حب الحسین

حب الحسین قلب مرا بی قرار کرد
از کودکی به شعر و سرودن دچار کرد

در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست
او بین حافظان عَلمت استوار کرد

اصلا حسین جلوه و جان نبوت ست
از خود گذشت و با دل و جان قصد یار کرد

نوح نبی به چشم خودش دید عالمی
را کشتی نجات حسینی سوار کرد

با چشم جان، زمانه ذبحش خلیل دید
سبط نبی تمام خودش را نثار کرد

حتی مسیح هم که بقا داد مرده را
یک یاحسین گفت و خزان را بهار کرد

افسوس قوم کوفه که خورشید را ندید
در عرش هم خدا، به حسین افتخار کرد

دیگر رمق برای حسینش نمانده بود
بزم عزا در اَرض و سَما برگزار کرد

آقا درون گودی و بیچاره مادرش
این نعل های تازه فضا را غبار کرد

کوه صلابت است ولیکن سکینه دید
داغ حسین با دل زینب چکار کرد

علی باقری فرزند عباس اهل شهر نراق