آیین میش شویی و میش واچینی(پشم چینی) در کُهَن شهر نراق

به گزارش سایت سلحشوران شهر نراق ؛ آیین میش شویی و میش واچینی یکی از سنت های رایج در شهر نراق است . هم زمان با شروع گرما دامداران گله های خود را کنار سِلخ(استخر) یا به کنار مکان هایی که دارای آب روان است برده و به شستن آنها می پردازند .

دامداران اغلب به صورت مشترک به میش شویی و میش واچینی(چیدن پشم گوسفندان) می پردازند تا فشار کار بر آنها زیاد نباشد . در ابتدا حیوانات را به کنار رودخانه می آورند و تک تک آنها را وارد آب می کنند.

یکی از افراد مسئول گرفتن حیوان می باشد و دیگری نیز آن را می شوید. معمولا محدوده ای از آب رودخانه برای شستشو انتخاب می شود که ارتفاع آن اندکی پایین تر از ارتفاع حیوان می باشد به طوری که سر حیوان بالای آب قرار گیرد.

با توجه به عدم استقبال حیوانات و ترس آنها از رفتن به داخل آب ، این آیین یکی از سخت ترین کارها برای دامداران می باشد و بدین سبب است بیشتر دامداران سعی دارند این کار را به صورت گروهی انجام دهند .

این شستشو مزایایی را برای حیوان در بردارد که از جمله آنها می توان به تمیز شدن پوست بدن و پشم های حیوان اشاره نمود. در واقع این کار مقدمه ای برای پیرایش حیوان نیز می باشد. روز بعد یا چند روز پس از میش شویی به میش واچینی می پردازند که باز تلاش می شود به صورت جمعی انجام پذیرد .

همچنان مثل گذشته از وسیله دوکارد(قیچی) برای چیدن پشم گوسفندان استفاده می شود و لیکن در حال حاضر با توجه به پیشرفت تکنولوژی و افزایش امکانات، این کار به وسیله ی ماشین های برقی مخصوص انجام می گیرد که در نراق نیز این وسیله در حد محدود وجود دارد .

دامداری یکی از پیشه های پربرکت لیکن طاقت فرسا برای عده ای از مردم در شهر نراق می باشد .

به هنگام استفاده از این پست ذکر نام منبع ضروری می باشد .