شهید مصطفی طالبی نراقی چشمه سار خصایل نیکوی انسانی
ذکر پاره ای
از خصایل شهید مصطفی طالبی که ناشی از ارتباط دوستی و همکلاسی و هم خدمتی
بودن دوران سربازی با اینجانب است را صرفا بر حسب تکلیفی که مدیر سلحشوران
بر عهده ام قرار داد یاد آوری میکنم .
- شهید مصطفی به واقع بعنوان چشمه سار خصایل نیکوی انسانی و سجایای اخلاقی در دوره خود بی نظیر بود. وی را مظهر نرمخویی ،دلسوزی و گذشت و ایثار و دارای خلق و خوی شایسته می شناسند .
تواضع و فروتنی و حلم و بردباری وی در برابر ناملایمات زندگی زبانزد عام و خاص بود . در کار و تلاش و درس خواندن دارای اراده و پشتکار قوی و حیا و عفت او از ویژگیهای منحصر بفرد او می باشد . مصطفی در همه جا و با همه افراد چهره خندان و بشاش و رویی گشاده داشت.
در بین دوستان و همکلاسی ها همیشه امین و مورد وثوق معرفی می گردید . گفتار و منش و خلق او پاک و طاهر وفضل او ظاهر می کرد .
سجایای اخلاقی و اوصاف نیکوی این بزرگوار در خانه و مدرسه و کوچه و خیابان و جبهه و پادگان بر هیچ کس پوشیده و مستور نیست .
نامبرده
همواره اعتقاد داشت مرگ در صورتی که آگاهانه انتخاب شود خود زندگی است و
چنین مرگی را آغاز حیات می دانست ، مانند خود او که شهادت را برگزید. پس او
براستی زنده است و زندگی و حیات جاودانه دارد .
روحش شاد و راهش مستدام باد
آقای علی محمد میرشکاری فرزند علی اهل شهر نراق 27/10/1393
توضیحات سلحشوران شهر نراق
مصطفی طالبی فرزند حسین سال 1341 در شهر نراق از توابع شهرستان دلیجان
استان مرکزی متولد گردید . پدرش مرحوم حسین طالبی(1289 - فوت 5/6/1349)
فرزند علی عسگر و مادرش مرحومه منور اصفهانی(1305 - 29/9/1364) فرزند عباس
نام داشتند .
مرحوم حسین طالبی مرحومه منور اصفهانی
مصطفی در مقطع دوران سربازی در ارتش
جمهوری اسلامی ایران تاریخ 16 فروردین 1361 طی عملیات والفجر یک در جبهه
زبیدات عراق بال در بال فرشتگان گشود و در گلزار شهدای شهر نراق منزل
اختیار کرد .
تشییع پیکر مطهر شهید مصطفی طالبی
دوست وفادارم آقای علی محمد میرشکاری
در شرایط فعلی اندک افرادی متوجه می شوند که چه بر من و تو گذشته است . یادت هست مهر 1359 که جملگی در سال سوم دبیرستان حاج عباس معصومی شهر نراق شروع به تحصیل نمودیم و همزمان جنگ تحمیلی عراق بر علیه ایران آغاز گشت .
دوستان در مدت کوتاهی در انجمن اسلامی و کتابخانه دبیرستان فعالیت را آغاز کردند و به زودی در استان مرکزی نخبه ممتاز تحصیل شناخته شدند .
تحملشان در مقابل تهاجم دشمن به سرزمین عشقمان ایران را از دست دادند و آمادگی رزمی و دفاعی را در بسیج شهرستان محلات و نراق ادامه دادند و برای اولین بار در اردی بهشت 1360 راهی جبهه های نبرد حق علیه باطل شدند و در پشتیبانی عملیات فرمانده کل قوا ؛ خمینی روح خدا در 21 خرداد حضور داشتند .
مهر 1360 سال چهارم دبیرستان را آغاز کردند و هنوز گرم تحصیل نشده بودند که آبان 1360 برای شکست حصر آبادان و پشتیبانی از عملیات ثامن الائمه در دارخوین شرکت و سه ماه آنجا از درس و مدرسه خود را رها نموده بودند .
بازگشتند و دوباره اسفند 1360 برای عملیات بزرگ فتح المبین به جهاد رفتند و دیگر به دبیرستان بازنگشتند و چهار نفرشان خون های مبارکشان در روستای زعن در منطقه شِلِش شهرستان شوش استان خوزستان پیروزی های گسترده به ارمغان آورد .
آن موقع بود که طاقت شما هم سر رفت و اسلحه رزم به دست گرفتی و در لباس سربازی راهی سرحدات شدی و حماسه ها آفریدی .
آزرده خاطر شدم و شما را هم اندوهیگن نمودم . ولی برای تجدید خاطره اسامی آن همکلاسی ها را که با رفتن به جبهه کلاس تحصیل را از درجه اعتبار ساقط و به جبهه ها اعتبار بخشیدند ذکر می کنم :
شهید محمدرضا پورصادقی
شهید سید غلامرضا باشی
شهید عبدالله محمودی
شهید ابوالفضل بیابانگرد
شهید مهدی عباسی
شهید محمدرضا رمضانی
شهید محمدرضا بخشی
شهید عباس رمضانی
شهید مصطفی طالبی
شهید قاسم جعفری
آزاده عباس باقری
آزاده احمد ابوالحسنی در کلاس تحصیلی پایین تر
و عده ای مجروح جنگ