سلـحــشـوران شـهـر نــراق

عـکـس، خـاطـرات ، دل نـوشـتـه هـای دفـاع مـقـدس ، انـقـلـاب و اطـلـاعـات عـمـومـی

سلـحــشـوران شـهـر نــراق

عـکـس، خـاطـرات ، دل نـوشـتـه هـای دفـاع مـقـدس ، انـقـلـاب و اطـلـاعـات عـمـومـی

سلـحــشـوران شـهـر نــراق

شهر نراق زادگاه علامه ملا محمد مهدی نراقی و ملا احمد نراقی (فاضلین نراقی)
بیش از 100 نفر از مشاهیر نامدار دارای جمعیت سه هزار نفره در مقطع 8 سال دفاع مقدس دارای 180 رزمنده بوده و علاوه بر آن 8 آزاده و 100 جانباز(مجروح)و 80 شهید تقدیم آرمان های میهن اسلامی نموده است.


بایـگـانی
آخـریـن مـطـالـب

گذشت زمان و با غور و بررسی در اسناد قدیمی  با برخی از واژه های راجی که برای ما تازگی دارد آشنا می شویم :

اِقرار نامچَه
اقرار نامچه همان اقرار نامه امروزی است که در قدیم به این صورت خوانده می شد و یا  موارد دیگر مانند تقسیم نامچه (تقسیم نامه) ، اجاره نامچه (اجاره نامه) و...

اقرار از ریشه " مُقِر " به معنی اقرار و اعتراف کردن است و اقرار نامه ، نامه ای است که در قبال اخذ پول یا مال و ... که از شخصی که دریافت می شد به عنوان یک سند شرعی به او داده می شد و ما امروز آن را به صورت یک مدرک یا رسید می شناسیم.

در زمان های دور مسئله بده بستان در نراق هم مانند امروز روال قانونی خودش را داشت و درهر کاری یا معامله ای  قوانین و مقرراتی داشت که عین آن قوانین سینه به سینه از نسل های قدیم به نسل جدید منتقل شده تا به ما رسیده است . درست است که بعضی واژه ها برای ما در این اسناد نامفهوم است که اگر بیشتر در مورد آن دقت کنیم می بینیم که هیچ چیز تازه ای نیست و درست عین نوشته های امروزی است که به شیوه زمان خودش نوشته شده است ولی در هر دو نوشتارمعنی ومفهوم یکی است مانند همین واژه " مُقِر " که ازنظر لغوی به معنی اقرار است یعنی فلان شخص به کاری که انجام داده مُقِر و معترف است.

در زمان قدیم وکالت و وکیل گرفتن به صورت امروزی نبود بلکه به صورت حسن اعتماد بود وهمه به هم اعتماد داشتند. مثلا یک نفر را به صورت تلویحی وکیل می کردند و به او اختیار تام می دادند که از طرف ما وکیل هستی یک تعداد گوسفندان ما یا فلان اموال ما را بفروشی. وکیل هم طبق گفته موکلان عمل می کرد و آنچه را که می فروخت پول آن را به موکلان می داد و موکلان هم نزد یک فرد معتمد می رفتند و یک اقرار نامه شرعی می نوشتند و در آن مقر و معترف می شدند که اموالی را که فلانی فروخته به وکالت از طرف ما بوده و پول آن به ما رسیده است.
لذا هر کس که به این کار اعتراض دارد شخصا می تواند به موکلین مراجعه نماید و با وکیل هیچ کاری نیست.

سپس موکلین و دو نفر شاهد اقرار نامچه را ممهور و امضا می کردند و آن را به وکیل تحویل می دادند. بدین صورت معامله به خوشی و خوبی بر اساس اقرارنامه شرعی بر اساس مُقِر آمدن و معترف نمودن موکل یا موکلین در کمال آرامش خاتمه می یافت.

منبع:

براساس تلخیص و تاویل از یک اقرار نامچه قدیمی متعلق به یک و نیم قرن پیش از سایت سلحشوران نراق

سایت سلحشوران شهر نراق از محقق ؛ نویسنده و پژوهشگر تاریخ و فرهنگ نراق جناب آقای مرتضی علی آقایی اهل شهر نراق از بابت تهیه این نوشته سپاسگزاری می نماید .

۹۸/۰۶/۰۳
سلحشوران شهر نراق

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

هدایت به بالای

folder98 facebook