تقدیر ما

شد عِنانِ کار دل یکباره از دست طبیب
کیست یا رَب تا که بنماید رَهِ تدبیرِ ما         

از شرار شعله ی غم گشته خاطر خون ناب
آگهی دارد از آن این چشم پُر تقطیر ما

فاش می گویم که تا زاهد بداند  خوش که نیست
سهل وآسان در جهان اندیشه تکفیر ما

عاشقان را مژده از دربارِ یار آمد که دل
می شود دیوانه از خاصیتِ زنجیر ما

گر جوانی صرف غفلت شد از آن اندیشه نیست
می کند از جرعهِ رفعِ جرایم پیرِ ما

فَرقِ ما ایمِن نَبود اَندَر دَمِ تیغِ کَفَش 
از سرِ صدق وصفا بگذشت از تقصیرِ ما

می کند پیرِ مُغان از حرمتِ عُشّاقِ جان
در حضور فوجِ رندان جهان تُوقیرِ ما

شُکرِلله کز کمند عشقِ خوبان شد جهان
بی سُنُوح زحمت و رنج و تَعب نخجیر ما

طعنهِ بیگانه از سِرِ خدا از غفلت است
ورنه این رِندی بُوَد از جانب تقدیر ما

گلشن جان شد خراب از صَرصَر غم آنچنان
کز خور امکان بُوَد(حسرت)بُرون‌ تعمیرِ ما

مولانا "حسرت نراقی"
 

تنظیم وباز نشر: استاد مرتضی  علی آقایی نراقی