یادی از دو نفر از کارکنان صدیق شهر تاریخی نراق در اداره راهداری دلیجان در دهه چهل
مرحومان یوسف یوسفی فرزند حسن و حسن خنجری(محمدی) فرزند حسین اهل شهر نراق دو نفر از راهدارانی بودند که در اداره راهداری شهرستان دلیجان استان مرکزی در دهه چهل و پنجاه به خدمت مشغول بودند .
مرحوم حسن محمدی مرحوم یوسف یوسفی
محل کار این عزیزان در جاده دلیجان به نراق و از نراق به مشهد اردهال تعیین شده بود . در قدیم با وجود اینکه این جاده خاکی و شوسه بود ولی نیاز به سرکشی و نظارت داشت .در آن زمان اداره راهداری مانند امروز مجهز نبود چرا که جاده ها خصوصا در مناطق روستایی خاکی و رفت و آمد وسائط نقلیه هم اندک بود و ماشینی به آن صورت وجود نداشت. ولی با همین تعداد اندک ماشین و تردد در مسیر محور نراق به اردهال و نهایتا کاشان لازم بود که نظارت و بهسازی در آن جاده وجود داشته باشد.
مرحومان یوسف یوسفی و حسن محمدی از جمله راهداران قدیمی بودند که هر روز صبح با یک بیل و توبره ای بر کول با پای پیاده از نراق به سَمت مزرعه محمد آباد و یا بر عکس در مسیر جاده نراق به اردهال مشغول کار می شدند و هر کجای این جاده خاکی برای تردد وسیله نقلیه مشکل ایجاد می کرد با بیل آنجا را بهسازی و آماده می گردند.
اگر موردی هم در توان آنها نبود مجبور بودند پیام را از طریق اتوبوس کاشان که هر روز در این مسیر تردد داشت یا به هر طریق دیگر به اداره راهداری دلیجان برسانند. در هنگام ناهار هم در کنار جاده هر جایی که جوی آبی وجود داشت بساط چای را بر پا می کردند و بعد از صرف ناهار و اقامه نماز مجددا به کار مشغول می شدند .
کشاورزانی که هر روز با الاغ به مزرعه های منتهی به این جاده می رفتند مانند مزرعه آقا ، پودنا، گدار ، زعین(زین الدین) شاهد فعالیت این پاک سرشتان بودند که با بیل مشغول صاف کردن ناهمواری های جاده و سر و سامان دادن به آن بودند ..
این کشاورزان زحمتکش که با بار میوه از مسیر جاده به نراق می آمدند از میوه های خود به آنها تقدیم می کردند تا با میل نمودن آن لحظه ای رفع خستگی نمایند. بعد از خاتمه فعالیت روزانه ، مسیر جاده را با پای پیاده به نراق طی می کردند و احیانا اگر در مسیر ماشینی بود آنها را تا نراق سوار می کرد. ولی سعی می کردند که تردد خویش را با اتوبوس کاشان که هر روز از طریق دلیجان به کاشان و بالعکس رفت وآمد داشت هماهنگ نمایند.
مرحومه مرحمت مسلمی و همسرش مرحوم یوسف یوسفی
مرحوم یوسف یوسفی علاوه بر خدمت در اداره راهداری دلیجان ، از پیر غلامان آقا اباعبدالله الحسین و از پایه کشان تخت روان در مراسمات آیین نخل برداری در شهر نراق بود. نامبرده و همسرش مرحومه مرحمت مسلمی فرزند حسن اگر چه از داشتن نعمت فرزند محروم بود ولی همه را به چشم فرزندی نگاه می کرد و به خاطر رفتار و اخلاق شایسته ای که داشت محبوب همه از جمله جوانان نراق بود .
آقا یوسف متولد 1302 و تاریخ 2 اردیبهشت 1370 در سن 68 سر به تیره تراب نمود و در وادی السلام زادگاهش خاکسپاری گردید .
استاد حسن محمدی فرزند حسین خنجری متولد سال 1305 مرد زحمت کش و بی آلایش بود و تاریخ 23 مهر 1369 در سن 64 سالگی دار فانی را ترک گفت و در وادی السلام زادگاهش خاکسپاری شد .
سایت سلحشوران شهر نراق از محقق ؛ نویسنده و پژوهشگر تاریخ و فرهنگ نراق جناب آقای مرتضی علی آقایی از بابت مساعدت در تهیه این نوشته سپاس گزاری می نماید .