عقدنامه میرزاجان فرزند محمد علی نراقی و رقیه سلطان فرزند محمد یوسف در سپس طلاق خُلع در ۱۳۳ سال قبل - سند شماره 490

بـســـــم الله الـــــرحمن الرحیــــــــــم
الحَمدُ للهِ الَّذِی أَحَلَّ النِّکاحَ حَرَّمَ الزِّناء وَ السِّفاحَ و صلّی الله علی خیر خلقه محمد و آله و اما بعد
پیرایه چهره عروس صحیفه و آرایش رخسار شاهد وریقه(درخت پُر برگ) را بِکلکونه(گلگونه) حمد و غازه(سرخی) ثنای بی همتائی است جلّ جلاله که قائم به ذات است و پدید آورنده موجودات است، چون متفرّد(یگانه) به یگانگی است احدیّت او را سزاست. و فردانیّت وی را سزاست. و آفریننده اشیاء من کل زوجت للثنی است که مطیعنی وَأَنکِحُوا الْأَیَامَىٰ مِنکُمْ وَالصَّالِحِینَ مِنْ عِبَادِکُمْ وَإِمَائِکُمْ ۚ إِن یَکُونُوا فُقَرَاءَ یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ مقضی المرام(کامیاب) نشٵئین و مرتکبین سُنّه سنیّه ازدواج به مضمون بلاغت مشحون النِّکَاحُ سُنَّتِی فَمَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتِی فَلَیْسَ مِنِّی‏
از فیوضات تقرّب بجَهَتِه امتثال آنحضرت محفوظ و مسرورند و تارکین این مندوب مرغوب از سواط النواهی الجناب مطرود و لهذا عقد مناکحت و مزاوجت دائمیه واقع شد فی مابین عزت انتصاب آقامیرزاجان خلف مرحوم آقا محمدعلی نراقی  و حرّه عاقله باکره بالغه رشیده المسمّات به رقیه سلطان بنت عالیشٵن سعادت نشان آقامحمد یوسف

من القصه علی کتاب الله التعالی و سنّة رسوله المعلی و منهاج ائمه الهدی والصداق المعین المشخص کلاً رایج سلطان روپیه ناصرالدین شاهی ده عدد، یک تومان رواج و مبلغ یکصد و سی شش تومان کما فضل و ما رقم فی الذیل السطوح
مقبوض کلام الله مجید ربانی یک جلد ۵ تومان
نقد ما فی الذمه زوج ۱۵ تومان
مقبوض رخوت ملبوس ابریشمی دسته ۲۰تومان
مقبوض فرش اطاق از عالی و غیره دسته ۲۰ تومان
مقبوض رختخواب قلمکار دسته ۵ تومان
طلا حمراء غیر مسکوک به مثقال ۲ مثقال ۵ تومان
مقبوض ماده گاو سلیمة الاعضا راس ۶ تومان
مقبوض گوسفند نتاجی ۸  راس ۸ تومان
مقبوض مسینه آلات ساخته و پرداخته بوزن شاه ۳ مَن ۹ تومان
مجری المیاة آب مزرعه لاستان که مدارش در دوازده شبانه روز است ۸ سرچه ۸ تومان
تمامی و همگی سه مَن بوزن شاه بذرافشان زمین از جمله یکدرب باغ چاه واقع در دشت لاستان موروثی والد ناکح محدود به حدود اربعه
حدّی به زمین آقا سیدهادی(به لهجه نراقی سِدادی)
حدّی به باغ آقا محمد جعفر
حدّی به باغچه حاجی محمد تقی
حدّی به شارع قمیت ۱۵ تومان
همگی و تمامی یکدانگ از جمله ششدانگ خانه مالکی و موروثی والد ناکح، مشاعاً بین الوراث المفروضا که واقع است در جنب دروازه،حدّی به شارع و حدّی به خانه ورثه مرحوم آقا نصرالله حدّی بسمت خانه حاجی ربیع شهره مع ابواب و اغلاق و معبر و مدخل و مشاع و کما تعلیق بها بقدر الحصه قیمت ۲۰ تومان
مزاوجت صحیحه شرعیه و مناکحت صریحه ملّیه اسلامیه ایجاباً و قبولاً الصادرین عن وکیلها بعد ثبوت وکالتها و الصداق المرقوم عیناً لها و دِیناًله الاداء عندالطلب منّی شائت و اینما طلبت لیلا او نهارا سرّا و علانیه.فعلیه النفقه ولاکسوة بقدرالشٵن والاستطاعه وعلیهما التمکن والاطاعه عند ارتفاع المقادرالشرعیه و قد وقع عقدة المیمون المبارک
فی یوم شنبه هیجدهم شهر ذی الحجة الحرام سنه ۱۳۰۸
(سوم مرداد۱۲۷۰)
مُهر : یا امام محمد تقی
مُهر : الراجی علی اکبر ابن محمد جعفر

بازخوانی پشت نویس سند :
مخفی نماند که چون علیاه جاه رقیه سلطان منکوحه مسطوره در متن سابق بر اینها به موجب نوشته ای که در دست بود حق الصداق خود را به جناب سعادت انتصاب آقامحمد مهدی،عمّ (عمو) ارجمند خود منتقل نموده بود و جناب سعادت انتصاب معزّی الیه مبلغ پنجاه تومان وجه نقد از بابت حق الصداق مزبوره از ناکح،ظهر اخذ و دریافت نموده بود ،
لهذا بعد از اخذ پنجاه تومان و بقای هشتاد و شش تومان،مجددا همان جناب معزّی الیه سابق الذکر در تاریخ تحریر که بیست و هشتم شهر ربیع الثانی فی شهور سنه ۱۳۱۱ هجری (۱۶آبان ۱۲۷۲) است، حضور یافت در عالیمحفل شرع مطاع و همان هشتاد و شش تومان بقیه حق الصداق را به مصالحه شرعیه بصیغه معتبره،صلح شرعی نمود به همان علیا جاه رقیه سلطان مؤمنه الیها بمالی المصالحه،مقدار یکصد دِرم بوزن شاه گندم بومی دوره نراق و مبلغ یکعدد روپیه مظفرالدین شاهی، ده عدد یکتومان رواج و صیغه جاری شد ، و شرایط صحت در مصالحه آنچه در زاکان شریعت مطهره ممکن و محتمل و متصور بود خصوصا قبض و اقباض و اسقاط خیارات موجبه فسخ سیما خیارالغبن و غیره جمیعاً فعلاً لا علی رسم القباله بینهما معمول و مرعی گردید.
بعد تلک المراتب که هشتاد و شش تومان بقیه ما فی الصداق معلومه،اختصاص شرعی به علیا جاه مؤمنه الیها یافت حاضر گردید. همان علیا جاه مسطوره در تاریخ تحریر و همان بقیه حق الصداق که عبارت از هشتاد و شش تومان است، تماماً کاملاً را من دون استثناء شیئی به زوج مذکور در ظهر علی نهج الشرع الانور بذل نمود ، و زوج مزبور هم او را مطلقه نمود بطلاق اوّل خلع، بموجب طلاق نامچه علیحده که تاریخ آن نیز مطابق با تاریخ تحریر همین ورقه است و در ضمن عقد خارج لازم الزام شرعی شد بر همان جناب سعادت انتصاب آقامحمدمهدی.
مشارالیه که احیانا چنانچه از تاریخ حال و ما قبل را چه خود بنفسه و یا احدی من قبله و هکذا علیا جاه مسطوره نیز چه خود به نفسها و یا احدی من قبلها حق الصداق مزبوره را به احدی از آحاد و به هر عقدی از عقود منتقل نموده باشند و یا آنکه فسادی در بقیه حق الصداق مزبوره ظاهر شود و مستحقاً للغیر برآید،در هر صورت خود جناب مستطاب سعادت انتصاب آقا محمد مهدی مشارالیه از مال خود از عهده بقیه همان حق الصداق و سایر غرامات شرعیه آن برآید.
پس الیوم به مقتضای نامه قسم ناکح مرقوم در ظَهر ،ذمّه او از بابت حق الصداق معلومه در ظَهر من جمیع جهات بری و مبرّی می باشد تا واضح بوده باشد.

از جناب استاد حاج سید مجتبی غفاری فرزند سید محمود به جهت بازخوانی عقدنامه میرزاجان و رقیه سلطان سپاس گزار می باشیم .

از جناب آقای حمید سلطانی شایان فرزند اکبر از بابت تایپ و تنظیم سند قدیمی از شهر نراق قدردانی می کنیم .