خانم طلعت محمودی اسطوره ی صبر و مقاومت در شهر نراق

طلعت حق احمد است و حیدر است
یا ولی‌ئی کاین دو تن را مظهر است

ای از رخ تو یافته زیبائی او رنگ
افروخته از طلعت تو مسند و اورنگ

تاریخ 10 خرداد 1307 در شهر پاکان نراق از خاندان معزز محمودی ها دختری متولد شد که نام او را طلعت نهادند . تاریخ 6 فروردین 1329 با آقای عزت اله ابوالحسنی فرزند احمد و ام لیلا ازدواج نمود .

مرحومه طلعت محمودی

فرزندانی عدالت خواه و مصلح از این زوج در جامعه تاثیرگزار بوده وهستند : فاطمه – کبری(زهره) – محمد(غلام) – گوهر – احمد – محمد – قاسم( متوفی به تاریخ 28 شهریور 1390).

آقاعزت اله ابوالحسنی زودهنگام در سن 47 سالگی تاریخ 8 مرداد 1354 در اثر بیماری فوت و پیکرش در صحن بقعه شاه سلیمان زادگاهش نراق خاکسپاری گردید .
طلعت خانم محمودی در فقدان همسر مسئولیت سنگین طفلان کوچک و فرزندان را بر عهده گرفت . ستم کشید و با مکافات دنیا ساخت و صبوری پیشه کرد تا خداوند به او نظر لطف داشت تا فرزندان از آب و گل در آمدند .

دختران و پسرانش در نهضت آیت اله خمینی(ره) در تهران و نراق کوشا بودند و تا مقطع پیروزی انقلاب 1357 بر علیه دیکتاتوری شاه مبارزه کردند . رژیم بعث عراق به مجردی که جنگ بر علیه حکومت نوپای جمهوری اسلامی ایران را تحمیل کرد فرزندان ذکور و بزرگ مشارالیها (فرج اله – محمد – احمد) در دفاع مقدس مردانه ایستادند و حتی زخم جنگ بر بدنشان افتاد .

 

ولی سخت تر اینکه فرزندش احمد ابوالحسنی در سن 16 سالگی در مرتبه دومی که به جبهه اعزام شد طی عملیات فتح المبین تاریخ 2 فروردین 1361 مجروح و به اسارت دشمن بعثی در آمد .
طی دو سه سال ابتدایی جنگ چهار تَن از برادرزاده های طلعت خانم به شهادت رسیدند و او به عمه چهار شهید مشهور گشت :

نصرت اله محمودی فرزند یوسف تاریخ شهادت 22 آذر 1359

عبداله محمودی فرزند علی تاریخ شهادت 2 فروردین 1361

احمدرضا محمودی فرزند یوسف تاریخ شهادت 13 تیر 1361

کاظم محمودی فرزند علی تاریخ شهادت 16 آبان 1361

همچنین نَوه برادرش به نام سید محمد جوادی فرزند سید رضا تاریخ 18 اسفند 1362 نیز در نبرد حق علیه باطل شربت شهادت نوشید .  

طلعت خانم با داشتن پنج شهید و اسارت فرزندش احمد به زنی شجاع و قهرمان و مظهر مقاومت تبدیل شده بود . چهره در هم نمی کشید و جوانان و زنان و مردان را به مقاومت و پشتیبانی از دفاع مقدس تشویق می نمود .
جانسوزترین خاطره ای که همگان در نراق از او می دانند اینکه مشارالیها طی هشت سال و نیم اسارت جگرگوشه اش احمد ابوالحسنی لب به سیب درختی نزد و همیشه می گفت احمدم سیب دوست دارد و چون در اردوگاه های عَنبر و موصل به او سیب نمی دهند منم از خوردن آن پرهیز می کنم .

29 مرداد 1369 یکی از زیبا و شیرین ترین صحنه های تاریخ رقم خورد و احمد ابوالحسنی پس از آزادی از اسارت در آغوش گرم و صمیمی مادرش طلعت خانم محمودی قرار گرفت . این مادر فرزند را می بوسید و بلند می گفت بزار دورت بگردم .
طلعت خانم محمودی فرزند حسین ابن باقر 82 سال سن با برکت کرد تا اینکه تاریخ 25 شهریور1389 مرغ جانش به ملکوت اعلی پر کشید و پیکر پاکش با احترام در وادی السلام زادگاهش شهر نراق خاکسپاری گردید .

رضوان و بهشت جای بادش           جا در حرم خدای بادش