عکس و اسناد تاریخی و قدیمی شهر نراق(2)
يكشنبه, ۲۲ آذر ۱۳۹۴، ۰۵:۴۳ ب.ظ
5 محرم 1337 (18 مهر 1297 هجری شمسی – 100 سال قبل)
جناب مستطاب آقای معاون التجار نراقی(آقای فضل الله نراقی بن محمد جواد)
قربانت گردم
مدت مدیدی است که از سلامت حالات جناب عالی استحضار حاصل نماییم . امید است به یاری حق مزاج شریف را ملالی نبوده و در کمال صحت و استقامت می باشید .
تلگرافی * از حیفا* رسیده بود لازم دانسته که خاطر شریف را مستحضر دارد . اینک مواد آن را جناب آقا میرزا غلامعلی دوافروش * فرستاده بودند جهت جناب عالی فرستاد که اینجا با حساب ارائه دهید .
30 سپتامبر 1918 مطابق 23 ذی الحجه 1336 (6 مهر 1297 شمسی – 100 سال قبل)
تلگراف از بغداد توسط سفارت انگلیس
طهران ؛ ضریر * غلامعلی دواچی ؛ در حیفا ...
از طرف عباس افندی* رئیس ملت بهائی
خدمت تمام احباب* عرض تشکر می نماید
توضیحات سلحشوران شهر نراق
1 * بر اساس این سند در یک صد سال پیش در نراق تلگرافخانه و مورس وجود داشته و قطعا سال های قبل آن نیز این اداره در نراق فعال بوده . سال 1234 هجری شمسی خطوط تلگراف در ایران کشیده شده است .
2 * حیفا بزرگترین شهر در شمال اسرائیل، مرکز استان حیفا و سومین شهر بزرگ اسرائیل است .
باغها و ساختمانهای مرکز جهانی بهایی در شهر حیفا واقع شدهاند. در وسط شهر حیفا و بر دامنه کوه کرمل، مقبره سید علی محمد باب قرار دارد .
بیتالعدل اعظم، عالیترین مقام تصمیمگیری در دین بهایی از سال ۱۸۶۸ میلادی، در شهر حیفا مستقر است .
3 * دکتر ذبیح الله عزیزی در خصوص غلامعلی دواچی در کتاب خاطراتش نوشته :
پس از خاتمه ی جنگ اول جهانی یعنی در سال 1919 میلادی بود که به اتفاق میرزا غلامعلی خان دواچی از راه روسیه عازم اسلامبول شدیم. سفر بعد از جنگ، خالی از اشکال نبود. چه، هنوز قوای متهاجمین در ممالک و دیار یکدیگر پراکنده بودند. و ممالک شکست خورده در اشغال فاتحین، و عبور و مرور تحت نظر قوای نظامی بود .
در سرحد بادکوبه دچار اشکالات فراوان گشتم و جناب دواچی مرا تنها گذارد و به حظیره القدس شتافت شاید کمکی نماید. خوشبختانه قنسول انگلیس که از قبل در طهران مرا می شناخت. و از سابقه ی تجارتم آگاه بود کمک کرد تا رفع اشکالات شد. اما چون خیلی وسائل حقیر و جناب دواچی زیاد بود و راه ناامن و دزدان فراوان، از قنسول تقاضای کمک کردم تا برای محافظت و مراقبت وسائل، تدبیری نماید. او هم دو نفر را مأمور نمود تا با درشکه به حظیره القدس بادکوبه رفتم و جناب دواچی را یافتم .
در بادکوبه به زیارت دوستان بهائی موفق شدیم، از جمله به اتفاق علی اکبر نخجوانی به دیدن موسی نقی اف رفتیم. مریض بود و در بستر آرمیده، جناب نخجوانی اظهار داشت آقایان به زیارت می روند، اجازه بدهید دامن مبارک را بگیرند و طلب شفا کنند. نقی اف به گریه افتاد و چنان زار گریست که همه ی ما متأثر شدیم و بعداً در باطوم خبر صعود ایشان را شنیدم. به اتفاق غلامعلی خان به باطوم رفتیم و از آنجا به استانبول حرکت نمودیم . و...
4 * ضریر : نابینا – بیمار
5 * عباس افندی (۱۲۶۰ـ۱۳۴۰) ملقب به عبدالبهاء (بنده خدای بهائیت)، پسر ارشد میرزا حسینعلی است و نزد بهائیان جانشین وی محسوب میگردد.
6 * احباب : برگزیدگان – برگزیدن
جناب مستطاب آقای معاون التجار نراقی(آقای فضل الله نراقی بن محمد جواد)
قربانت گردم
مدت مدیدی است که از سلامت حالات جناب عالی استحضار حاصل نماییم . امید است به یاری حق مزاج شریف را ملالی نبوده و در کمال صحت و استقامت می باشید .
تلگرافی * از حیفا* رسیده بود لازم دانسته که خاطر شریف را مستحضر دارد . اینک مواد آن را جناب آقا میرزا غلامعلی دوافروش * فرستاده بودند جهت جناب عالی فرستاد که اینجا با حساب ارائه دهید .
30 سپتامبر 1918 مطابق 23 ذی الحجه 1336 (6 مهر 1297 شمسی – 100 سال قبل)
تلگراف از بغداد توسط سفارت انگلیس
طهران ؛ ضریر * غلامعلی دواچی ؛ در حیفا ...
از طرف عباس افندی* رئیس ملت بهائی
خدمت تمام احباب* عرض تشکر می نماید
توضیحات سلحشوران شهر نراق
1 * بر اساس این سند در یک صد سال پیش در نراق تلگرافخانه و مورس وجود داشته و قطعا سال های قبل آن نیز این اداره در نراق فعال بوده . سال 1234 هجری شمسی خطوط تلگراف در ایران کشیده شده است .
2 * حیفا بزرگترین شهر در شمال اسرائیل، مرکز استان حیفا و سومین شهر بزرگ اسرائیل است .
باغها و ساختمانهای مرکز جهانی بهایی در شهر حیفا واقع شدهاند. در وسط شهر حیفا و بر دامنه کوه کرمل، مقبره سید علی محمد باب قرار دارد .
بیتالعدل اعظم، عالیترین مقام تصمیمگیری در دین بهایی از سال ۱۸۶۸ میلادی، در شهر حیفا مستقر است .
3 * دکتر ذبیح الله عزیزی در خصوص غلامعلی دواچی در کتاب خاطراتش نوشته :
پس از خاتمه ی جنگ اول جهانی یعنی در سال 1919 میلادی بود که به اتفاق میرزا غلامعلی خان دواچی از راه روسیه عازم اسلامبول شدیم. سفر بعد از جنگ، خالی از اشکال نبود. چه، هنوز قوای متهاجمین در ممالک و دیار یکدیگر پراکنده بودند. و ممالک شکست خورده در اشغال فاتحین، و عبور و مرور تحت نظر قوای نظامی بود .
در سرحد بادکوبه دچار اشکالات فراوان گشتم و جناب دواچی مرا تنها گذارد و به حظیره القدس شتافت شاید کمکی نماید. خوشبختانه قنسول انگلیس که از قبل در طهران مرا می شناخت. و از سابقه ی تجارتم آگاه بود کمک کرد تا رفع اشکالات شد. اما چون خیلی وسائل حقیر و جناب دواچی زیاد بود و راه ناامن و دزدان فراوان، از قنسول تقاضای کمک کردم تا برای محافظت و مراقبت وسائل، تدبیری نماید. او هم دو نفر را مأمور نمود تا با درشکه به حظیره القدس بادکوبه رفتم و جناب دواچی را یافتم .
در بادکوبه به زیارت دوستان بهائی موفق شدیم، از جمله به اتفاق علی اکبر نخجوانی به دیدن موسی نقی اف رفتیم. مریض بود و در بستر آرمیده، جناب نخجوانی اظهار داشت آقایان به زیارت می روند، اجازه بدهید دامن مبارک را بگیرند و طلب شفا کنند. نقی اف به گریه افتاد و چنان زار گریست که همه ی ما متأثر شدیم و بعداً در باطوم خبر صعود ایشان را شنیدم. به اتفاق غلامعلی خان به باطوم رفتیم و از آنجا به استانبول حرکت نمودیم . و...
4 * ضریر : نابینا – بیمار
5 * عباس افندی (۱۲۶۰ـ۱۳۴۰) ملقب به عبدالبهاء (بنده خدای بهائیت)، پسر ارشد میرزا حسینعلی است و نزد بهائیان جانشین وی محسوب میگردد.
6 * احباب : برگزیدگان – برگزیدن
۹۴/۰۹/۲۲
*کتاب طهران قدیم جلد 1 صفحه 44 آقای جعفر شهیدی در خصوص میرزا غلامعلی دوافروش نوشته :
یکی دیگر از دکاکین این خیابان دکان میرزا غلامعلی دوافروش پائین تر از کوچه امام جمعه خوئی بود که دواهای ایرانی و کم و بیش داروهای خارجی می فروخت . میرزا غلامعلی یکی از رؤسا و مبلغین فرقه بهائیت بود که هر چند یک بار دکانش در اثر تهییج و تحریک منبری و ملا و واعظ و معرکه گیری که بابی و بهائی را اسم بر و او را معرفی می نمود مورد هجوم چپوچیان واقع شده دکانش بتاراج می رفت .
در خیابان ناصر خسرو 2 گروه از افراد را میبینید؛ یکسری که مشغول کار و خرید و... هستند و گروه دیگری که کنار خیابان ایستادهاند! اینها بیکار نیستند. اگر دقت کنید کمکم از تکرار بلند حرف دا که در حقیقت همان «دارو» است، متوجه میشوید این افراد همان داروفروشان مشهور ناصرخسرو هستند. گویا داروفروشی از قدیم در این محل رواج داشته است. چون به عنوان مثال از قدیم دکان میرزا غلامعلی دوافروش پایینتر از کوچه امام جمعه خوئی قرار داشته است؛کسی که داروهای ایرانی و کم و بیش داروهای خارجی میفروخته است .