فروش باغ توسط معتمد السلطان محمدرضا خان یوسفی فرزند طوغان نراقی به سید عباس فرزند سید محمد تقی نقیب السادات نراقی و فروش مجدد آن به علی فرزند قاسم پاره دوز نراقی نزدیک به یک قرن قبل - سند شماره 548

و بعد باعث برتحریر این کلمات شرعیه آداب اینکه حضور یافت در محضر شرع مطاع معتمدالسلطان آقای محمد رضا خان ولد ارجمند جناب آقای مشهدی طوغان نراقی و بعد الحضور بمبایعه لازمه جازمه صحیحه شرعیه بیع نمود و بفروخت به سیادت مآب سلاله الاطیاب آقای سید عباس خلف مرحمت پناه آقا سید محمد تقی من القصه همگی و تمامی یکدرب باغ مشجر واقعه در دشت سفلای قصبه نراق که تخمیناً هشت مَن بوزن شاه بذرافشان است وحدود آن
حدّی به رودخانه،
حدّی به باغچه وخانه مشهدی طوغان،
حدّی به کوچه و شارع ،
حدّی به خانه مرحوم آقا سید حسن و مشهوراست بباغچه آقا سید حسین بابا سید رضا

با کافه ملحقات و منضمات شرعیه از تمامی اشجار از جوز(بادام) و لوز(گردو) و غیره و سَرجوبه(کنار جوب آب) مع اشجار مغروسه و جدار و غیره و آنچه را متعلق به باغچه مزبوره است دون استثناء شیئی از آن به مال المبایعه مبلغ یکصد و هفتاد تومان و پنجهزار قِران نقد رواج خزانه عامره ایران ماخوذ حین العقد المبایعه باقراره شرعی و تمامی مال المبایعه نقد از طرف مشتری مزبور واصل و عاید جناب بایع مرقوم گردید و بوصول تمامی آن اقرار و اعتراف شرعی کرد و مراعات قبض و اقباض و تسلیم و تسلم و تخلیه و تصرف و اخذ و استرداد مال المبایعه جمیعاً بر وجه لزوم معمول و مرعی گردید و مبیع مسطور بر ملکیت مشتری مزبور قرار و استقرار یافت به نحوی که ادعای مالکانه مستحقانه نمود کتصرف الملاک فی املاکهم و ذوی الحقوق فی حقوقهم و عقد مبایعه صحیحه شرعیه مشتمل بجمیع شرایط و ارکان خالی از نواقص و بطلان واقع و جاری شد و اسقاط کافه خیارات موجبه فسخ سیماًخیارالغبن والغبن فی الغبن ولو کان فاحشاًبل افحش مرعی و معمول شد،
پس با این مرقومه تمامی مبیع مسطور بنحوی که در فوق مسطور است حق صرف و ملک طلق مشتری مزبور است واز برای احدی حقی و بهره ای باقی نیست و در ضمن العقد خارج لازم الزام شرعی شد بر جناب بایع مرقوم که چنانچه از تاریخ ذیل الی انقضاء مدت چهل سال تمام دیگر فسادی در مبیع مسطور ظاهر شود و بثبوت شرعی برسد که مبیع مسطور از تصرف مشتری انتزاع یابد بر عهده بایع مرقوم است که کل هم بعضاًاو جزاً از عهده غرامات شرعیه آن برآید و عقد الزام واقع گردید .
تحریراًفی بیست و دوم شهر ذی الحجه الحرام مطابق سنه 1344
22 ذی الحجه 1344(برابر با 11 تیر 1305)
مبلغ یکصد و هفتاد تومان و پنجهزار دینارقِران نقد بابت قیمت مبیع مسطور متن توسط سعادت پناه آقا سیدعباس مشتری مرقوم واصل و عاید اینجانب محمد رضا گردید و بابت قیمت مبیع مسطور محسوب شد.
بتاریخ بیست و دوم شهر ذی الحجه الحرام 1344(11 تیر 1305)

ظهر سند :
 حضور یافت در محضر شرع مطاع جناب سیادت پناه آقای آقا سیدعباس خلف مرحوم آقا سید محمد تقی نقیب السادات نراقی مشتری مرقوم در ظهر و بمصالحه صحیحه شرعیه منتقل نمود تمامی مبیع موصوف در ظهر را کائناً ماکان بنحوی که در ظهر مسطور است دون استثناء شیئی از آن به عالیقدر استاد علی خلف مرحوم استاد قاسم پاره دوز نراقی بمال المصالحه مقدار پنجاه به وزن شاه نمک و مبلغ یکصد وهجده تومان نصف پنجاه و نه تومان قِران نقد رواج معامله ایران ماخوذ حین العقد المصالحه و تمامی مال المصالحه از طرف مصالح له مرقوم واصل و عاید مصالح مزبور گردید
و سایر شروط در مصالحه از قبض و اقباض و تسلیم و تسلم و تخلیه و تصرف بعمل آمد و عقد مصالحه صحیحه شرعیه واقع و جاری گردید پس بمقتضای این ورقه تمامی مبیع مسطور در ظهر حق صرف و ملک طلق مصالح له مرقوم است و در ضمن شرط شرعی شد که هرگاه فسادی در مصالحه مزبوره ظاهر شود عهده مصالح است که از غرامات شرعیه آن برآید.
تحریراً فی چهاردهم شهر شوال المکرم سنه 1347
14 شوال 1347(برابر 6 فروردین 1308)

سایت سلحشوران شهر نراق ، از استاد گرانقدر آقای حاج سید مجتبی غفاری فرزند سید محمود از بابت بازخوانی فروش باغ در دشت سفلی نراق سپاس گزار می باشد .