اصابت کلاهخود بر سَر رزمنده نراقی

18 ساله بودم که برای اولین بار لباس مقدس بسیج را بر تَن کرده و اوایل زمستان 1365 در غالب سپاهیان حضرت محمد (ص) با جمعی از جان برکفان بسیجی از شهرهای نراق و دلیجان راهی جبهه های نبرد حق علیه ظلمت شدیم .

قاسم حیدری

مقطع عملیات غرور آفرین کربلای 5 بود و در کانکس های داخل پادگان شهید زین الدین در شهرک بدر حومه شهرستان اندیمشک استان خوزستان مستقر بودیم . به در و دیوار محل اسکان تجهیزات نظامی سلحشوران شهر نراق به گونه های مختلف آویزان بود .

                                                     

روزی در حال نشستن و استراحت بودیم که کلاهخود آهنی با وزن سنگین که آویزان بود سقوط کرد و مستقیم بر فَرق سَر رزمنده سید حسین جوادی فرزند سید ماشاءالله اصابت کرد .

تا دوستان خواستند قهقه سر دهند که صحنه متفاوت شد و سید حسین بی هوش نقش بر زمین شد . هر کس او را صدا زد و چیزی گفت ولی دَخل سید آمده بود . به ناچار تَن بی هوش سید را به اورژانس رسانده و دکتر و عوامل اورژانس تلاش کردند پس از 30 دقیقه سید حسین را به هوش بیاورند.

 قاسم حیدری در کنار پسر عمه شهیدش غلامرضا یوسفی فرزند عباس

ولی چند روز بعد طی عملیات کربلای 5 تاریخ 27 دی 1365 یک قبضه خمپاره 120 میلی متری بین سه رزمنده مقاوم نبرد فرود می آید که حسین جوادی از ناحیه شکم سخت مجروح شد و غلامرضا یوسفی فرزند نوروز به شهادت رسید و سید مرتضی بابایی سالم ماند .

آقای قاسم حیدری فرزند سلطانعلی اهل شهر نراق تاریخ 28/7/1390