نحوه استفاده از یَخدان و مِجری در کُهَن شهر نراق
یَخدان صندوقچه چوبی با روکِش فلزی بود که در شهر نراق مصرف فراوانی برای نگهداری البسه یا مایحتاج گوناگون داشت .
در زمان قدیم دخترانی که ازدواج می کردند دو عدد صندوق که به گویش محلی به آن" یَخدان" می گویند به عنوان جهیزیه به عروس هدیه می دادند. از این صندوق ها عروس یکی را به عنوان کُمد لباس و دیگری را برای نگهداری مواد غذایی خشک از جمله جوزغند استفاده می کردند .
این دو صندوق را اغلب قسمت پایین اتاق و طرفین درب ورودی می گذاشتند. یخدان عموما از جنس چوب با رویه ی فلزی نقش دار یا ساده و دارای چهار پایه کوچک و یک عدد چِفت بود که با قفل های های استوانه ای فلزی با کلید پیچی قفل می شد .
درب یخدان به صورت عمودی باز وبسته می شد. چفت آن به درب عمودی وصل بود و قلاب به بدنه جلو صندوق وصل بود .
نمونه ی خیلی کوچک با همین طرح با روکش مخملی وجود داشت که به آن "مَقبره"می گفتند و عروس خانم ها بیشتر از آن برای نگهداری وسایل بهداشتی و آرایشی استفاده می کرد .
نمونه ی دیگری هم در ابعاد کوچکتر وجود داشت که از جنس چوب بود با همان طرح یخندان که به آن مِجری می گفتند و از آن براى نگهداری پول و اسناد و اشیای قیمتی استفاده می کردند.
یخدان و مجری کم و بیش در منازل سالخوردگان نراق یافت می شود و تعدادی از علاقمندان نیز این دو وسیله را در منازل به عنوان دکور و یادگاری از والدین نگهداری می کنند .
از جناب آقای مرتضی علی آقایی در تهیه این پست سپاسگزاری می شود .
