امتحان تقدیر

دیری است که از حال خودم سیر شدم
بازیچه امتحان تقدیر شدم

 

تا خواستم از بند اسارت  بگریزم
آهو شدم و به دام نخجیر شدم

 

می خواستم از دامنه تا قله بپویم
از پای فِتادم و زمین گیر شدم

 

افسوس جوانیم به غفلت طی شد
یک روز شکستم و شبی پیر شدم

 

وقتی که به خود نگاه کردم دیدم
از پای به سَر درغُل و زنجیر شدم

 

آری شده ام کَلاف سَر در گُم و افسوس
در پیچ وخَم زمانه تحقیر شدم

علی رضایی فرزند رضا اهل شهر نراق  اردیبهشت 1399