یار حسین(ع) است او حسین نباتی !
در ره حق تا نموده ای خدماتی
هر اثرت جلوه دارد از زحماتی
از سَر اخلاص تا که بُرده به جان رنج
جلوه ی حق را ندیده؛ یکسره ماتی !
خود،نه،که سَردار عصر و دوره ی مایی
پیش خداوند صاحب دَرجاتی
شیوه ی مردان مرد جمله همین است
منشا خیرند و مایه ی برکاتی
رحمت پروردگار بر تو گوارا
پیش فرستاده ای ز خود حَسَناتی
راه ندارد به جسم و جان تو هَم مرگ
عین شهیدان تو هَم به قید حیاتی
رزم تو در بدر و در شلمچه،حلبچه...
شهد شهادت چشیده ای رَشَحاتی
دارخوین و شکست حصر عبادان
کرببلا دیدَمت کنار فراتی !
هر چه قلم می زند به وصف تو زیباست
دست تو هر جا گشوده باب نجاتی
باز کجا بنگرم تلاش تو ای مرد
گویَمت ای دوست،در چهار جَهاتی
سال به شمسی به قرن چهارده آمد
تا ز خدایت رسید اِذن براتی
هفده ی مرداد و آستان محرم
رفتی و در جان ما نماند حیاتی
این که نگنجد به وصف او قلم من
یار حسین (ع) است او حسین نباتی !
شادی روح بلند آسمانی این مرد
ذکر خدا را بگو ، تو, با صلواتی !
دلیجان؛غلامعلی صفری دلیجانی - ۱۴۰۰/۶/۱۲
سایت اینترنتی سلحشوران شهر نراق از مرد بلند آوازه و چهره فاخر و ادبی استان مرکزی و به ویژه شهرستان دلیجان استاد غلامعلی صفری به جهت اجابت درخواستمان مبنی بر سرودن اشعار در خصوص سردار مرحوم حاج حسین نباتی نراقی صمیمانه سپاس گزار می باشد.
