مولانا حسرت نراقی ، برگ زرین دیگری از دفتر فرهنگ و ادب شهر نراق

بیست و هفتمین شماره فصلنامه عصر طلایی دلیجان با مطالب ارزشمندی از جمله معرفی مولانا حسرت نراقی از شاعران ممتاز کشور منتشر شده است .  

استاد سعید اصغری دلیجانی علاقمند به مردم نراق و شیفته تاریخ و فرهنگ  آن می باشد . نوشته های ایشان در خصوص مولانا حسرت نراقی را با هم مرور می کنیم :

 درباره شهر کهن و زیبای نراق و نخبگان و بزرگان آن مطالب و کتاب هایی نگاشته شده ولی این تمام تاریخ و فرهنگ نراق نیست.
نراق به غیر از علامه حاج ملا محمد مهدی و فرزندش حاج ملا احمد و مجتهدین دینی منتسب به خاندان نراقی ، مشاهیری همچون علی نراقی متخلص به محتشم ؛ پروفسور غلامعلی منصوری پدر علم نانو و بزرگان و شاعران و مشاهیری بسیاری داشته که می بایست به آنان جداگانه پرداخته شود .

در این زمانه که کالای فرهنگ خریداری ندارد و عاشق دلسوخته می خواهد تا در این وادی قدم بگذارد هستند افرادی چون مرتضی علی آقایی، سید مجتبی غفاری ، فهیمه لطفعلی و ... به صورت مداوم هر هفته گوشه ای از تاریخ و فرهنگ نراق را معرفی می کنند.

نگارنده(سعید اصغری دلیجانی) نیز در راستای وظیفه فرهنگی خود در این شماره از یک شاعر گمنام نراقی رونمایی کرده و این نوشته را به مردم با صفای نراق تقدیم می کنم .

حدود دو سال پیش تصویر دو نسخه خطی از دوستی عزیز به دستم رسید. یکی از نسخه ها ، دیوان شعری  متعلق به مولانا حسرت نراقی با خط نستعلیق و بسیار زیبا در 480 صفحه نظرم را به خود جلب کرد .

در داخل جلد نام چهار نفر و هر کدام با ابیاتی دیده می شود: حاجی ملا محمد قائنی متخلص به سعدی، میرزا کوچک قائنی متخلص به ساغر، شاعر نراقی به نام میرزا هاشم طبیب نراقی و حسرت نراقی که با مضمون لحرره حسرت نراقی، تاکید نموده که نویسنده خودش می باشد. دست خط این نوشته با خط بقیه دیوان یکی است و می توان نتیجه گرفت که شاعر و خطاط این دیوان، حسرت نراقی است.
نمونه اشعار  حسرت نراقی :

زان چهره سرخ گونه ام زرد نگر
و از سینه گرم آه من سرد نگر
سهلست اینها نشسته با غیرش بین          
واین خون که در آخر به دلم کرد نگر

این دیوان شعر شامل غزلیات، مثنوی و دیگر قالب های شعری است  که نزدیک به 6900 بیت است. بخش قابل تاملی از این دیوان مراثی اهل بیت علیهم السلام می باشد.  از زمان زندگی و نیز مقبره حسرت فعلا اطلاعی در دست نمی باشد ولی بیش از شصت سال زندگی کرده است:
گر چه در راه طلب، عمر بشصت آوردم
 رهروی لیک من امروز بدست آوردم

ظاهرا حسرت  نراقی با ساغر قاینی و سعدی قاینی دو شاعر منطقه خراسان، هم دوره بوده اند از همین رو می توان حدس زد که حسرت در اواخر دوره صفویه می زیسته است. برای روشن تر شدن زندگی این شاعر نراقی می بایست ابتدا نسخه خطی توسط اهل فن تصحیح و از بین این اشعار اطلاعات دقیقتری پیدا کرد و این مهم فقط با همت و اراده اهالی فرهنگ دوست نراق ممکن می شود تا برگ زرین دیگری به دفتر افتخارات منطقه اضافه گردد .

از بذل توجه استاد سعید اصغری دلیجانی ، محقق ، نویسنده و پژوهشگر ارزشمند تاریخ و فرهنگ شهرستان دلیجان به ویژه شهر نراق سپاسگزاریم .