نبرد سمیرم و کشته شدن عباس نراقی فرزند میرزا احمد خان

نبرد سمیرم درگیری مسلحانه‌ای است که در روز هشتم تیر ماه سال ۱۳۲۲ خورشیدی، در ارتفاعات سمیرم بین نیروهای متحد عشایر قشقایی و بویراحمدی از یک سو و نیروهای ارتش ایران از سوی دیگر درگرفت.چنان که اسکندر فیروز در کتاب خاطرات خود می نویسد، در نتیجه این نبرد ۳۰۰ نفر به‌علاوهٔ ۲۷ افسر، ازجمله سرهنگ حسنعلی شقاقی، فرمانده ستون سمیرم کشته شدند و فیروزآباد، قیر و کارزین تحت کنترل قشقایی‌ها درآمد.

عشایر ایران در دوران سلطنت رضاشاه، با فشارهای متعددی از جمله اسکان اجباری و تبعید سران ایلات مواجه بودند. با اشغال ایران توسط متفقین و سقوط رضاشاه و در پی آن، بازگشت رهبران در تبعید ایلات، انتظار می‌رفت که از حجم فشارها کاسته شود و شرایط مطلوب‌تری حاکم گردد. اما دولت بریتانیا بر تداوم سیاست‌های محدودکننده عشایر اصرار داشت. به اعتقاد کاوه بیات، تاریخ‌نگار و پژوهشگر ایرانی، تداوم این نارضایتی‌ها به‌عنوان یکی از پیشرانه‌های واقعه سمیرم شناخته می‌شود.دولت بریتانیا به‌منظور جلوگیری از برانگیخته شدن احساسات ملی ایرانیان، از رویارویی مستقیم با عشایر قشقایی پرهیز داشت و به همین سبب امکانات لازم را برای درگیر شدن ارتش ایران با آن‌ها فراهم نمود. بدین جهت، سپهبد شاه‌بختی را تحت فشار قرار داد تا با پشتیبانی آن‌ها در زمان کوچ تابستانه عشایر قشقایی، با آن‌ها درگیر و عملاً مانع کوچشان شود. بنابراین درگیری‌هایی بین ارتش و عشایر در قیر، کارزین و گردنۀ موک در شمال فیروزآباد واقع شد.

در پی این درگیری‌ها که عمدتاً با تلفات نیروهای ارتش همراه بود، سران قشقایی تصمیم گرفتند به پادگان قلعۀ پریان و پادگان سمیرم حمله کنند. حمله به پادگان سمیرم را خسرو خان قشقایی بر عهده گرفت. در سوی دیگر، سپهبد شاه‌بختی یک ستون نظامی هفتصد نفره را به فرماندهی سرهنگ حسنعلی شقاقی راهی پادگان سمیرم کرد تا تحرکات احتمالی قشقایی‌ها را سرکوب کند. خسرو خان به سرهنگ شقاقی پیغام داد تا برای اجتناب از درگیری، پادگان را تسلیم و نیروهای خود را از منطقه ییلاق عشایر خارج کند. اما این پیشنهاد پذیرفته نشد.

نبرد سمیرم در اوایل تیرماه ۱۳۲۲ خورشیدی با محاصره پادگان سمیرم توسط نیروهای قشقایی شروع و در یازدهم تیرماه با کشته شدن سرهنگ شقاقی و تسلیم شدن پادگان تمام شد. نتیجه این نبرد، تأثیر منفی زیادی بر روحیه ارتش ایران داشت. همچنین در پی این نبرد، مخالفان لشکرکشی به فارس در پایتخت، به تکاپو افتادند و موفق به عزل سپهبد شاه‌بختی شدند. آن‌ها همچنین تلاش کردند علی سهیلی، نخست وزیر وقت را استیضاح کنند که به نتیجه نرسید.و تنها بازمانده جنگ آقای یدالله شکراللهی بود که دو مرده بر روی خود انداخت و خود را خونی کرد و زنده ماند که در دوران سربازی از اهالی یانچشمه بوده است.
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

 توضیحات سایت سلحشوران شهر نراق :
عباس نراقی فرزند میرزا احمد خان ابن محمد مهدی ابن زین العابدین ابن حاج عبدالمجید تاجر نراقی ابن ملا کوهی در نبرد سمیرم افسر توپخانه و فرمانده آتشبار بود و در عین حال سروان سواره نظام و دارای اسب و همچنین موتورسیکلت آلارم ارتش بود . تیر ماه ۱۳۲۲ خورشیدی در درگیری سمیرم عباس خان نراقی مورد هدف دشمن قرار گرفت و تیر به قلبش اصابت کرد و همراه با سرهنگ حسنعلی شقاقی شهید راه امنیت میهن قلمداد گردید . دولت و ارتش وقت به تمامی کشته شدگان واژه شهید اطلاق نمود . نراقی در همان مکان خاکسپاری گردید و سنگ قبری ابتدایی از او بین جان باختگان وجود داشت لیکن در شرایط فعلی در بین شهدای راه میهن و همچنین کتاب مربوطه نام و اثری از عباس خان نراقی وجود ندارد .

مرحوم دکتر داریوش نراقی

برادران عباس به اسامی غلامحسین خان نراقی و مهدی خان و همچنین دارای خواهرانی به اسامی شمسیّه ، فرح ، طاهره ، ملوک و ملکه نراقی می باشد . 
 تیر ماه ۱۳۲۲ که عباس نراقی کشته شد دارای دو فرزند به اسامی مهردخت و مرحوم دکتر داریوش نراقی بود .