بهشت مادر

بهشت می چِکد از دست های مادرها
که خورده مُهرِ اِجابت دعای مادرها

هزار نُسخه بپیچد طبیب ، درمان باز
نهفته در دلِ  " مُشکل گُشا " ی مادرها !

شکسته کشتیِ اُمّیدشان ؟ نه هرگز ،چون
همیشه هست خدا ناخدای مادرها

خوشا به حالِ درختانِ مُرده در جنگل
که می شوند زمانی عصای مادرها

به عرش هم برسد سَرو باز محتاج است
به سجده روی زمین ، جایِ پایِ مادرها

درونِ ظرفِ گدایی ما فقط جان است !
دو حَبّه عُمر که آن هم فدای مادرها

شاعر: خانم زهرا علی آقایی فرزند محمد رضا اهل شهر نراق