و همرهش شده بود . راننده حرفه ای دوچرخه اش بود . بیمارستان های مختلف تهران را شخصا با دست به مثابه پا رکاب می زد . سربالایی ؛ سرازیری ؛ سرما و گرما را طی کرد . در همه شرایط بسیجی و پاسدار حریم ولایت بود و همچنان به بقیه همرزمان روحیه مقاومت می داد .
سال 1362 لباس سبز رنگ سپاه را در شهرستان دلیجان بر تن کرد و در واحدهای نیروی انسانی و کارگزینی خدمات قابل توجه ای به نیروها داشت .دست از راه و رسم آرمانی اش بر نداشت و مجددا به جبهه اعزام گردید . تقدیرش از قرارگاه حمزه سیدالشهدا ارومیه و بعد شهرستان مرزی سردشت استان آذربایجانغربی درآمد .
دفتر فرماندهی حساس ترین واحد سازماندهی در اختیار ایشان قرار گرفت . لیاقت و شایستگی های او باعث گردید که محبوب رزمندگان و فرماندهان باشد . سربازان وظیفه ای که دستشان به مسئولین واحدهایشان نمی رسید حاجتشان را از او می خواستند . قابل اطمینان بود فلذا بسیاری از رازهای جنگ در جبهه های داخلی و خارجی نوار مرزی را می دانست .
چون دلسوز و خوش برخوردی می کرد محل کارش پاتوغ نیروها از جمله رزمنده های نراقی بود . شب ها دور هم و کیسه های آجیل و از جمله جوزغند که بهای گرانی در شهر نراق دارد بین دوستان توزیع می گردید . اتوبوس 302 کمیاب و امریه کمی با مشکل تهیه می شد ولی ایشان با خوشرویی واحدهای مختلف از جمله اطلاعات را نیز تامین می کرد .
ایستاده از راست : خسرو خدادادی فرمانده گردان جندالله سپاه سردشت اهل الیگودرز - جانباز سید عباس باشی(حسینی نژاد) فرزند سید میرزاآقا - سردار شهید حمید آذین پور اهل صایین دژ -ابراهیم فرمانی
نشسته از راست : جانباز مجتبی شریفی فرزند غلامعلی - حاج احمد نورشاد فرمانده عملیات سپاه سردشت - ناشناس
کردها او را مامن امنی برای درد دلهایشان می دانستند . پیشمرگان کرد که اهل تسنن هستند به کاک مجتبی صدایش می زنند و با ایشان مودت داشته و احترام ویژه ای برایش قائل هستند .
هنوز که هنوزه عده ای از آنان برای مرتفع نمودن مشکلاتشان با او در تماسند . بسیاری از سرداران و فرماندهان و سایر نیروها او را می شناسند و برایش احترام قایلند . در اکثر مراسم ها و تشیع شهدا علی الخصوص گردهمایی مخصوص به کردستان حضوری فعال دارد .
مجتبی شریفی همانند سابق خود را سرباز ولایت دانسته و همچنان در راه آرمان مقدسش مسیر را صبورانه ادامه می دهد .
محمد 12/03/1393
