دلنوشته تقدیم به جانبازان غیور شهر تاریخی نراق

سلحشور نراق و شهرهٔ شهر شهیدانم
به سوگندی که خوردم با وفا و ثابت ایمانم

من آن رزمندهٔ دیروز و هم جانباز امروزم
خداوندا،توانی ده نگردد سست ایمانم

رفیقان جملگی رفتند از بهر فداکاری
ولی افسوس من جا مانده ام از این رفیقانم

اسارت ها کشیدم من بَهر عزت میهن
خدا را شکر در این راه من از روسفیدانم

پیِ سرکوب دشمن جان خود را من فدا کردم
سر و جانم فدای رهبر و اسلام و ایرانم

شده گلگون ز خون من خاک موطنم ایران
وطن شد لاله زاران از من و امثال یارانم

خداوند پناه رهبرم بادا در این وادی
بُوَد او نایب احمد"ص"و سکاندار ایرانم

سخن بس کن "آقایی"من هم یک سلحشورم
اطاعت می کنم امر ولایت از دل و جانم

دلنوشته ای از  نویسنده و پژوهشگر شهر نراق آقای مرتضی  علی آقایی