شهید عبدالله محمودی نراقی در حق والدینش حق شناس بود

با شهیدان عبدالله محمودی و محمد رضا رمضانی و آزاده عباس باقری و دوستان دیگر همکلاس بودیم .
ارتباط نزدیک و اکثر اوقات برای درس خواندن و تفریح باتفاق به مزرعه کَندقه حومه شهر نراق می رفتیم .

یکی از ویژگی های بارز شهید عبدالله این بود که در برابر پدر و مادرش حق شناس بود . او با موتورسیکلت تریلش جهت کمک به پدرش به مزرعه می شتافت . وی همواره در انجام کارهای سخت و طاقت فرسا مانند دِرو محصولات در مزرعه کمک حال پدرش حاج علی بود و همچنین یاری گر مادرش در خانه بود .

یکی از پاتوغ های عبدالله در روزهای تعطیل و بعد از ظهرها مزرعه کَندقه و در شب ها تختگاه آب انبار پایین مقابل منزلشان بود که تا پاسی از شب با سایر همکلاسی ها درس می خواندیم .
در بعضی اوقات پسر عمویش نصرت الله محمودی (شهید دفاع مقدس) که در الیگودرز ساکن بودند نیز در جمع ما حاضر بود که از خلق و خوی شایسته و ولایت پذیری او بهره می جستیم .

در نهایت جنگ توسط ارتش متجاوز عراق بر ایران اسلامی تحمیل شد و عبدالله و برادرش کاظم محمودی به فاصله هفت ماه و نیم در سال 1361 به شهادت رسیدند .
پسر عموهایش نصرت الله و احمدرضا محمودی با فاصله یکسال و نیم از هم به شهادت رسیدند . خواهر زاده اش سید محمد جوادی در جزیره مجنون شهید شد .
شهیدان محمودی و جوادی و سایر شهدا بر یزیدیان نفس خویش غلبه کرده و به مبارزه با یزیدیان دون فطرت زمان خویش رفتند.

قلم های شکسته و بیان های نارسای ما در وصف شهیدان عاجز و ناتوان است پس آرزوی رحمت خاص الهی برای شهیدان محمودی و جوادی و مرحوم حاج علی محمودی و مرحومه فاطمه رضایی را از درگاه خداوند متعال خواستاریم .

راوی : آقای علی محمد میرشکاری فرزند علی اهل شهر نراق تاریخ 26 دی 1393