قبر میرزا جلال الدین نراقی پدر خواجه میر احمد نراقی و پدربزرگ علی نراقی(محتشم نراقی کاشانی) در بقعه شاه یحیی شهر تاریخی نراق

چند سال پیش ؛ شب جمعه و به رسم فاتحه خوانی اهل قبور با آقایان مصطفی قجری فرزند رمضان و حسین حیدری فرزند غلامحسین قدم زنان به سمت بقعه شاه یحیی در حرکت بودیم . هر چه به سمت بقعه و قبور آنجا نزدیک تر می شدیم آقای حیدری خشمگین تر و به طراحان بازسازی بقعه و مسببین اعتراض و انتقاد شدید داشت .

حسین حیدری

حسین آقا دارای مدرک فوق لیسانس و از گذشته اهل تحقیق و مطالعه بود و همچنان با کتابخوانی و تاریخ مانوس است . آنچه که دقیق به یاد می آورم قسمت اعظم سنگ های قدیمی که نوشته روی هر کدام آثاری از تاریخ را نمایان می ساخت در محوطه به صورت شکسته پراکنده بود و به خوبی نشان از قدمت بالای آنان می داد که روی چند تکه 700  سال کاملا مشهود بود . بالطبع یکی از این سنگ نبشته ها متعلق به میرزا جلال الدین نراقی پدربزرگ محتشم نراقی کاشانی بود .

  

نمایی از بقعه شاه یحیی شهر نراق

این سنگ قبرها و آثار ارزشمند تاریخی را کنده و به جایش سنگ مرمر جانمایی می کردند در صورتیکه می شد با کمی ناموزنی و سلیقه از همان سنگ های قدیمی لابلای سنگفرش استفاده کرد تا هویت تاریخی از بین نرود و یا حداقل کاری که امکان پذیر بود سنگ نبشته ها را به جای تخریب در گوشه ای نگهداری کنند و اگر احتیاطا سنگ نبشته ای هم سالم در آورده شده معلوم نیست در کجا نگهداری می شود .

مدتی پس از این اتفاق ناگوار ؛ کتاب تاریخ نراق که توسط آقای علی عظیمی در سال 1389 چاپ شده را مطالعه می کردم در صفحه 378 شرحی از مولانا علی نراقی(محتشم نراقی کاشانی) نوشته و به صراحت مرقوم شده :
اینک آرامگاه جدّ پدری محتشم نراقی(میرزا جلال الدین نراقی) در امامزاده شاه یحیی نراق قرار دارد .

تاریخ 8 فروردین 1398 که به نراق قشنگم رفته بودم کنجکاو شدم و به حاج حسین حیدری تماس گرفتم و موضوع از بین بردن سنگ های ارزشمند بقعه شاه یحیی را مرور کردم و مهمتر اینکه گفتم سنگ قبر میرزا جلال الدین نراقی پدر خواجه میر احمد نراقی و در واقع جدّ پدری علی نراقی متخلص به محتشم در بین آثار از بین رفت .

آقای حیدری با علاقمندی اظهار داشت آن روز قطعه سنگ را به نشانه اعتراض در تاریخ آینده نراق با خود همراه آوردم و در حیاط منزلمان است . با کمک برادرش محمد آقا حیدری سنگ را برداشتم و آن را شستم و عکس آن را برای علاقمندان به تاریخ کهن نراق نمایش می دهم تا از این بیداد اشکی روان گردد تا بلکه احساس مسئولیتی صورت گیرد .

آثارحکاکی روی سنگ ها متعلق به قرن ها قبل در نراق نشان از هنرمندانی بوده که تاریخ و قدمت شهرمان را با سختی و ابتدائی ترین ابزار و آلات سنگتراشی برای ما به ارمغان گذاشتند و نیاز بود به طور شایسته از آنها مواظبت می شد . هم اکنون نیز چندین سنگ نبشته با ارزش تاریخی و دارای قدمت که نوشته های چند قطعه از آنها بازخوانی شده بدون هیچگونه توجه ای در مکان های مختلف رها شده که نمونه آن سنگ ارزشمند آب انبار حاج عبدالباقی بود که تاریخ 18 فروردین 1395 به سرقت رفت .

استاد حاج سید مجتبی غفاری و استاد عباس حلواچی مساعدت کردند و متن روی سنگ نبشته یا سنگ قبر را اینگونه بازخوانی کردند :

قسمت دور سنگ صلوات کبیره است : محمد التقی و علی النقی الزکی و ...
بیت آخر کتیبه که قابل تشخیص است : غم تاریخ آن ...

این سنگ نبشته که منتسب به میرزا جلال الدین نراقی پدر میر احمد نراقی و در واقع جدّ پدری علی نراقی(محتشم نراقی کاشانی) است در صورت علاقمندی مسئولین امر جهت حفظ و نگهداری به موزه نراق تقدیم می گردد .

یادآوری می گردد دو فرزند میر احمد یکی عبدالغنی نراقی و دیگری کمال الدین علی نراقی متخلص به محتشم علاقه وافر به زادگاه خانوادگی خود نراق داشتند .

خواجه میر احمد نراقی در سال 962 هجری قمری رحلت نمود و آرامگاهش در کنار قبر محمد طاهر نقاش(0-1091ه.ق) در ایوان بقعه سلطان عطابخش در خیابان حبیب الله شریف کاشان قرار دارد . مُحتَشَم نراقی کاشانی سال 996 هجری قمری فوت و آرامگاهش در محله محتشم کاشان قرار دارد .