پیکر مطهر شهید بسیجی محمدباقر پورغلامحسین علی آبادی در بدر جا ماند

طی عملیات بدر که از 19 تا 26 اسفند 1363 با رمز مبارک یا فاطمه الزهرا(س) انجام گرفت بنده با لباس سبز سپاه پاسداران در گروهان اَدوات فرمانده قبضه خمپاره 120 میلی متری بودم و هشت نیرو نیز تحت امر فعالیت داشتند .

علی کمره ای

یک نیروی 17 ساله بسیجی داشتیم به نام محمدباقر پورغلامحسین علی آبادی فرزند نصرت الله که اول خرداد 1346 در شهرستان دامغان متولد و ما در جبهه به نام "محمد "صدایش می زدیم .

شهید محمدباقر پورغلامحسین علی آبادی

پدرش کارمند اداره بهداری و سه برادر کوچکتر از خودش هم داشت . او در سال سوم راهنمایی مشغول به تحصیل بود که درس را رها و از طریق بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شهرستان دامغان در استان سمنان به جبهه اعزام شد و طی مدتی که در منطقه بود دوش به دوش دیگر مردان ایران زمین مردانه در راه سرافرازی کشورمان ایستادگی کرد .

عملیات بدر در انتها منجر به ناکامی و عقب نشینی گردید و فرماندهان دستور تخریب و انهدام همه تجهیزات را صادر کردند . شنبه تاریخ 25 اسفند 1363 ما در حال منهدم نمودن امکانات بودیم که یک دستگاه ماشین تویوتا حامل پرتغال و سیب سَر رسید .

در آن شرایط سخت آتش سنگین ارتش متجاوز عراق من شروع به پوست کردن پرتغال شدم که پورغلامحسین گفت کمره ای این چه وقت خوردن میوه است ؟

من به شوخی گفتم محمد ؛ با این دشواری هایی که می بینی اکنون لحظات آخر عمرمان است و بیا برای آخرین بار میوه بخور . گفت نگو این حرف را ؛ من تازه می خواهم زن بگیرم و دوست دارم یک بار دیگر والدینم را ببینم .

      علی کمره ای به همراه پسرش آقا سجاد

با اصرار یک تیکه از پرتغال را به او دادم و همین که داخل دهانش گذاشت توپ مستقیم تانک موقعیت ما را هدف قرار داد و همه چیز به هم ریخت . گرد و غبار که خوابید دیدم ترکش نسبتا بزرگی پُشت سَر پورغلامحسین را پاره کرده و به بقیه بدن از جمله پا هم آسیب رسانده ؛ چشمانش باز بود و انگار به من لبخند می زند .

 

سریع چفیه را دورتا دور سَرَش بستم و تیکه پرتغال را از دهانش بیرون انداختم و پایش را نیز بستم ولی او به شهادت رسیده بود . پیکر مطهرش را داخل یک دستگاه تویوتا گذاشتیم تا به عقب خط منتقل کند ولیکن بقدری حجم آتش دشمن بعثی زیاد بود که ظاهرا تویوتا به عقب نمی رسد و چون منطقه شرق دجله در اشرافیت دشمن بود و مرتب از زمین و هوا بمباران می شد همانجا مفقود می گردد و 30 سال هست که اثری از این شهید مهربان تفحص نشده است .

پاسدار جانباز علی کمره ای فرزند تقی اهل شهر نراق 28/9/1392